Labradorforum

Vorig weekend zijn we met de hele familie een weekendje in de buurt van apeldoorn geweest, was heel gezellig en we keken er naaruit hoe Guus het zou vinden in de bossen.
Nou Guus heeft werkelijk nog nooit zo goed geluisterd hij heeft gewoon constant vlak naast ons gelopen en bij ieder geluid dat hij hoorde
Hij vond het natuurlijk wel leuk al die geurtjes maar was als de dood dat hij ons kwijt zou raken
We kwamen mensen tegen onderweg met een hond maar zelfs daar had hij geen oog voor even vlug snuffelen en hup weer gelijk naast ons.
We hadden achter het huisje wel een lekkere tuin waar hij kon uitrennen en dat heeft hij natuurlijk wel gedaan maar ik wist niet dat hij zo'n (held) was
Hij is verder wel normaal hoor want we waren nog niet terug en hij had weer zijn normale streken in de duinen en op het strand!
Maar toch wel leuk om te zien dat hij zich veilig bij ons voelt en dat je zo'n band hebt opgebouwd dat eerste jaar

Blij dat jullie en Guus het leuk hebben gehad!!

Er gaat niks boven een lekkere boswandeling in de herfst, maar wat gek dat hij zo bij jullie in de buurt blijft.
Een beetje jammer ook, als ik zie hoe onze Noa volop geniet in het bos, als een dolle door de herfstbladeren rent, d'r neus achterna gaat en met takken sleurt. Als ze te ver achter blijft, komt ze achter me aangerend. Als ze vooruit loopt, wacht ze op me. Ze raakt pas in 'paniek' als ik me achter een boom verstop, dan komt ze me zoeken en is dan helemaal blij als ze me heeft gevonden.
Maar misschien moest Guus gewoon een beetje wennen aan het bos? Ik begrijp dat jullie aan zee wonen en dan ligt een strandwandeling natuurlijk meer voor de hand dan een boswandeling.

ach gossie jouw held op sokken
Maar hij heeft wel veel gemist door zo dicht bij jullie te blijven
Heerlijk rennen door de bladeren maar Guus is dus echt een strand en duinen hond

Echt een held op sokken

Wat leuk zeg! Ik wou dat Olly daar eens wat van kwam leren !