Labradorforum

Op 18 november 2003, hebben wij Doris in moeten laten slapen.
Ze is 13,5 jaar geworden.
Ze was mijn maatje, samen hebben we veel meegemaakt, mooie en ook veel verdrietige periodes.

Je blijft altijd in mij hart

Het blijft moeilijk Sterkte!

Of het nu 1 jaar of 5 jaar geleden is het blijf altijd moeilijk

heel veel sterkte!!
na zoveel jaren vergeet je je lieverdje echt niet! Al denken sommige mensen van wel! Als je je hond al zo lang bij je hebt KAN je gewoon niet vergeten!!

Wat een lieverd was Doris, met haar mooie grijze snoetje!!

Liefde gaat nooit voorbij, gelukkig niet. Sterkte meid! Alice en Youri.

Die lieverds vergeet je nooit! Sterkte hoor!

sterkte!!

Vergeten zul je haar nooit! Veel sterkte gewenst, het blijft moeilijk!

Bedankt allemaal voor de lieve woorden.
Ze blijft ook in mijn hart. Er zal er altijd maar 1 Doris zijn voor mij.

Nu hebben we Noa, je mag ze niet vergelijken ,maar dat doe je automatisch toch en die 2 zijn totaal verschillend van karakter.
Maar ze zijn wel allebei even lief.

groetjes van Anneke

Een maatje kan en mag je nooit vergeten ook is het bijna 5 jaar geleden.

maranoa schreef: Ze blijft ook in mijn hart. Er zal er altijd maar 1 Doris zijn voor mij.

Nu hebben we Noa, je mag ze niet vergelijken ,maar dat doe je automatisch toch en die 2 zijn totaal verschillend van karakter.
Maar ze zijn wel allebei even lief.

groetjes van Anneke

Natuurlijk vergeet je je Kanjer Doris niet!
Noa kan Doris niet vervangen maar kan je verdriet wat verzachten.

Vergeet mij niet.
Droog je tranen, en wat je dan ziet.
Is de andere kant van de regenboogbrug.
Ooit komt de dag en zien we elkaar terug.
Sluit mijn hart in jouw hart, en doe het met een glimlach
Ooit ooit, komt onze gelukkige samenzijn dag
Heb geduld alles komt goed
Denk aan mij en houd moed

marron.

sterkte hoor, wat kun je na jaren je maatje missen he sterkte