Is er een advocaat voor honden
Geplaatst: 08 mei 2010, 19:52
Vandaag wezen wandelen met bruin , blond en zwart. Naar een park waar we vaak naar toe gaan. Heerlijk rennen met zijn drietjes, vriendjes tegenkomen , waartoe een prachtige vriendelijke Spinoza hoort.
Rennen met 2 greyhounds over het veldje, tja, dan kan zelfs Nulay niet bijblijven. Dus die ging even iets anders doen. Lekker even snuffelen aan struikjes, pootje tillen tegen bomen, spelen met een graspolletje.
Alles heerlijk relaxed en dan pas je als vrouwtje ook niet meer zo op.
En toen was ik hem kwijt. Nino en Toosje waren aan het dollen met elkaar maar Nulay in geen velden of wegen te bekennen.
Gelukkig is er dan het fluitje en na de voor hem bekende toon kwam hij met wapperende oren aanrennen met
iets in zijn bek.
Ik zag al snel wat het was. Een mooi bruin handtasje, en echt niet een van het gedumpte soort. Keurig aan het handvat had hij hem vast en met grote trost kwam hij hem afleveren.
Ik deed even de rits open en wat ik zag verontruste mij: Een portomonnaie, een buskaart zo goed als nieuw, een kam. Lippenstift. Snel deed ik de rits weer dicht. Het was duidelijk, dit was niet zo maar een neergesmeten handtas.
Dus ik liep in de richting waar Nulay vandaan was gekomen. Hoewel bijna geen zonnetje, zaten 2 oude dames gezellig met elkaar op een bankje te kwebbelen.
Verder zag ik zo een twee drie niemand dus ik ging met de handtas naar de dames en vroeg of die van een van hun was.
Ja dus!!! Hoe die zwarte het geflikt heeft weet ik niet en wisten zij ook niet, maar hij had dus de handtas die naast het bankje stond weten te pakken en zonder dat ze het gemerkt hebben is hij ermee vandoor gegaan. O, o, die kleine zwarte dief, gelukkig konden ze er om lachen .
Maar ik zal hem toch maar iets beter in de gaten houden, straks denken ze nog dat ik het hem geleerd heb.
Rennen met 2 greyhounds over het veldje, tja, dan kan zelfs Nulay niet bijblijven. Dus die ging even iets anders doen. Lekker even snuffelen aan struikjes, pootje tillen tegen bomen, spelen met een graspolletje.
Alles heerlijk relaxed en dan pas je als vrouwtje ook niet meer zo op.
En toen was ik hem kwijt. Nino en Toosje waren aan het dollen met elkaar maar Nulay in geen velden of wegen te bekennen.
Gelukkig is er dan het fluitje en na de voor hem bekende toon kwam hij met wapperende oren aanrennen met
Ik zag al snel wat het was. Een mooi bruin handtasje, en echt niet een van het gedumpte soort. Keurig aan het handvat had hij hem vast en met grote trost kwam hij hem afleveren.
Ik deed even de rits open en wat ik zag verontruste mij: Een portomonnaie, een buskaart zo goed als nieuw, een kam. Lippenstift. Snel deed ik de rits weer dicht. Het was duidelijk, dit was niet zo maar een neergesmeten handtas.
Verder zag ik zo een twee drie niemand dus ik ging met de handtas naar de dames en vroeg of die van een van hun was.
Ja dus!!! Hoe die zwarte het geflikt heeft weet ik niet en wisten zij ook niet, maar hij had dus de handtas die naast het bankje stond weten te pakken en zonder dat ze het gemerkt hebben is hij ermee vandoor gegaan. O, o, die kleine zwarte dief, gelukkig konden ze er om lachen .
Maar ik zal hem toch maar iets beter in de gaten houden, straks denken ze nog dat ik het hem geleerd heb.