Labradorforum

Ik ben heel erg benieuwd, wat jullie visie is van/over het fokken..
Hoe jullie fokken?? De 1 fokt volgens de lijnteelt, de andere op een andere manier.. (ben even de naam kwijt )
Wat vinden jullie van beide manieren de voor en nadelen?? Hoe zoeken jullie de combi's uit??
En waar kijken jullie allemaal naar?? Of waar letten jullie allemaal op, het zij bepaalde 'gevaren' die in lijnen zitten..
Ik ben benieuwd..

Die andere naam is ´outcross´. Lijnteelt is in feite een afgezwakte vorm van inteelt. De verwantschap tussen de voorouders zit dan niet in de eerste of tweede generatie, maar wat verder weg.

Lijnteelt werd in de fokkerij altijd gezien als een goede manier om gewenste eigenschappen vast te leggen. Dat gaat op individueel niveau, dus voor dat ene nest, ook best vaak goed.

Maar..... als heel veel fokkers in hun nesten lijnteelt toepassen, neemt automatisch ook het inteeltpercentage in de hele populatie toe. Steeds meer wordt met onderzoek aangetoond, dat een hoog inteeltpercentage in een populatie voor problemen zorgt. De homozygotie in de populatie neemt toe (hopelijk vroeger goed opgelet bij biologie ) en dat is verkeerd, want dat kan leiden tot allerlei akelige bijverschijnselen, zoals verdwerging, kortere levensduur, minder sterke afweer, minder vruchtbaar, enz. Plus dat allerlei recessieve kwalen steeds vaker tevoorschijn komen door de toegenomen homozygotie.

Dus voor het hele ras, de hele populatie, is het beter als iedere fokker zo veel mogelijk genenspreiding toepast en dus geen lijnteelt.

Bovendien heb je kans, dat er bij lijnteelt onbekende en ongewenste recessieve eigenschappen in de pups tevoorschijn komen. Die kans heb je natuurlijk bij outcross ook, niemand kent ooit het hele genotype (het genetische plaatje) van beide ouders, maar daarbij is de kans wel kleiner.

Het kiezen van een verantwoorde combinatie is, naar mijn idee, zo´n beetje het moeilijkste van het fokken. En je weet pas achteraf, als de pups een paar jaar oud zijn, of je het goed hebt gedaan .

Hanneke

Dank je wel, voor je uitleg..
Enuh outcross dat was het woord..

Laboriginals schreef:Die andere naam is ´outcross´. Lijnteelt is in feite een afgezwakte vorm van inteelt. De verwantschap tussen de voorouders zit dan niet in de eerste of tweede generatie, maar wat verder weg.

Lijnteelt werd in de fokkerij altijd gezien als een goede manier om gewenste eigenschappen vast te leggen. Dat gaat op individueel niveau, dus voor dat ene nest, ook best vaak goed.

Maar..... als heel veel fokkers in hun nesten lijnteelt toepassen, neemt automatisch ook het inteeltpercentage in de hele populatie toe. Steeds meer wordt met onderzoek aangetoond, dat een hoog inteeltpercentage in een populatie voor problemen zorgt. De homozygotie in de populatie neemt toe (hopelijk vroeger goed opgelet bij biologie ) en dat is verkeerd, want dat kan leiden tot allerlei akelige bijverschijnselen, zoals verdwerging, kortere levensduur, minder sterke afweer, minder vruchtbaar, enz. Plus dat allerlei recessieve kwalen steeds vaker tevoorschijn komen door de toegenomen homozygotie.

Dus voor het hele ras, de hele populatie, is het beter als iedere fokker zo veel mogelijk genenspreiding toepast en dus geen lijnteelt.

Bovendien heb je kans, dat er bij lijnteelt onbekende en ongewenste recessieve eigenschappen in de pups tevoorschijn komen. Die kans heb je natuurlijk bij outcross ook, niemand kent ooit het hele genotype (het genetische plaatje) van beide ouders, maar daarbij is de kans wel kleiner.

Het kiezen van een verantwoorde combinatie is, naar mijn idee, zo´n beetje het moeilijkste van het fokken. En je weet pas achteraf, als de pups een paar jaar oud zijn, of je het goed hebt gedaan .

Hanneke

Zo vaak al bekeken, er zijn vast nog wel veel meer mensen die hun visie willen delen..

Ik ben het helemaal met Hanneke eens. Dus ik heb weinig toe te voegen.

