Labradorforum

Mijn allessie, mijn licht in donkere dagen,
waar zou ik zijn zonder jou?
Soms komen ze in me op, die vragen.
Zo onvoorwaardelijk, op mij gericht, zo trouw.

Mijn allessie, mijn doel, mijn reden om op te staan,
waar heb ik jou toch aan verdiend.
Mijn pad is zoveel lichter nu wij het samen gaan,
mijn onvoorwaardelijke vriend.

Mijn allessie, mijn kanjer, mijn guppie.
We delen echt alles samen.
Zelfs ziek zijn doe ik niet meer in mijn uppie,
’t is nu 2 jaar geleden dat we daar achter kwamen.

Mijn allessie, mijn kameraad voor ‘t leven
Ondanks je soms zere pootjes volg je mij altijd trouw
En ik, ik geef jou al wat ik kan geven,
Omdat ik zoveel van je hou.

Wauw,
En wat een geweldig gedicht!

erg mooi

Mooi gedicht Monika!!!
En natuurlijk een mooie foto!!

wat mooi! 2x mooi zelfs...

Heel mooi.. Jari noem ik ook mijn allessie (zie onderschrift ) dus.. ik lees hem met jari in mijn gedachten.. erg mooie foto ook

Heel mooi Monika

mooi geschreven zeg

Prachtig Monika!!!!! Je voelt in dit gedicht de warmte en liefde die uitstraalt naar jouw hond!

Prachtig!

Wat een supermooi gedicht!

Wat een mooi gedicht zeg...kreeg er kippevel van...

Michiel

Wat een prachtig ode aan een prachtige lab!

Prachtig gedicht, hoor! Ja, de liefde tussen een hond en zijn baasje is soms met geen pen te beschrijven, dat gevoel zit zo diep. Ik heb dat ook met mijn lieve oude mannetje. Geniet maar lekker van je hondje, want de tijd gaat zo snel. Groetjes van Alice en Youri.

prachtig geschreven, en dan die foto erbij, weet niet hoe je het iedere keer doet, maar je bent waanzinnig met foto's