Labradorforum

Het is nog vroeg in de morgen als ik naar buiten kijk,en ik besef dat het een zware dag voor me word.Als een berg zie ik er tegen op en ik krijg niets door mijn keel.Wammes ligt nog heerlijk in zijn mand en weet gelukkig niet wat hem te wachten staat.Ik verzamel alle moed bijeen om te gaan en heb al 10 keer bedacht hoe ik deze dag zonder hem door moet komen.Hij is zo ons maatje.Van alles spookt er door mijn kop maar ik moet van mezelf helder blijven.Bij de dierenarts neem ik afscheid en ik loop met een lege riem en een schrijnend hart terug naar huis.Er moet een tumor verwijderd worden uit zijn voorpoot en ik was er gelukkig snel bij.De uren kruipen voorbij en ik kan alleen maar wachten op het verlossende telefoontje dat ik hem mag ophalen.Eindelijk is het dan zover..................Als ik hem zie liggen op de vloer schiet ik vol en tranen rollen over mijn wangen.Ik heb je mand lekker verschoond zodat je lekker je roes kan uitslapen.Eenmaal thuis wijk ik geen momet van je zijde,en streel je buikje.Half slaperig kijk je me aan.Buiten heeft het gesneeuwd en het lijkt een sprookje,maar even niet voor ons.Omdat ik bang was dat je aan je wond ging likken had ik besloten om de nacht bij je door te brengen.Geen man die me daarvan weerhouden kon.Na de matras ge-installeerd te hebben kreeg Wammes al een vermoeden.Mijn man en dochter gingen ook slapen en ik doofde de lampen.Wammes dronk nog even wat en ik hoorde zijn nageltjes tikken op de plavuizen toen hij naar me toe kwam.Na enige aarzeling voegde hij zijn warme lijfje naast mij zoals een eerste geliefde dat doet,en ik wreef over zijn buikje.Dit was zo n intens geluk voor mij,het voelde zo goed.Zijn ademhaling maakte me rustig en ik beloofde hem,maar vooral mezelf dat alles goed zou komen.Wammes zuchtte diep en zo vielen we samen in slaap.................een nacht om nooit te vergeten.

27-2-2004 Mijn belofte aan hem en mezelf kwam uit,het bleef goed gaan,helaas is hij op 3-8-2009 overleden.Mousy

Pff wat een ontroerend verhaal zeg

Veel sterkte!

jee wat een mooi verhaal zeg.
wat kan je toch houden he van zo'n hond, fijn dat je nog jaren van hem hebt kunnen genieten daarna.

Prachtig verhaal zeg,krijg er kippenvel van.
Sterkte!!!

Je spreekt altijd met zo veel liefde over Wammes. Jullie hadden een hele bijzondere vriendschap en de herinneringen blijven daardoor voor altijd in je hart.

Wat heb je dat prachtig opgeschreven zeg, krijg er kippevel van....
Nog veel sterkte

Wat lief!! Ik herken het zoooo ik heb ook 3 weken beneden geslapen bij don toen ze was geopereerd. Je merkt echt dat ze het waarderen he? Je hebt het heel mooi verwoord knuffel voor je maatje hopelijk is ie snel weer de oude!!!!

Prachtig inderdaad en ik ga mee met m'n voorgangers!

Wat een liefdevol verhaal.

Intens geluk inderdaad dat is wat je dan voelt. Een gevoel dat je nooit meer vergeet. Wat kun je toch veel van ze houden he?

ik ben er stil van, wat een prachtig verhaal

Mooi hoor... Verder eigenlijk geen woorden voor

liefde is ...... het mooiste moment samen met wammes .
sterkte met het verlies

Klinkt zo lief!!

Dank je wel voor al die lieve reacties Mousy