Labradorforum

Van morgenvroeg rond 8.00uur zijn wij in de auto gestapt om een lange frisse ochtend wandeling te maken met de meiden vlakbij ons in een was ons gezegd leuk bos we moesten even zoeken maar gelukkig gevonden auto geparkeerd en zag een bord en daarnaast een paaltje met geel erop en er stond bij route 50 minuten ik zei tegen Ernst zal ik nog ff goed op het bord kijken want er is ook een rode en een blauwe route nee niet nodig we gaan volgens de gele paaltjes oké wij op pad honden helemaal blij rennen en donderjagen samen en veel snuffelen ging een hele poos goed en zagen steeds gele paaltjes tot we eigenlijk min of meer het bos uitgingen en we de keuze hadden rechtdoor geel en rechtsaf rode route we kozen voor recht door na weer een goed kwartier weer keuze moment alleen geen gele paaltjes meer konden kiezen voor rechtdoor blauw of links af witte pijl wij links af dan maar tja en toen kwamen we geen gele paatjes, rode, blauwe of witte pijltjes meer tegen volgens Ernst moesten we links aanhouden hij wist het zeker zo gingen we goed na nog eens drie kwartier niks geen verharde weg alleen maar bevroren zandpaden dus volledig de weg kwijt inmiddels last van mijn lies gekregen dus begon een beetje te strompelen bij weer een keuze moment zei Ernst ik ga dezelfde weg terug blijf jij maar hier met de meiden ik pik je straks met de auto wel weer op ben iets doorgelopen naar een hek en een grote heuvel stond daar een beetje beschut. Intussen kreeg ik steeds meer druk van binnen zal ik maar zeggen dus ik Ernst op waar ben je ik moet nodig een grote boodschap nou dat zou nog wel ff duren minstens een half uur om een nog langer verhaal korter te maken heb ik dus de honden even goed vast gelegd aan het hek en een klein eindje verder heb mezelf tussen de heuvel en prikkeldraad van mijn enorme druk verlost het luchtte enorm op maar voelde me er helemaal niet prettig bij was blij toen Ernst na 20 minuten eindelijk met de auto aankwam toen gauw naar huis en onder de douche.

Hihi lastige situatie maar ach, weet je ook eens hoe het voelt he

Ja helemaal dat is echt erg je probeert er niet aan te denken maar onder tussen kreeg ik het steeds benauwder en dan moet je een keuze maken maar kan er nu om lachen hoor

shit happens. ik zou me geen raad weten hoor in deze situatie.
maar gelukkig kon je opgelucht naar huis .

Na de ...... nog zeker 15 minuten moeten wachten tot Ernst er was die was zelfs met de auto nog verkeerd gereden bedoel maar

Wat een verhaal!

Je hebt het toch wel opgeruimd he!!!!

Nee ik zou niet weten waarmee alles was dik bevroren hier kon er geen zand over gooien dus maar ja een grote regenbui en alles is weg toch

Ik dacht eerst dat je het over een wandeling van mij en mijn partner had van vorig jaar in Utrecht... ook super verdwaald en dan sta je daar
Alleen toen ik bij je grote boodschap kwam wist ik dat dit een ander verhaal was

En niet opruimen ??
Oh oh en een volgend hondenbaasje maar schelden op die wildpoepers als de honden de ontlasting hebben gevonden

Haha, denk dat ik op zo'n moment precies hetzelfde zou doen. Als je heel nodig moet, dan moet je... toch?? Hoe gênant het ook is

Zulke momenten zijn heel lastig!

Als je moet dan moet je...................... Soms is het niet anders hoor. Is de natuur.

Kay schreef:en niet opruimen ??
Oh oh en een volgend hondenbaasje maar schelden op die wildpoepers als de honden de ontlasting hebben gevonden

Zoals ik Vind het ronduit smerig en snap zulke hoge nood echt niet (tenzij je ziek bent ofzo) .