Labradorforum

Vanmorgen lekker aan de gang en de hondjes lekker buiten. Opeens miste ik Binq en Bengel en zag de poort een stukje openstaan.....
Die waren ontsnapt met z'n tweeen en nergens te bekennen. De rest van de honden naar binnen gedaan en gaan zoeken. Bengel vond ik terug aan de weg die was hij dus al overgestoken en een mevrouw had hem meegenomen naar de overkant terug samen met haar bulldog. Toen was ik nog redelijk rustig. Ik heb die mevrouw hartelijk bedankt en Bengel thuisgebracht want Binq was nog steeds nergens te bekennen. Fiets gepakt en op zoek naar Binq: aan iedereen die ik zag vragen en de paniek begon toen toch redelijk toe te slaan. Na 2 uur zoeken toch maar terug naar huis. Ik de dierenarts gebeld en die adviseerde om de dierenambulance te bellen. Die bleken net een oproep te hebben gehad van een gevonden zwarte labrador die door iemand mee naar huis was genomen (gelukkig!!) Het bleek Binq te zijn. Ik kreeg geen gegevens van deze mensen die zo lief voor hem zijn geweest want dat mogen de mensen van de dierenambulance niet geven i.v.m. de privacy. Ik moest wel een bedrag betalen en Binq werd gelukkig weer keurig thuis afgeleverd. Oh oh, wat was ik blij!!!! Nogmaals bedankt aan deze lieve mensen (misschien lezen ze ook het forum) dat ze zo goed voor Binq hebben gezorgd in die tijd dat hij bij hun was. Gelukkig is alles weer goed afgelopen en is hij weer thuis. De poort gaat nu direkt achter iedereen op slot!
Yvon de 4 hooligans en Billie

Jeetje wat fijn dat het goed afgelopen is! Kan me voorstellen dat je helemaal in paniek raakt dan zeg pff...

Overigens, toen wij naast de kant van de weg stonden met 1 aangereden hond en 1 hond die op de weg stond die we gevangen hebben, heeft de dierenambulance wel al onze gegevens gegeven aan de eigenaren en ontvingen we later een telefoontje om te bedanken en later nog een mooi bloemstuk toegestuurd!

man, man, dat is weer een paar jaren van je leven minder ...

wel jammer dat je deze mensen niet persoonlijk kan bedanken

Ja, ik baal daar ook nog steeds van dat ik niet weet wie het was. Ik heb er wel steeds op aangedrongen bij de aflevering van Binq met die man van de dierenambulance maar ze mochten het adres echt niet geven.... Ik had die mensen graag heel hartelijk bedankt.!!!!
Tja, Gouda he.....
Yvon

jeetje meid gelukkig goed afgelopen
heb je geen slot op de deur???

He bah, kan me voorstellen dat je heel erg geschrokken bent
Gelukkig is alles met een sisser afgelopen!

poehh hey dat kost je jaren van je leven zo`n stunt
gelukkig liep het goed af,en mischien kun je een advertentie zetten in het plaatselijk suffertje? zodat deze mensen contact met je opnemen?

Poeh.. dan schrik je zeg! Gelukkig zijn er eerlijke mensen en heb je je twee weer terug... En dat slot zul wel nooit mee vergeten

Hoi,

Ja hoor er zit een slot op de poort, helaas vergeten dicht te draaien en de klink zakt nog wel eens naar beneden of Bengel doet zelf de poort open. Dat slot vergeten we nu niet meer hoor!! Een advertentie in het plaatselijke krantje had ik ook aan gedacht, dan kun je in ieder geval nog bedanken!
Yvon de 4 hooligans en Billie

Jeetje gelukkig zijn ze allebei terecht
Hopelijk kun je die mensen toch nog bedanken

Ojee wat een schrik..
Kan me voorstellen dat je er een paar grijze haren bij hebt gekregen. Van alles door je hoofd als ze weg zijn.
Gelukkig is het goed afgelopen.

Poeh kan me die paniek helemaal voorstellen.
Gelukkig liep het uiteindelijk goed af

Wow, gelukkig kent dit een happy end, maar ik kan me zo voorstellen dat je enorm in paniek was geschoten! Ik heb het ooit ook al eens voorgehad dat Olly echt zeer lang weg was gebleven, en bij mij is de uiting van de paniek/spanning pas een halfuur na haar vondst begonnen; heb de ganse dag geleefd als een zombie, hahaha. Wat kan je toch ongerust zijn over je allessie hé!

Mooi stel heb je. Lekker samen op pad. Maar Ja, dat is vreselijk schrikken. Vooral als je ze niet op hun vaste wandelplek terug kan vinden.

Onze Max is ook een aantal keer met de Dierenambulance thuisgebracht. Inderdaad ook geen adressen gekregen van de betreffende mensen. Hij was geen wegloper, maar soms... als hij een loops teefje rook nam hij de benen. Meestal konden we hem dan wel weer terugvinden op de vaste plekken, maar duidelijk niet altijd. Oh en dan dat gevoel van opluchting als je hem weer vindt. Aan de ene kant ben je zo boos maar aan de andere kant is de blijdschap toch een stuk groter... Want ook wij wonen redelijk dicht bij een drukke weg.

Voor Bram hebben we nu de tuin echt helemaal dichtgemaakt. Deze doerak is een lab die de benen neemt als hij maar iets hoort of ziet buiten de tuin. Dus we zijn gewaarschuwd.

Maar als ze zelfs al het hek open kunnen maken... Ik hou m'n hart vast

Zooooo...dat heeft je weer een paar grijze haren bezorgt! Gelukkig zijn ze weer terecht