Met lijnteelt kun je inderdaad gewenste eigenschappen (maar helaas ook ongewenste eigenschappen) vastleggen. Hierdoor kunnen er inderdaad gezondheids en vruchtbaarheidsproblemen ontstaan. Probleem is ook als iedereen dit doet de basis van de fokkerij heel klein wordt en bepaalde honden in bijna elke stamboom terug zullen komen. Ik weet niet of je bekend bent met paarden, maar het Friese paardenstamboek bijvoorbeeld heeft daar problemen mee gehad. De basis om mee te fokken was te klein geworden en daar zijn heel veel gezondheids en vruchtbaarheids problemen door ontstaan. Bij dit stamboek is daarom besloten om Friese paarden met andere paardenrassen (zoals Hackney's en Arabieren) te kruisen, om meer diversiteit in de fokbasis te krijgen en weer gezondere paarden.

Bij outcross daarintegen is het vaak ook moelijk te voorspellen wat er gaat gebeuren. Je kruist twee totaal verschillende lijnen en daardoor weet je ook niet altijd wat er uit gaat komen.

Voor allebei is wat te zeggen. Ikzelf ben er voor om beide te gebruiken al neig ik altijd meer naar outcross. Inteelt kan naar mijn idee ook geen kwaad mits het inteelt percentage niet te hoog is (de herkenning dus ergens in de 3de of 4de generatie zit). Dit is inderdaad één van de moeilijkste dingen van het fokken, en zoals Hanneke zegt je weet het pas als de nakomelingen een aantal jaar oud zijn. Daarnaast is het ook zo dat een herhaling van een zelfde combinatie ouders totaal andere nakomelingen kan geven en het ook niet zo hoeft te zijn dat je met twee kampioenen als ouders kampioens nakomelingen fokt. Het is dus altijd afwachten wat er gebeurd, maar dat vind ik nou juist ook zo leuk aan het fokken

Ik wil nog wel een duit in het zakje doen, hoor

Je kunt op een heleboel punten letten bij het selecteren van een reu voor jouw teef. Bijvoorbeeld type, kleur, afstamming, compensatie voor de tekortkomingen van jouw teef, gezondheid, werkeigenschappen, karakter. En zelfs zoiets banaals als: woont hij een beetje in de buurt? Zo zijn er waarschijnlijk wel meer criteria te bedenken.

Vaak selecteer je op een mix van criteria. Bijvoorbeeld: jouw teefje is Bbee (geel, bruindragend), dan mag de reu niet én geeldragend én bruindragend zijn, want dan kan je yellow livers krijgen. Alle reuen met een kleine e én een kleine b vallen dan al af.
Verder is jouw teef bijvoorbeeld optigen B. Dan moet je dus perse een optigen A reu hebben.
Verder wil je niet al te zware honden fokken die goed werken, je wilt geen al te drukke hond en je wilt wat maat c.q. beenlengte, omdat jouw teefje vrij klein is en vrij laagbenig.
Dan kan je nog naar afstamming kijken, zeker als je geen te nauwe verwantschap wilt.
Dat betekent de dekreuenlijsten afzoeken, fokkerssites bekijken, eventueel in de aangrenzende landen op de sites zoeken en je kunt ook op shows gaan kijken.
Uiteindelijk zal je een shortlist overhouden van potentiële kandidaten. Daarover ga je zo veel mogelijk informatie verzamelen: wat heeft hij tot nu toe vererfd? Je kunt bij de NLV gegevens opvragen, maar ook fokkers benaderen die hem al eens gebruikt hebben en vragen hoe hun nest was.
En dan vergeet ik nog iets heel belangrijks: je moet hem natuurlijk wel hartstikke leuk vinden

En dan nog..... iedere combinatie is uniek, je kunt alles nog zo goed hebben uitgezocht, een prachtige combinatie op papier kan in de realiteit heel anders zijn dan verwacht.

Hanneke

Laboriginals schreef:Ik wil nog wel een duit in het zakje doen, hoor

Je kunt op een heleboel punten letten bij het selecteren van een reu voor jouw teef. Bijvoorbeeld type, kleur, afstamming, compensatie voor de tekortkomingen van jouw teef, gezondheid, werkeigenschappen, karakter. En zelfs zoiets banaals als: woont hij een beetje in de buurt? Zo zijn er waarschijnlijk wel meer criteria te bedenken.

