Labradorforum

HET HONDJE

Vrolijk loopt het kleine hondje
met zijn baasje mee,
aan een heel lang touwtje
alles is oké.

Hij heeft zijn baasje lief,
wil er voor vechten
desnoods voor sterven,
die kleine hartendief.

Dan stopt baasje in het bos,
bindt hem aan een grote paal,
laat hem eenzaam achter,
wat een schandaal.

Het hondje zit daar maar te wachten
op 't baasje dat hem achterliet.
kan het niet begrijpen,
heeft zoveel verdriet.

Vele lange bange nachten
ligt hij daar te wachten.
Maar het hondje is zo moe
een laatste snik, zijn oogjes vallen toe.

De sneeuw bedekt het lijfje
het hondje is niet meer.
Bleef nog zo graag bij 't baasje
die wilde hem niet meer;

DIT GEDICHT IS OPGEDRAGEN AAN AL DE HONDJES DIE ZO HUN LEVEN IS ONTNOMEN!!!!!

Beste mensen denk goed na voor je een hondje in huis neemt ze kunnen doch zo lief zijn met de groetjes van Luc en labrador Kjenta

ik kan met geen mogelijkheid geloven dat mensen tot zoiets in staat zijn...
helaas gebeurt het

Te erg voor woorden en het zal nog steeds wel gebeuren maar gelukkig lees ik en hoor ik het niet meer zo vaak als vroeger of ben ik nou naief

Vreselijk droevig; wie doet nou zoiets hé!

Het is er door!!
In Nederland gaan ze ook een spca zoals het in Amerika heet oprichten.
Die zijn bevoegd dieren weg te halen als ze verwaarloosd worden en de eigenaar voor de rechter te slepen.
Het begint als proef maar binnen 5 jaar zijn ze in heel Nederland operationeel, een grote overwinning!!!!

Nou, dat is een droevig gedicht. Helaas komt het nog steeds voor- onbegrijpelijk.

Droevig maar wel een mooi gedicht.... Krijg er wel een brok van in me keel...

Ja ik weet dat het nog steeds gebeurt,maar ik kan zoiets echt niet begrijpen dat mensen dit kunnen doen zonder gewetenswroeging.
Volgens mij is er toch echt iets goed mis met je als je dit kunt doen.
En als ik het geidchtje zo lees kan ik alleen maar janken en besef weer hoe goe dik vor mijn Labrador ben!!!