Labradorforum

Vanaf het moment dat ik Sarah bij me kreeg werd mijn leven een stuk leuker. Gezelliger, actiever, mooier, waardevoller. We hadden het zo goed samen. Voor Sarah's tijd was ik een kroegtijgerin, die haar hand niet omdraaide voor een fles Tia Maria. Maar toen ik Sarah kreeg ging er een knop om. Ik vond het heerlijk om thuis te komen, en thuis te blijven. Als ik een paar dagen de wereld in ging mocht Sarah natuurlijk mee, dus dan werd het ook geen nachtwerk en zorgde ik altijd dat ze niet in te drukke kroegen rondliep (ookal vond ze de aandacht en de gezelligheid in kroegen en op terrasjes ook heel leuk).

Kortom, mijn leven is veranderd, in positieve zin. Ook als ik in een dip zat moest ik wel de deur uit om met Sarah te lopen, en met haar naast me vond ik het niet erg om door weer en wind te banjeren. Sarah was er altijd om een kop op mijn schoot te leggen wanneer ik de harde wereld om me heen even niet aankon. Het is niet gezellig in je eentje, maar met Sarah in de buurt was er altijd wat te beleven.

En nu... Ik voel me zó leeg; een half mens. Ook als Ollie en Shona en Teuntje bij me zijn mis ik die bruine Chocotov. Er mist gewoon iets. Als ik naar foto's kijk gaat er zoveel door me heen. Ik mis haar... Ik mis haar...

Ik weet ook dat de winter voor de deur staat. Voor mij niet echt de beste periode van het jaar. Ik heb een kronkel in mijn kop, een error in mijn hoofd, een beetje last van gekte; hoe je het ook wil noemen. Meestal heb ik het onder controle, er zijn hele leuke pillen voor enzo, maar toch... Ik ben nu zó verdrietig, dat helpt niet echt mee.

Twee weken geleden kwam Pip Ollie bij me brengen; onze troosthond. We hadden het toen voorzichtig over een eventuele andere hond in de verre toekomst. In mei wordt er misschien een nestje geboren. Dat zou een optie zijn. Maar nu was Sugar ook zwanger...

Sugar is een dochter van Shona en Ollie, dus ze is een zusje van Teuntje. Shona en Sarah waren zusjes, dus Sugar is een nichtje van Saar. Vorige week heb ik Pip gebeld en verteld dat ik misschien...als er eventueel een teefje geboren werd...ik wel interesse zou hebben... Het is Sugar's laatste nestje, en dus ook zo'n beetje de laatste kans een pupje te krijgen die zo dicht mogelijk bij Sarah, Shona, Teuntje, én (last but not least) Ollie ligt!!

Zondagmiddag werden er twee reutjes en 5 (!!) teefjes geboren...

Dus...vanaf eind december komt er een nieuw meisje mijn huis onveilig maken. Ik wéét dat het heel erg snel is. Ik weet ook dat zij nooit de plek van Sarah in zal kunnen nemen. Ze zal haar eigen plekje in mijn hart krijgen, dat weet ik zeker. Aan de ene kant gaat het in tegen álles wat ik wil, maar ik weet dat wat ik het liefste wil...niet mogelijk is... En dus moet ik verder. En ik ben ervan overtuigd dat dit kleine wondertje de scherpe kantjes van mijn verdriet en pijn af zal helpen.

Ik zal Sarah nooit vergeten. Het was een duivels dilemma waar ik voor stond toen ik haar moest laten gaan. Daar ben ik nog lang niet overheen; dat kan ook niet. Maar ik weet ook dat ik door moet. En wat is er dan mooier dan zo'n kleine blonde vertederende Labradorbaby aan je zijde...??

O Es, wat fijn voor je! En natuurlijk zal je Saar nooit vergeten, Saar is een deel van jezelf maar je hebt zoveel liefde te geven en dan aan zo'n kleine blonde frommel...Heel veel sterkte en plezier met de voorbereidingen.

Ow Esther wat een fijn vooruitzicht, samen met zo'n kleine blonde kanjer de moeilijke winter door
Natuurlijk zal dit meisje de plek van Saar niet innemen, Saar heeft een apart kamertje in je hart zeg maar, maar gelukkig heb je meerdere kamertjes in je hart en zo ook eentje voor deze nieuwe blonde kanjer.

Heel veel voorpret alvast en het zal idd helpen om de scherpe kantjes van het verdriet te halen, vergeten zal je Saar nooit.

Esther dat is toch geweldig! En dat in een periode die al zo rot voor je is, jij kan straks lekker weer die winterse kou in
En tuurlijk maakt dat het gemis van Saar niet minder, maar biedt wel wat extra troost.