Vaak selecteer je op een mix van criteria. Bijvoorbeeld: jouw teefje is Bbee (geel, bruindragend), dan mag de reu niet én geeldragend én bruindragend zijn, want dan kan je yellow livers krijgen. Alle reuen met een kleine e én een kleine b vallen dan al af.
Verder is jouw teef bijvoorbeeld optigen B. Dan moet je dus perse een optigen A reu hebben.
Verder wil je niet al te zware honden fokken die goed werken, je wilt geen al te drukke hond en je wilt wat maat c.q. beenlengte, omdat jouw teefje vrij klein is en vrij laagbenig.
Dan kan je nog naar afstamming kijken, zeker als je geen te nauwe verwantschap wilt.
Dat betekent de dekreuenlijsten afzoeken, fokkerssites bekijken, eventueel in de aangrenzende landen op de sites zoeken en je kunt ook op shows gaan kijken.
Uiteindelijk zal je een shortlist overhouden van potentiële kandidaten. Daarover ga je zo veel mogelijk informatie verzamelen: wat heeft hij tot nu toe vererfd? Je kunt bij de NLV gegevens opvragen, maar ook fokkers benaderen die hem al eens gebruikt hebben en vragen hoe hun nest was.
En dan vergeet ik nog iets heel belangrijks: je moet hem natuurlijk wel hartstikke leuk vinden

En dan nog..... iedere combinatie is uniek, je kunt alles nog zo goed hebben uitgezocht, een prachtige combinatie op papier kan in de realiteit heel anders zijn dan verwacht.

Hanneke

ik ben blij dat jij dit getypt hebt, ik kan er niets meer aan toevoegen geloof ik

marron schreef:

Laboriginals schreef:Ik wil nog wel een duit in het zakje doen, hoor

Je kunt op een heleboel punten letten bij het selecteren van een reu voor jouw teef. Bijvoorbeeld type, kleur, afstamming, compensatie voor de tekortkomingen van jouw teef, gezondheid, werkeigenschappen, karakter. En zelfs zoiets banaals als: woont hij een beetje in de buurt? Zo zijn er waarschijnlijk wel meer criteria te bedenken.

Vaak selecteer je op een mix van criteria. Bijvoorbeeld: jouw teefje is Bbee (geel, bruindragend), dan mag de reu niet én geeldragend én bruindragend zijn, want dan kan je yellow livers krijgen. Alle reuen met een kleine e én een kleine b vallen dan al af.
Verder is jouw teef bijvoorbeeld optigen B. Dan moet je dus perse een optigen A reu hebben.
Verder wil je niet al te zware honden fokken die goed werken, je wilt geen al te drukke hond en je wilt wat maat c.q. beenlengte, omdat jouw teefje vrij klein is en vrij laagbenig.
Dan kan je nog naar afstamming kijken, zeker als je geen te nauwe verwantschap wilt.
Dat betekent de dekreuenlijsten afzoeken, fokkerssites bekijken, eventueel in de aangrenzende landen op de sites zoeken en je kunt ook op shows gaan kijken.
Uiteindelijk zal je een shortlist overhouden van potentiële kandidaten. Daarover ga je zo veel mogelijk informatie verzamelen: wat heeft hij tot nu toe vererfd? Je kunt bij de NLV gegevens opvragen, maar ook fokkers benaderen die hem al eens gebruikt hebben en vragen hoe hun nest was.
En dan vergeet ik nog iets heel belangrijks: je moet hem natuurlijk wel hartstikke leuk vinden

En dan nog..... iedere combinatie is uniek, je kunt alles nog zo goed hebben uitgezocht, een prachtige combinatie op papier kan in de realiteit heel anders zijn dan verwacht.

Hanneke

ik ben blij dat jij dit getypt hebt, ik kan er niets meer aan toevoegen geloof ik

Helemaal mee eens

Super dames.. Dank je wel..

Ik wil zelf namelijk gaan fokken, dat zou echt een droom zijn die hopenlijk uit mag komen.. Vind het ook heel erg leuk om bezig te zijn met het uitzoeken van.. Ik zie veel verschil kwa fokkers, de 1 doet het zus en de ander weer zo.. En gelukkig ook maar.. Maar ik was wel heel erg benieuwd naar het waarom achter de fokker.. En jullie leggen het helemaal goed uit..

Er schoot me nog iets te binnen
Als je een ´profiel´ hebt opgesteld waaraan een reu voor jouw teef moet voldoen, je bent overal gaan zoeken en uiteindelijk heb je een lijstje van enkele goede kandidaten, dan komt misschien wel het allermoeilijkste onderdeel. Welke moet het nu worden?

