Ohhhhhhh, je zou ze toch
Geplaatst: 22 jun 2010, 15:16
Je hebt van die dagen dat alles fout gaat, nou... ik heb zo'n dag en dat voelen de hondjes natuurlijk feilloos aan.
Aan Boyka kon ik zien dat hij er uit moest, want meneer had tijdens zijn ochtend wandeling zijn maaltijd bij elkaar geschraapt
en dat moest er nu ook weer uit.
Ik pak de flexi-lijnen wandel naar het grote veld bij ons achter in de wijk.
Omdat het daar voor Boyka een Walhalla is, als het ware een restaurant voor hem, mag hij daar absoluut niet los.
Kom ik daar aangewandeld, staan er een dame en een heer nog na te praten. Komt er opeens een bruine labrador op ons afgestormd en begint uit te vallen naar Barry
Barry laat zich niet kennen, en snauwt terug. Zegt die man tegen Barry: Ben jij nou een labrador???? Dat doe je toch niet? Sorry meneer, uw hond valt mijn hond aan hoor 
En mijn hond is nog aangelijnd hoor
Op het veld aangekomen, laat ik Barry los en wandel rustig met Boyka verder. Bij een sloot aangekomen, laat ik Boyka los en samen zwemmen ze een rondje. Na de zwempartij lijn ik Boyka weer aan en loop verder.
Voor ons kwam een man met zijn Dalmatiër ons tegemoed. Barry gaat in de sluiphouding en wacht tot die hond bij hem in de buurt is. Omdat Barry dit wel eens vaker doet, besteed ik er eigenlijk geen aandacht aan. Vaak loopt hij er op af en na een snuffelsessie loopt hij door en gaat verder waar hij mee bezig was. Nu dus niet
Die Dalmatiër gaat heel vreemd heen en weer rennen, wat voor Barry een teken was: Spelen Boyka ziet dit ook en gaf zo'n ruk aan de riem, dat ik hem moest los laten. Met wat gegrom ging hij dus ook achter de Dalmatiër aan.
Die man was laaiend
Hij brulde: I have a very friendly dog en ik er achter aan: So have I
Uiteindelijk had die man zijn hond te pakken en doodleuk kwam Barry aanwandelen, alsof er niks gebeurd was
Normaal bied ik mijn excuses aan, maar die man was zo witheet, en probeerde mijn honden te schoppen, dat ik geen zin meer had om mijn excuses aan te bieden. Niet netjes van me, maar daar had ik gewoon geen zin meer in.
Het vreemde was, dat even later een andere hond aan kwam wandelen en Barry er ook naar toe ging, maar er niks aan de hand was. Hij ging er wel even op af, maar wandelde zo weer verder. Waarschijnlijk had die Dalmatiër iets, waardoor hij even zijn "opvoeding" kwijt was.
Maar ook Boyka begreep ik niet, dat hij gromde naar die Dalmatiër, want hij is normaal gesproken degene die nooit gromt naar een andere hond.
Ik ben benieuwd wat er nog meer fout gaat vandaag, ik hou mijn hart vast wat er nog gaat komen.
Aan Boyka kon ik zien dat hij er uit moest, want meneer had tijdens zijn ochtend wandeling zijn maaltijd bij elkaar geschraapt
en dat moest er nu ook weer uit. Ik pak de flexi-lijnen wandel naar het grote veld bij ons achter in de wijk.
Omdat het daar voor Boyka een Walhalla is, als het ware een restaurant voor hem, mag hij daar absoluut niet los.
Kom ik daar aangewandeld, staan er een dame en een heer nog na te praten. Komt er opeens een bruine labrador op ons afgestormd en begint uit te vallen naar Barry
Barry laat zich niet kennen, en snauwt terug. Zegt die man tegen Barry: Ben jij nou een labrador???? Dat doe je toch niet? Sorry meneer, uw hond valt mijn hond aan hoor En mijn hond is nog aangelijnd hoor Op het veld aangekomen, laat ik Barry los en wandel rustig met Boyka verder. Bij een sloot aangekomen, laat ik Boyka los en samen zwemmen ze een rondje. Na de zwempartij lijn ik Boyka weer aan en loop verder.
Voor ons kwam een man met zijn Dalmatiër ons tegemoed. Barry gaat in de sluiphouding en wacht tot die hond bij hem in de buurt is. Omdat Barry dit wel eens vaker doet, besteed ik er eigenlijk geen aandacht aan. Vaak loopt hij er op af en na een snuffelsessie loopt hij door en gaat verder waar hij mee bezig was. Nu dus niet
Die Dalmatiër gaat heel vreemd heen en weer rennen, wat voor Barry een teken was: Spelen Boyka ziet dit ook en gaf zo'n ruk aan de riem, dat ik hem moest los laten. Met wat gegrom ging hij dus ook achter de Dalmatiër aan. Die man was laaiend
Hij brulde: I have a very friendly dog en ik er achter aan: So have I Uiteindelijk had die man zijn hond te pakken en doodleuk kwam Barry aanwandelen, alsof er niks gebeurd was
Normaal bied ik mijn excuses aan, maar die man was zo witheet, en probeerde mijn honden te schoppen, dat ik geen zin meer had om mijn excuses aan te bieden. Niet netjes van me, maar daar had ik gewoon geen zin meer in.
Het vreemde was, dat even later een andere hond aan kwam wandelen en Barry er ook naar toe ging, maar er niks aan de hand was. Hij ging er wel even op af, maar wandelde zo weer verder. Waarschijnlijk had die Dalmatiër iets, waardoor hij even zijn "opvoeding" kwijt was.
Maar ook Boyka begreep ik niet, dat hij gromde naar die Dalmatiër, want hij is normaal gesproken degene die nooit gromt naar een andere hond.
Ik ben benieuwd wat er nog meer fout gaat vandaag, ik hou mijn hart vast wat er nog gaat komen.
en je hebt nou eenmaal van die 
's als ik jou was nam ik vanavond een lekker koud 
