Mijn lief maatje (voor jullie allemaal)
Geplaatst: 02 jan 2010, 18:20
XXXX kan je veranderen in de naam van jouw overledene hond. Deze brief heb ik ooit ergens gelezen en wil dat zeker hier plaatsen, want ik denk dat velen van jullie dat wel willen lezen.
Mijn lief maatje,
Ik ben het, XXXX, jouw trouwe vriend, die deze brief naar jou schrijft.
Ik weet wat je denkt. Je denkt dat ik dood ben.
Omdat je me niet meer kan zien met je menselijke ogen, omdat je me niet kan voelen met je handen of me in je armen kan houden. Je denkt dat ik voor altijd weg ben. Je herinnert je hoe ik eruit zag toen ik ging en je kan je niet voorstellen dat ik op een
andere plek verder leef. Je bent verscheurd met verdriet en pijn over onze scheiding, maar kijk wie vlak bij je is.. IK, XXXX.
Hoe vaak heb je jezelf in slaap gehuild? Hoe vaak vraag je je af of ik het goed stel?
Ik wil dat je iets voor me doet. Ga terug in de tijd met me. Herinner je de dag dat je me mee naar huis nam. Was ik niet het meest intrigerende schepsel dat je ooit ontmoet hebt? Keek ik niet naar je met totale liefde, zodat je niets liever wilde dan de rest van je leven met me te delen? Dit wilde ik ook! Herinner je de dagen nog waarin ik jong en gezond was, en de dingen die we allemaal samen deden? Je was zo trots op me! Ik was je beste vriend die voor je zorgde als je huilde, boos was of verdrietig. En wanneer je door verplichtingen niet zoveel tijd voor me had, wachtte ik geduldig op je. Ik was er altijd voor je.
Ik keek naar je met acceptatie, liefde en geduld dat je je soms een beetje onwaardig voelde. Je was in mijn ogen nooit onwaardig.
Weet je nog toen ik ouder werd? Mijn botten werden stijf en mijn bewegingen langzamer. Toch begroette ik je altijd bij de deur, en volgde je door het huis. We zijn zo lang samen geweest. Ik was je beste vriend, wat je ook deed of zei. Ik keek naar je met zoveel warmte en begrip dat je je overspoeld voelde. Ik kon niet genoeg van je krijgen.
Herinner je de laatste keer dat we elkaar met aardse ogen zagen. Je probeerde dapper te zijn, maar ik wist dat je huilde. Ik ken je te goed, beter dan wie dan ook in de wereld. Ik keek naar je met puur vertrouwen en liefde, en je wilde me wel voor eeuwig veilig bij je houden. Je beloofde me dat je altijd van me zal houden. Ik geloof je, want ik weet dat je van mij houdt.
Welke schepper zou ons lied van vreugde en liefde teniet doen? Ik ben niet langer een aards figuur. Maar mijn lichaam was slechts een deel van wie ik ben. Mijn lichaam zou alleen maar een leeg omhulsel zijn als het niet gevuld was geweest met mijn ziel, mijn geest, mijn liefdevol licht.
We zijn allemaal gemaakt van energie dat diep in ons zit. Het is onze ziel, onze geest, ons liefhebbende licht. Het is energie dat leven is. Het heeft geen begin en geen eind.
Het is er gewoon en zal er altijd zijn. Zonder dat zou er geen leven zijn. Je kan het niet zien of vasthouden. Je kan alleen maar weten dat het er is. Het is een weten zoals dat je weet dat onze liefde bestaat. Die liefde kan je niet vasthouden of zien, je kan alleen weten dat die er is.
Ze zeggen dat je me maar moet vergeten, dat je me nooit meer zal zien omdat dieren niet naar de hemel gaan. Ik ben hier om je iets anders te vertellen. Jij was en bent mijn eeuwige liefde waard, net als ik de jouwe waard ben. Je huilt omdat je me mist. Ik mis jou ook. Ik mis de buikkriebels, de omhelzingen en de kussen die we deelden. Maar het leven gaat door na deze geweldige waardevolle fysieke omgeving. Ik kwam hier om een nieuw leven te leiden. Ik ging omdat het tijd was voor de volgende fase in mijn bestaan, iets wat alle levende wezens ooit moeten doen. Mijn aanwezigheid in jouw leven was en is een gave die je moet eren. Ik weet dat je mij elk moment van de dag eert, net zoals ik jou eer.
