Labradorforum

goede morgen.

ik doe nu al een tijdje jacht training.
en alles gaat vrij goed, ben samen met bart geen hoog vlieger.
maar goed we hebben er plezier in. en daar gaat het om!

nu snapt bart alleen 1 dingetje niet!
en dat is het vooruit sturen
en weer op commando terug komen.

bart loopt dan 5 tot 10 meter vooruit en dan kijkt hij me echt zo aan.
van komt er nog wat, ga je nog iets gooien of ligt er nog wat?

het probleem is! ik krijg hem niet verder! hij begint dan te drentelen en snuffelen. ..

heeft iemand nog goede tips om dit te leren, zodat het kwartje bij bart valt..
ik weet gewoon dat als hij het snapt ik het kan uitbouwen tot grotere afstanden..


ik hoor graag van jullie

Miranda doet met Enzo ook een tijdje jachttraining. Volgens mij moest zij Enzo vooruit sturen naar een emmer die op zijn kop staat, waar dan een brokje op ligt. Zo heeft hij een doel en dit dan langzaamaan uitbouwen. Later met een dummie en dan ook lengte opbouwen.

Wat ik begrepen heb is dit inderdaad voor een aantal hondjes een lastige oefening, ze zien niets en moeten er maar op vertrouwen dat waar jij ze naar toe stuurt, er dan ook daadwerkelijk iets ligt.....

Maar misschien dat wat verder gevorderden nog wat tips hebben !

Veel succes !

groeten,

Joost

Ik heb het zo aangeleerd:
3 Dummies uitleggen, waarbij ze mee kon kijken, dan uitsturen op die dummies (rechte lijn).
Gaat dat helemaal goed, dan 3 dummies uitleggen en 4x sturen. de 4e keer ligt er niets, maar fluit ik haar af, soms gooi ik dan een dummie bij (beloning) of ik fluit haar terug en krijgt ze bij mij een voertje als beloning.
Is ook dat helemaal goed gegaan, dan begin je met de dummies uitleggen, vervolgens loop je een heel andere route waarbij je uitkomt in een rechte lijn tov de dummies. Uitsturen voor de dummies.
Gaan die drie versies helemaal goed, dan kun je de afstanden verder gaan opbouwen. Waar het om gaat, is dat je je hondje leert dat als jij zegt vooruit, dat hij ook gaat omdat hij vertrouwen heeft dat je wel gelijk zult hebben. Fluit je hem dan terug, dan schep je verwarring: jij zegt dat er iets ligt en dan moet de hond zonder succes terug komen
Eerst vertrouwen leren krijgen in jou, en in je handelen, dan pas stapjes verder gaan. We willen vaak te snel gaan. Juna is nu bijna 14 maanden en ik train met haar vanaf dat ze 7 weken is. Pas nu begint het echte vertrouwen te komen:
Als ik haar vooruit stuur en de dummie ligt verder naar links bijvoorbeeld, dan kan ik haar affluiten en naar links sturen. Rechts hetzelfde verhaal of verder vooruit. Als ík zeg dat het zo is, dan vertrouwt Juna erop dát het zo is en voert ze het dus uit.
Kan ze dan onvrwachts de dummie niet vinden (of er ligt er geen meer) dan laat ik áltijd een beloning komen: dan wel een dummie bij gooien, dan wel een voertje bij mij.
Onthoud goed, dat het belangrijkste is dat de samenwerking top moet worden, de oefeningen op zich zijn minder van belang. Als je hondje eenmaal alles beheerst, zul je merken dat je eigenlijk best veel van ze kunt vragen. Ik pin me niet vast op de uiteindelijke examenoefeningen, maar breek het altijd in stukjes en houd het afwisselend.

Succes!

bedankt voor de goede tip

hier heb ik wat aan!
want op de jacht training zeggen ze, gewoon door oefenen het komt vanzelf!.
maar een oefening zonder succes, daar is bart erg gevoeilg voor.

en je hebt zeker gelijk dat we vaak te snel willen.
bedankt voor je hulp

ik heb weer wat te doen!

frits schreef:bedankt voor de goede tip

hier heb ik wat aan!
want op de jacht training zeggen ze, gewoon door oefenen het komt vanzelf!.
maar een oefening zonder succes, daar is bart erg gevoeilg voor.

en je hebt zeker gelijk dat we vaak te snel willen.
bedankt voor je hulp

ik heb weer wat te doen!

ik denk niet alleen jouw hond, daar is elke hond gevoelig voor. Waarom zou je iets doen als het je niets oplevert? Wij doen dat ook niet, en de hond dus ook niet. De opbouw van sommige oefeningen vind ik bij sommige scholen echt heel onhandig. Er wordt dus echt vastgepind op de examenoefeningen, in plaats van de essentie...
Zo liep ik met Nickje een tijdje terug nog op de FHN apporteersport en ook daar ging het precies hetzelfde: alle oefeningen werden gedaan zoals op het examen, met als gevolg dat ze geen bal begreep van het vooruit sturen... dat paaltje mocht dan niets liggen, en op gegeven moment ging ze gewoon niet meer vooruit. Met Juna nu doe ik het dus helemaal anders. Nu is het wel zo dat ik met Juna ook vanaf het begin ben gestart én dat ik meerdere zeer ervaren leermeesters in de jacht heb
Hier doe ik dus niet het riedeltje: aangelijnd/los volgen, vooruit sturen, 2 minuten blijven, apport te land, apport te water... maar gewoon spelenderwijs alle oefeningen verpakt in het werken met.
Bij het uitleggen van de dummies doe ik het aangelijnd en los volgen, steadyness door samen de dummie weg te leggen en dan terug te lopen met hond, vooruitsturen zoals boven uitgelegd en blijven als ik zelf zonder hond dummies ga wegleggen... werkt perfect!