Anouschka

Oh Esther, wat fijn dat je straks toch een lekkere blonde hebt!
En zoals mijn voorgangers ook zeggen, Sarah zit in een speciaal plekje in je hart, maar er is nog plaats!

heel fijn voor je dat er weer een pupje komt en meid alle leeftijden zijn te vroeg maar ze zitten in je hart en zullen van boven mee kijken wat je allemaal weer gaat mee maken met je nieuwe meisje
spannende tijden breken weer aan

Wat leuk dat er een nieuw hondje in je leven komt! Niet om Sarah´s plek in te nemen, maar om je leven weer te verrijken!

Ik herken mezelf nogal in je verhaal... kroegtijgerin, lang leven de lol, geen verantwoordelijkheden, winterdepressies en hoe je door de komst van een hondje kunt veranderen.
Keo blijkt ook te zijn wat ik nodig had, het doet me echt goed om de zorg voor hem te moeten dragen, ben lekker huiselijk geworden en ik doe het allemaal met zoveel plezier.

Iedere hond is uniek en niet een kan de ander vervangen.
Maar een andere hond kan wel de leegte opvullen en je zult verbaasd staan hoe je hart straks weer opengaat als je een klein blond wolletje in je handen mag houden. Juist goed dat je er voor kiest om weer een andere hond te nemen. Je beslissing voor Sarah was moeilijk, maar getuigd wel van je liefde voor haar. En nu moet er weer plaats zijn voor een andere hond, want waarom zou je jezelf kwellen en er jaren over heen laten gaan.
Sarah blijft toch wel bij je , ze heeft een deel van je leven gedeelt en heeft nu een vast plekje in je hart.
Maar jou leven gaat verder, en dan mag je best weer genieten van een nieuw maatje. Heel veel geluk met de nieuwe kanjer, wat zal de tijd tot December lang duren, maar de voorpret is ook wel leuk.

Gefeliciteerd! Wat leuk voor je! En uiteraard geen vervanging voor Saar, maar gewoon een hele mooie aanvulling

Geniet van dit kleine monstertje

vervangen kun je nooit, maar er is altijd ruimte voor meer, om te geven en om te nemen.

leuk verheug je er maar op

Als het jou een goed gevoel geeft, dan moet je dat zeker doen!
Sarah zal nooit vervangen worden, maar dit meisje brengt weer vreugde in je leven

Gefeliciteerd met je nieuwe meisje!

Ik vind het heel fijn voor je dat je in december weer een lief meisje hebt om mee te knuffelen, en als ik het goed begrijp nog familie van Sarah ook!
Natuurlijk kan niemand Sarah vervangen! Maar je hart is vast groot genoeg voor een lief klein pupje erbij.....
Geniet ervan!

ik ben blij voor je meid,net zoals iedereen hier al zegt sarah vervangen kan niet en doe je ook niet,ook al is het familie van haar. dit puppekind zal denk ik ook weer een groot stuk van je hart winnen.verbazingwekkend vind ik het hoe groot je hart kan zijn
als je denkt ik kan onmogelijk net zoveel van dit dier houden als van mijn andere dieren,en een paar weken later zitten ze al vast gebeiteld in je hart.

o, wat is dat fijn voor je zeg!
ik heb je verhaal met saar helemaal gevolgd en weet zeker dat ook dit blonde kleintje een heerlijk leven bij je krijgt.
Ik herken ook wel wat in je verhaal en heb onze Guus vorige winter in dec gekregen, en vanaf die tijd is zonder daar dramatisch over te doen voor mij ook weer de zon gaan schijnen echt waar!
In het begin was ik vastberaden om me niet weer een keer heel erg te hechten aan een hond maar na een week moest ik toegeven dat het heerlijk was om weer te kunnen lachen om die rare streken en lekker te kunnen knuffelen , en was ik weer helemaal verliefd.
Natuurlijk is het geen vervanging en blijft saar altijd in je hart maar je zal zien dat dat het heerlijk is om weer aan een nieuw avontuur te beginnen

Hé wat leuk om te horen joh!
En ik begrijp je helemaal hoor. Ik zou ook echt niet zonder hond kunnen.
En tuurlijk kan een andere hond jouw Sarah nooit vervangen, maar net wat je zelf zegt: het kan wel meehelpen de scherpe randjes van je verdriet af te halen.
Super joh, heb je ook weer iets om naartoe te leven en dalijk weer vanalles mee te ondernemen. Dat heb jij gewoon nodig.
Echt leuk joh en zeker omdat het ook nog familie is van jouw Saar.