Labradorforum

Schreef ik vorige week nog over hoe dom sommige mensen zijn om hun hond op het ijs te laten, maak ik het bijna zelf mee...

Zoals altijd onze 'standaard' wandeling gemaakt. Bij ons in de wijk, langs het water en de weilanden, dan loopt ie los. Meneer moet altijd perse aan de schuine kant van het water poepen, dus zodra ie klaar is direct bij me roepen omdat er nog ijs ligt en ik niet wil dat ie erin gaat en er door zakt...

Vaak lopen we dan nog even naar het grote grasveld om wat te trainen/spelen. Dit is zo'n 25 meter van het water af. Vandaag dus ook even op het veld, beetje getraind, beetje gerend, wat gespeeld.

Op een gegeven moment ging Jones erbij liggen en lopen klieren voor mij een teken om weer naar huis te gaan. Ik wil m bij me roepen en ik zie aan zijn houding dat ie 'het' gaat doen....

Als een wervelwind rondjes rennen, niet te houden.. Schiet ie me toch opeens naar dat water toe, waarvan een groot gedeelte al goed ijsvrij was.. En hij springt er zo in... Ik had natuurlijk al een hele harde FOEI geroepen, maar als Jones in die modus is, kan ik beter niets doen en weglopen, want het komt toch niet aan...

Gelukkig sprong ie er aan de rand in, waar het water maar zo'n 15 cm diep is, maar ik schrok me rot! Jones trouwens ook, die kwam als een mak hondje weer naar me terug gelopen.. Maar ow, wat was ik boos... Zodra er weer een laag ijs op ligt, ga ik meneer daar dus helemaal niet meer loslaten...

We zijn maar direct naar huis gelopen, heb m goed afgedroogd en hij ligt nu lekker warm op z'n kussen.. Af en toe...

oh jeetje domme Jones.

Hoop maar dat hij er een beetje van heeft geleerd nu.
Je kunt er niets aan doen, hier ook een hond die op stuiter modus kan gaan en dan echt hele grote bananenbomen in zijn oren heeft.

Hopelijk heeft Jones ervan geleerd

wat zal je geschrokken zijn. Gelukkig ligt hij weer Lekker warm op ze kussen

Wat kunnen ze je een hartverzakking bezorgen he... hier heeft Guus ook al op dun ijs gestaan, weliswaar op een ondiepe sloot, maar het blijft gevaarlijk. Ik ren dan keihard weg, waardoor hij me wel achterna komt.. pfff wat dat betreft haat ik de winter.

Fijn dat Jones niks is overkomen!

Dan schrik je wel heel erg zeg op zo een moment
gelukkig is het allemaal goed afgelopen

Linnie schreef:Wat kunnen ze je een hartverzakking bezorgen he... hier heeft Guus ook al op dun ijs gestaan, weliswaar op een ondiepe sloot, maar het blijft gevaarlijk. Ik ren dan keihard weg, waardoor hij me wel achterna komt.. pfff wat dat betreft haat ik de winter.

Fijn dat Jones niks is overkomen!

Als ik het aan m'n hart zou hebben, dan had ie het allang een keer begeven denk ik.. Je moest eens weten wat voor acties die hond heeft gehad en soms nog steeds heeft..

En je bent niet de enige die wat dat betreft een hekel heeft aan de winter......