Wat een rare dag ...
Geplaatst: 18 jun 2010, 17:17
Vandaag is Banjer jarig; hij is 2 geworden dus we hebben voor hem gezongen (nog wel 3x
) en hij is flink verwend met cadeautjes. Hij heeft een nieuw speeltje gekregen, en lekkere bot en een grootverpakking smulstaafjes.
Op zich allemaal heel leuk dus, maar vanochtend heeft mijn zus ook haar cocker spaniel Bowie in moeten laten slapen
. Bowie was bijna 17 en echt helemaal op, dus het was op zich geen verrassing, maar toch ...
We kennen haar van pup af aan, en hebben haar zien opgroeien, genieten, en de laatste maanden zien aftakelen. Ze was zo goed als blind, bijna helemaal doof, en het leek ook of ze dement aan het worden was, maar wat kun je toch een verdriet hebben van zo'n beestje.
Gisteren zijn we nog even afscheid gaan nemen en hebben haar toen nog een laatste knuffel gegeven. Volgens mijn nichtje is het inslapen vanochtend ook in alle rust gegaan.
Maar waarom voel ik me dan toch zo ellendig ....

Op zich allemaal heel leuk dus, maar vanochtend heeft mijn zus ook haar cocker spaniel Bowie in moeten laten slapen
We kennen haar van pup af aan, en hebben haar zien opgroeien, genieten, en de laatste maanden zien aftakelen. Ze was zo goed als blind, bijna helemaal doof, en het leek ook of ze dement aan het worden was, maar wat kun je toch een verdriet hebben van zo'n beestje.
Gisteren zijn we nog even afscheid gaan nemen en hebben haar toen nog een laatste knuffel gegeven. Volgens mijn nichtje is het inslapen vanochtend ook in alle rust gegaan.
Maar waarom voel ik me dan toch zo ellendig ....