Dana weer helemaal de oude!
Geplaatst: 01 jun 2010, 11:28
Zoals velen van jullie zullen weten is Dana begin april heel erg ziek geweest en haar leven hing aan een zijden draadje. Inmiddels is zij weer helemaal opgeknapt, ook haar conditie is weer goed op peil. Het enige wat nog laat zien dat ze erg ziek was zijn de nog steeds kale plekken op haar zijkanten (hier hebben de plakkers gezeten om hart ed in de gaten te houden) en een grote kalere plek in haar hals (hier heeft een infuus gezeten). Er zit al wel weer wat donshaar, maar het blijft nog duidelijk zichtbaar.
Vanmorgen troffen we een dame in het bos met 2 van die kleine keffertjes. Onderdanig als Dana is ging ze eerst liggen om te laten zien dat ze niks kwaads in de zin heeft.
In eerste instantie vond de dame het wel schattig, maar plotseling sloeg haar stemming om en riep in paniek haar hondjes bij zich. Deze luisterden echter niet en bleven om Dana heen dralen. Ik vroeg mij al af waar deze plotselinge paniek vandaan kwam toen de dame ineens boos op mij werd: zo'n hond moet je bij je houden en kun je toch niet los in het bos laten lopen! Verbaast vraag ik waarom zij dat vindt. Waarop ze verontwaardigd antwoord dat die huidziekte wel eens besmettelijk zou kunnen zijn en als haar hondjes het nu ook kregen dan kreeg ik de rekening gepresenteerd. Ik probeer haar nog vriendelijk uit te leggen dat Dana geen huidziekte heeft en dat als ze goed kijkt ze duidelijk zou kunnen zien dan die vacht gewoon weggeschoren is.
De dame was er niet gerust op en eiste dat ik Dana bij me riep zodat zij haar hondjes kon pakken. Ik riep Dana en die kwam naar me toe dus de hondjes volgden en mevrouw begon achter ze aan te vangen en bleef boos naar mij toe reageren. Nu was het ook opeens mijn schuld dat ze de hondjes niet te pakken kreeg!
Nu had ik er genoeg van en zei dat ik weer verder zou lopen en ze het verder maar moest bekijken (ook niet zo vriendelijk natuurlijk, maar ja). Dus daar ging ik met Dana, 2 keffertjes en scheldende dame achter me aan. Eindelijk na een paar minuten besloten de hondjes met de dame mee te gaan en konden wij onze wandeling rustig vervolgen.
Vanmorgen troffen we een dame in het bos met 2 van die kleine keffertjes. Onderdanig als Dana is ging ze eerst liggen om te laten zien dat ze niks kwaads in de zin heeft.
In eerste instantie vond de dame het wel schattig, maar plotseling sloeg haar stemming om en riep in paniek haar hondjes bij zich. Deze luisterden echter niet en bleven om Dana heen dralen. Ik vroeg mij al af waar deze plotselinge paniek vandaan kwam toen de dame ineens boos op mij werd: zo'n hond moet je bij je houden en kun je toch niet los in het bos laten lopen! Verbaast vraag ik waarom zij dat vindt. Waarop ze verontwaardigd antwoord dat die huidziekte wel eens besmettelijk zou kunnen zijn en als haar hondjes het nu ook kregen dan kreeg ik de rekening gepresenteerd. Ik probeer haar nog vriendelijk uit te leggen dat Dana geen huidziekte heeft en dat als ze goed kijkt ze duidelijk zou kunnen zien dan die vacht gewoon weggeschoren is.
De dame was er niet gerust op en eiste dat ik Dana bij me riep zodat zij haar hondjes kon pakken. Ik riep Dana en die kwam naar me toe dus de hondjes volgden en mevrouw begon achter ze aan te vangen en bleef boos naar mij toe reageren. Nu was het ook opeens mijn schuld dat ze de hondjes niet te pakken kreeg!
Nu had ik er genoeg van en zei dat ik weer verder zou lopen en ze het verder maar moest bekijken (ook niet zo vriendelijk natuurlijk, maar ja). Dus daar ging ik met Dana, 2 keffertjes en scheldende dame achter me aan. Eindelijk na een paar minuten besloten de hondjes met de dame mee te gaan en konden wij onze wandeling rustig vervolgen.