Leven is niet alleen maar simpelweg in een lichaam geboren worden, een paar jaar te leven om dan te sterven. Energie kan niet sterven.
We krijgen tijd in een lichaam zodat we kunnen leren, delen en groeien. Het bereid ons voor op de volgende fase van ons bestaan. Zonder onze energie zouden we inderdaad dood zijn, en konden we nooit onze liefde voor elkaar ervaren.
Je zegt dat je alleen nog maar herinneringen hebt. Dit is niet waar. Weet je, toen ik mijn aardse lichaam verliet, liet ik iets bij je achter. Je kan het niet aanraken of vasthouden, daar is het te groot voor. Ik liet een stukje van mijn ziel bij je achter. Ik plaatste het naast jouw ziel, dat vond ik een passende plaats omdat we altijd samen waren in het aardse leven. Ik hou teveel van je om je alleen maar met herinneringen achter te laten, omdat herinneringen vervagen.
Ik hou teveel van je om zomaar te verdwijnen. Het zou te egoïstisch van me zijn om liefde en licht uit je leven weg te nemen.
Ik begrijp je tranen. Iedere traan is een bewijs van jouw liefde voor mij, en ik voel me vereerd en nederig. Maar vergeet niet de goede dingen die we deelden. Denk daaraan en glimlach dan. Dat is een eer voor mij. En als je me nodig hebt zal ik er zijn. Sluit je ogen, adem diep en langzaam en haal mij voor de geest. Sluit de wereld even af, en sluit je ideeën over dood af. Geef me een kans. Zoek naar subtiele signalen die ik je stuur. Ik stuur geregeld signalen, signalen dat ik het goed stel. Ik stuur ze naar jouw dromen of via kleine dingen. Houd mijn dood niet in je gedachten, maar eer en vier mijn eeuwige leven. Want het is eeuwig, net zoals mijn liefde voor jou. Geniet nu van het aardse leven en hou van degene die je aan het hart liggen. Ze hebben je nodig. En vergeet niet dat stukje ziel van mij dat bij het jouwe staat.
Tot wederzien, mijn liefste baas!
Tot aan de regenboogbrug, ik zal er zijn als jouw tijd is gekomen.
Liefs, XXXX.
Mijn lief maatje,
Ik ben het, XXXX, jouw trouwe vriend, die deze brief naar jou schrijft.
Ik weet wat je denkt. Je denkt dat ik dood ben.
Omdat je me niet meer kan zien met je menselijke ogen, omdat je me niet kan voelen met je handen of me in je armen kan houden. Je denkt dat ik voor altijd weg ben. Je herinnert je hoe ik eruit zag toen ik ging en je kan je niet voorstellen dat ik op een
andere plek verder leef. Je bent verscheurd met verdriet en pijn over onze scheiding, maar kijk wie vlak bij je is.. IK, XXXX.
Hoe vaak heb je jezelf in slaap gehuild? Hoe vaak vraag je je af of ik het goed stel?
Ik wil dat je iets voor me doet. Ga terug in de tijd met me. Herinner je de dag dat je me mee naar huis nam. Was ik niet het meest intrigerende schepsel dat je ooit ontmoet hebt? Keek ik niet naar je met totale liefde, zodat je niets liever wilde dan de rest van je leven met me te delen? Dit wilde ik ook! Herinner je de dagen nog waarin ik jong en gezond was, en de dingen die we allemaal samen deden? Je was zo trots op me! Ik was je beste vriend die voor je zorgde als je huilde, boos was of verdrietig. En wanneer je door verplichtingen niet zoveel tijd voor me had, wachtte ik geduldig op je. Ik was er altijd voor je.
Ik keek naar je met acceptatie, liefde en geduld dat je je soms een beetje onwaardig voelde. Je was in mijn ogen nooit onwaardig.
Weet je nog toen ik ouder werd? Mijn botten werden stijf en mijn bewegingen langzamer. Toch begroette ik je altijd bij de deur, en volgde je door het huis. We zijn zo lang samen geweest. Ik was je beste vriend, wat je ook deed of zei. Ik keek naar je met zoveel warmte en begrip dat je je overspoeld voelde. Ik kon niet genoeg van je krijgen.