Je zult dan merken dat Superboy niet bestaat. Elke reu van jouw lijstje zal pluspunten hebben, maar ook minpunten. Bijvoorbeeld de één heeft die prachtig gehoekte achterhand die jij graag wilt hebben in je nest, maar wel een vrij gewoon hoofd en een aantal voorouders uit Verweggistan waar je helemaal niks vanaf weet. Reu nummer twee drukt zijn mooie type super door, maar is behoorlijk ingeteeld en heeft hier en daar toch wel wat vervelende gezondheidsproblemen gegeven. Reu nummer drie is een prachtige hond die heel mooie en goedwerkende types vererft, maar alleen zwart, terwijl jij zo graag weer een blonde pup in je roedeltje erbij wilt en hij heeft een opa die vrij veel ED heeft gegeven. En zo zal iedere reu zijn voors en tegens hebben. Mister Perfect bestaat niet.

Dan moet je dus gaan wikken en wegen. Wat weegt voor jou het zwaarst? En welk risico is nog wel acceptabel en welk niet? Die afweging zal iedere fokker anders doen, voor de een is type het belangrijkst, voor de ander gezondheid, voor de volgende karakter en / of werkeigenschappen. Die beslissing is misschien nog wel het moeilijkste onderdeel in het hele proces.

Hanneke

Laboriginals schreef:Er schoot me nog iets te binnen
Als je een ´profiel´ hebt opgesteld waaraan een reu voor jouw teef moet voldoen, je bent overal gaan zoeken en uiteindelijk heb je een lijstje van enkele goede kandidaten, dan komt misschien wel het allermoeilijkste onderdeel. Welke moet het nu worden?

Je zult dan merken dat Superboy niet bestaat. Elke reu van jouw lijstje zal pluspunten hebben, maar ook minpunten. Bijvoorbeeld de één heeft die prachtig gehoekte achterhand die jij graag wilt hebben in je nest, maar wel een vrij gewoon hoofd en een aantal voorouders uit Verweggistan waar je helemaal niks vanaf weet. Reu nummer twee drukt zijn mooie type super door, maar is behoorlijk ingeteeld en heeft hier en daar toch wel wat vervelende gezondheidsproblemen gegeven. Reu nummer drie is een prachtige hond die heel mooie en goedwerkende types vererft, maar alleen zwart, terwijl jij zo graag weer een blonde pup in je roedeltje erbij wilt en hij heeft een opa die vrij veel ED heeft gegeven. En zo zal iedere reu zijn voors en tegens hebben. Mister Perfect bestaat niet.

Dan moet je dus gaan wikken en wegen. Wat weegt voor jou het zwaarst? En welk risico is nog wel acceptabel en welk niet? Die afweging zal iedere fokker anders doen, voor de een is type het belangrijkst, voor de ander gezondheid, voor de volgende karakter en / of werkeigenschappen. Die beslissing is misschien nog wel het moeilijkste onderdeel in het hele proces.

Hanneke

en weer ben ik blij dat jij van tiepen houd, het is idd een heel process wat je moet overdenken over wat je wilt, en dat duurt idd erg lang, ik ben er nu net uit wie ik voor ayay wil, voor poezz ben ik nu op 3 reutjes, maar dat heeft nog even tijd en hangt van een aantal factoren af. Ach het houd je van de straat

Haha... hier ook een broedkip Ik zit voor Hindi nu ook op 3 reuen en heb nog een maand of twee, drie om verder te broeden

Hanneke

en dan denk je dat is hem, en dan zie je weer wat, en dan is het ehh nee toch maar niet, gek word je ervan

Hier ook aan het broeden sinds mei toen de gezondheidsuitslagen van ons teefje goed waren.
Denk dat ik HEM gevonden heb, maar moet nog wachten tot de loopsheid van augustus voor het definitieve besluit valt.

Waar ik nog wel over loop te piekeren is het proberen uit te sluiten van aandoeningen die niet getest kunnen worden zoals bv epilepsie.
Hoe gaan jullie daarmee om?

Ja, dat is heel lastig. Dat is een kwestie van je oren goed openhouden.
Epilepsie, atopieën, maar ook knikstaartjes, hartafwijkingen, gevoeligheid voor kanker e.d. staan meestal nergens op papier. Als er wel meldingen van zijn, kan je die opvragen bij de NLV, bij Anneke Bruin.
Je kunt er ook bij de reu-eigenaar specifiek naar vragen. Er zit een groot verschil tussen zaken niet uit jezelf noemen en glashard liegen. Dat laatste doen de meeste mensen toch niet graag. Mijn ervaring is dat, als je er specifiek naar vraagt, je vrijwel altijd een eerlijk antwoord krijgt. Ook kan je andere fokkers benaderen die een nest hebben gehad van die reu. Daarvoor geldt hetzelfde.
Maar het blijft soms een gok.

Hanneke