Asta slaapt het liefst in bed
Geplaatst: 23 okt 2009, 10:21
Mijn Asta die nu 2 en half jaar is is echt een boefje, ze is superlief, slaapt het liefst op mijn bed en is tegenwoordig bijdehand genoeg om op haar kussen te gaan liggen totdat ik in slaap ben gevallen en kruipt dan naast me op bed. Soms kruipt ze heel dicht tegen me aan (meestal) maar soms gaat ze helemaal in een hoekje liggen. Opgerold zodat ik haar niet kan zien. Als je dan bijvoorbeeld 's ochtends op staat om naar de wc te gaan en zie ik asta niet op haar kussen denk ik hee waar is ze. En dan ligt ze met haar koppie de andere kant op heerlijk opgerold op mijn bed.
Andere keren kruipt ze op mijn plek als ik opsta en vertikt ze het te bewegen als ik terug mijn bed in wil kruipen. Den houdt ze haar koppie tussen haar pootjes zo van ik kan jouw niet zien dus jij kan mij niet zien. Dan moet ik haar echt het bed uittrekken. Soms ligt ze tegen je aan en schuif je steeds verder naar het randje van je bed toe want ze moet en zal tegen je aanliggen en op het dekbed liggen. Ze wil absoluut niet op de lakens liggen. Mevrouwtje moet persé een dekbed hebben waar ze op kan liggen.
Of ik als ik klaar sta om haar uit te laten en dan zie ik haar niet, dan ligt ze op miijn bed zo van het is veeeeeel te vroeg om te gaan wandelen en gaapt nog maar eens een keertje. Verwend nee hoor….
Het is wel mijn eigen schuld, vorig jaar heb ik een tijdelijke woning gehad die zoooooooooooooo koud was dat asta naast mij mocht slapen op bed. Mijn kacheltje hield me warm want zonder haar kon ik gewoon niet slapen door de kou. Dus ik moet zeggen na een half jaar op bed mogen slapen gaat het best goed, ze ligt steeds vaker gewoon op haar bedje en springt steeds minder vaak in mijn bed als ik opsta.
Vanochtend weer gelachen, ik was om 5.30 wakker en kon niet meer in slaap komen dus ik ben maar om 6 uur opgestaan. Hele ochtendritueel gedaan en sta ik met de riem in mijn handen haar te roepen, en komt er geen enkele reactie. Dus ik terug de huiskamer in om te kijken waar ze blijft, kijkt ze me echt zo aan van dat meen je niet. Zo vroeg wandelen we nooit en blijft dus gewoon in haar mandje liggen tot ik echt een paar keer heb gezegd kom we gaan wandelen. Staat mevrouwtje relaxed op, ieder pootje uitrekken en loopt op een slakkengang naar de voordeur. Na het wandelen eten en daar is ze dol op en vervolgens ploft ze met een grote zucht weer in haar mand. En ligt met haar koppie op de rond echt zo te kijken wat ik allemaal aan het doen ben. Besluit dat het eigenlijk niet interessant is, zucht nog maar eens diep en gaat weer slapen.
Andere keren kruipt ze op mijn plek als ik opsta en vertikt ze het te bewegen als ik terug mijn bed in wil kruipen. Den houdt ze haar koppie tussen haar pootjes zo van ik kan jouw niet zien dus jij kan mij niet zien. Dan moet ik haar echt het bed uittrekken. Soms ligt ze tegen je aan en schuif je steeds verder naar het randje van je bed toe want ze moet en zal tegen je aanliggen en op het dekbed liggen. Ze wil absoluut niet op de lakens liggen. Mevrouwtje moet persé een dekbed hebben waar ze op kan liggen.
Of ik als ik klaar sta om haar uit te laten en dan zie ik haar niet, dan ligt ze op miijn bed zo van het is veeeeeel te vroeg om te gaan wandelen en gaapt nog maar eens een keertje. Verwend nee hoor….
Het is wel mijn eigen schuld, vorig jaar heb ik een tijdelijke woning gehad die zoooooooooooooo koud was dat asta naast mij mocht slapen op bed. Mijn kacheltje hield me warm want zonder haar kon ik gewoon niet slapen door de kou. Dus ik moet zeggen na een half jaar op bed mogen slapen gaat het best goed, ze ligt steeds vaker gewoon op haar bedje en springt steeds minder vaak in mijn bed als ik opsta.
Vanochtend weer gelachen, ik was om 5.30 wakker en kon niet meer in slaap komen dus ik ben maar om 6 uur opgestaan. Hele ochtendritueel gedaan en sta ik met de riem in mijn handen haar te roepen, en komt er geen enkele reactie. Dus ik terug de huiskamer in om te kijken waar ze blijft, kijkt ze me echt zo aan van dat meen je niet. Zo vroeg wandelen we nooit en blijft dus gewoon in haar mandje liggen tot ik echt een paar keer heb gezegd kom we gaan wandelen. Staat mevrouwtje relaxed op, ieder pootje uitrekken en loopt op een slakkengang naar de voordeur. Na het wandelen eten en daar is ze dol op en vervolgens ploft ze met een grote zucht weer in haar mand. En ligt met haar koppie op de rond echt zo te kijken wat ik allemaal aan het doen ben. Besluit dat het eigenlijk niet interessant is, zucht nog maar eens diep en gaat weer slapen.