Dag mijn lieve vent
Geplaatst: 06 jun 2010, 13:17
Vrijdagmiddag is hij heel rustig ingeslapen, onze geweldige, lieve, unieke Bailiff.
We zijn naar de DA gegaan, daar kwam hij graag (koekjes en knuffels te verdienen). Zijn eigen vertrouwde mand ook mee. En bij de DA, in een aparte kamer is hij direct in die mand gaan liggen. Helemaal niet alert, maar juist heel rustig en languit, alsof hij wou zeggen 'laat mij maar lekker slapen, het is goed zo'.
De laatste keer dat hij onder narcose is geweest, verzette hij zich tegen het in slaap vallen. Daar was ik dus nu ook bang voor. Maar het tegendeel gebeurde, hij was binnen twee minuten in een diepe slaap. Slaakte nog één keer een hele diepe zucht. Van het laatste spuitje heeft hij helemaal niks meer gemerkt. Geen spiertrekking, niks.
Hij lag in zijn mand alsof hij heel diep en rustig lag te slapen, alleen was het nu voor altijd......
We hebben hem in zijn mand weer meegenomen naar huis en hem daar in de schaduw in de tuin gezet. Saar en Sofie hebben allebei even kunnen ruiken. Saar was snel weer weg, die had het gelijk door. Sofie kroop nog even bij hem in de mand en snuffelde aan hem, alsof ze zichzelf er even van moest overtuigen dat Bailiff er echt niet meer was. Toen ging ook zij weg.
We konden gelukkig vrij snel door naar het crematorium om hem weg te brengen. Daar hebben we hem voor het laatst een aai over zijn bol gegeven. Hij wordt gecremeerd en donderdag kunnen we het blik met zijn as ophalen. We zullen hem, net als Ixor, op zijn favoriete plek uitstrooien.
Mijn lieve bruine beer, je mocht 12 jaar en 4 maanden worden en wat hebben we er samen van genoten. De laatste 7 weken heb jij ook nog zó van Sofietje genoten. Ik ben zo blij dat je dat nog mee hebt mogen maken.
Vaarwel lieve vent, je was mijn grote vriend, mijn maatje, ik mis je, maar het is ook goed zo. Ga naar Ixor en geniet weer van jullie vriendschap. Ooit zien we elkaar weer.
We zijn naar de DA gegaan, daar kwam hij graag (koekjes en knuffels te verdienen). Zijn eigen vertrouwde mand ook mee. En bij de DA, in een aparte kamer is hij direct in die mand gaan liggen. Helemaal niet alert, maar juist heel rustig en languit, alsof hij wou zeggen 'laat mij maar lekker slapen, het is goed zo'.
De laatste keer dat hij onder narcose is geweest, verzette hij zich tegen het in slaap vallen. Daar was ik dus nu ook bang voor. Maar het tegendeel gebeurde, hij was binnen twee minuten in een diepe slaap. Slaakte nog één keer een hele diepe zucht. Van het laatste spuitje heeft hij helemaal niks meer gemerkt. Geen spiertrekking, niks.
Hij lag in zijn mand alsof hij heel diep en rustig lag te slapen, alleen was het nu voor altijd......
We hebben hem in zijn mand weer meegenomen naar huis en hem daar in de schaduw in de tuin gezet. Saar en Sofie hebben allebei even kunnen ruiken. Saar was snel weer weg, die had het gelijk door. Sofie kroop nog even bij hem in de mand en snuffelde aan hem, alsof ze zichzelf er even van moest overtuigen dat Bailiff er echt niet meer was. Toen ging ook zij weg.
We konden gelukkig vrij snel door naar het crematorium om hem weg te brengen. Daar hebben we hem voor het laatst een aai over zijn bol gegeven. Hij wordt gecremeerd en donderdag kunnen we het blik met zijn as ophalen. We zullen hem, net als Ixor, op zijn favoriete plek uitstrooien.
Mijn lieve bruine beer, je mocht 12 jaar en 4 maanden worden en wat hebben we er samen van genoten. De laatste 7 weken heb jij ook nog zó van Sofietje genoten. Ik ben zo blij dat je dat nog mee hebt mogen maken.
Vaarwel lieve vent, je was mijn grote vriend, mijn maatje, ik mis je, maar het is ook goed zo. Ga naar Ixor en geniet weer van jullie vriendschap. Ooit zien we elkaar weer.