Helemaal niks aan toe te voegen

Ik hoop dat het jullie gaat lukken Frits Hier is het wisselend.
Als ze denkt dat er misschien nog een dummy ligt gaat ze super vooruit maar de andere keer trapt ze er niet in.

Wat ik laatst probeerde ging ook goed. Ik ging met Akka aan de lijn 30 meter vooruit. Liet haar zitten met lijn naast haar. Ik liep weer 30 meter weg en riep haar bij me. En toen moest ze vooruit dus ik... vooruit en zachtjes plaats/riem en ze liep terug naar de riem....

Weet je trouwens dat de training voor jou na 11 aug.doorgaat Dat om extra aandacht te geven voor 18 september. Bel anders Wim even.

Onwijs veel succes en Bart...zet hem op

Ik heb nog wel iets toe te voegen

Ik heb geleerd dat het vooruitsturen (in de aanleerfase) in principe altijd succes moet opleveren, bijvoorbeeld in de vorm van een dummie, zodat de hond ook het vertrouwen heeft dat er iets ligt als hij vooruit wordt gestuurd.
Een heeeeel enkele keer ligt er niks maar dan eindig je de oefenensessie wel weer met een lijntje vooruit met dummie, toch succes.
Als je te vaak gaat vooruit sturen zonder dat er iets ligt heb je van die slimmeriken die gaan nadenken 'ik ga niet, want er ligt toch niks' en die blijven zitten of die gaan lopen flierefluiten.

Succes met oefenen!

Ik lees vol belangstelling mee. Ook Loes snapt het principe nog niet zo goed. Ze creëert momenteel steeds haar eigen succes door de pion die nog op het eind staat als markeerpunt, mee terug te nemen
(en keurig af te geven, dat dan weer wel )

Zoals Joost het omschreven heeft ben ik op dit moment ook bezig met Yara.
In plaats van een emmer heb ik een witte blok hout met een pin eraan.
Ik zet die pin ergens in mijn tuin in de grond.
Een eind er vandaan zet ik Yara aan mijn linker voet met het commando wacht. Ik loop naar de 'blok' en leg er een beloning op. Loop terug naar Yara en geef het commando vooruit, waarbij ik tevens mijn rechterarm vooruit beweeg richting 'blok'. In het begin liep ik met haar mee tot aan de blok. Op zeker moment hebben ze door dat er een beloning ligt op de blok en kun je je hond alleen vooruit sturen, zonder zelf mee te moeten lopen.
Ik blijf nu voortaan staan op de plaats waarvan ik haar vooruit stuur. Als ze haar beloning te pakken heeft, geef ik haar het commando 'kom voor'. Ze komt naar me toe gelopen en moet mijn hand 'aantikken' die ik voor mijn kruis (sorry weet even niet hoe het anders te omschrijven) In het begin deed ze dit nog niet zo goed (dat aantikken) en deed ik een paar stappen teruguit en gaf het commando 'dichter'. Nu kent ze het goed! Ik sta er echt versteld van hoe snel ze iets leren.

Jopie schreef:Ik lees vol belangstelling mee. Ook Loes snapt het principe nog niet zo goed. Ze creëert momenteel steeds haar eigen succes door de pion die nog op het eind staat als markeerpunt, mee terug te nemen
(en keurig af te geven, dat dan weer wel )

Ik zou dit markeerpunt dan gewoon weglaten waarom verder kijken naar een dummie als de pilon zo voor het grijpen staat?

Pandora dacht bij de EG-training ook vaak dat ze het pilonnetje (waar ik haar naast moest zetten als beginpunt) mee moest brengen bij het 'voor komen'

Het vooruitsturen hebben wij op diverse manieren aangeleerd, ook de manier van Dorine, heel goed beschreven, heb ik wat aan.
Ik probeer de oefeningen steeds af te wisselen, af en toe gebruik ik het vooruitstuurpaaltje met dummie, af en toe alleen de dummie, of de dummie in het verlengde van een boompje. Of met drie dummies op redelijke afstand van elkaar en heel af en toe zonder dummie, maar wel altijd met beloning. Donna begint nu redelijk door te krijgen dat wannneer ik haar terugfluit dat ze moet komen. Maar het blijft een moeilijke oefening.
Ook ik wissel de oefeningen af en probeer variatie aan te brengen. Wij zijn nog niet zover dat ik haar kan afstoppen en haar een andere richting op laten gaan, maar dat komt in de toekomst ook nog wel. We willen inderdaad veel te snel. Wanneer je het langzaam opbouwt komt het allemaal goed. Als ik zie hoe wij vanaf januari vooruit gegaan zijn ben ik heel trots op mijn hondje en ook een beetje op mezelf.