Herinner je de laatste keer dat we elkaar met aardse ogen zagen. Je probeerde dapper te zijn, maar ik wist dat je huilde. Ik ken je te goed, beter dan wie dan ook in de wereld. Ik keek naar je met puur vertrouwen en liefde, en je wilde me wel voor eeuwig veilig bij je houden. Je beloofde me dat je altijd van me zal houden. Ik geloof je, want ik weet dat je van mij houdt.
Welke schepper zou ons lied van vreugde en liefde teniet doen? Ik ben niet langer een aards figuur. Maar mijn lichaam was slechts een deel van wie ik ben. Mijn lichaam zou alleen maar een leeg omhulsel zijn als het niet gevuld was geweest met mijn ziel, mijn geest, mijn liefdevol licht.
We zijn allemaal gemaakt van energie dat diep in ons zit. Het is onze ziel, onze geest, ons liefhebbende licht. Het is energie dat leven is. Het heeft geen begin en geen eind.
Het is er gewoon en zal er altijd zijn. Zonder dat zou er geen leven zijn. Je kan het niet zien of vasthouden. Je kan alleen maar weten dat het er is. Het is een weten zoals dat je weet dat onze liefde bestaat. Die liefde kan je niet vasthouden of zien, je kan alleen weten dat die er is.
Ze zeggen dat je me maar moet vergeten, dat je me nooit meer zal zien omdat dieren niet naar de hemel gaan. Ik ben hier om je iets anders te vertellen. Jij was en bent mijn eeuwige liefde waard, net als ik de jouwe waard ben. Je huilt omdat je me mist. Ik mis jou ook. Ik mis de buikkriebels, de omhelzingen en de kussen die we deelden. Maar het leven gaat door na deze geweldige waardevolle fysieke omgeving. Ik kwam hier om een nieuw leven te leiden. Ik ging omdat het tijd was voor de volgende fase in mijn bestaan, iets wat alle levende wezens ooit moeten doen. Mijn aanwezigheid in jouw leven was en is een gave die je moet eren. Ik weet dat je mij elk moment van de dag eert, net zoals ik jou eer.
Leven is niet alleen maar simpelweg in een lichaam geboren worden, een paar jaar te leven om dan te sterven. Energie kan niet sterven.
We krijgen tijd in een lichaam zodat we kunnen leren, delen en groeien. Het bereid ons voor op de volgende fase van ons bestaan. Zonder onze energie zouden we inderdaad dood zijn, en konden we nooit onze liefde voor elkaar ervaren.
Je zegt dat je alleen nog maar herinneringen hebt. Dit is niet waar. Weet je, toen ik mijn aardse lichaam verliet, liet ik iets bij je achter. Je kan het niet aanraken of vasthouden, daar is het te groot voor. Ik liet een stukje van mijn ziel bij je achter. Ik plaatste het naast jouw ziel, dat vond ik een passende plaats omdat we altijd samen waren in het aardse leven. Ik hou teveel van je om je alleen maar met herinneringen achter te laten, omdat herinneringen vervagen.
Ik hou teveel van je om zomaar te verdwijnen. Het zou te egoïstisch van me zijn om liefde en licht uit je leven weg te nemen.
Ik begrijp je tranen. Iedere traan is een bewijs van jouw liefde voor mij, en ik voel me vereerd en nederig. Maar vergeet niet de goede dingen die we deelden. Denk daaraan en glimlach dan. Dat is een eer voor mij. En als je me nodig hebt zal ik er zijn. Sluit je ogen, adem diep en langzaam en haal mij voor de geest. Sluit de wereld even af, en sluit je ideeën over dood af. Geef me een kans. Zoek naar subtiele signalen die ik je stuur. Ik stuur geregeld signalen, signalen dat ik het goed stel. Ik stuur ze naar jouw dromen of via kleine dingen. Houd mijn dood niet in je gedachten, maar eer en vier mijn eeuwige leven. Want het is eeuwig, net zoals mijn liefde voor jou. Geniet nu van het aardse leven en hou van degene die je aan het hart liggen. Ze hebben je nodig. En vergeet niet dat stukje ziel van mij dat bij het jouwe staat.
Tot wederzien, mijn liefste baas!
Tot aan de regenboogbrug, ik zal er zijn als jouw tijd is gekomen.
Liefs, XXXX.
