Labradorforum

Er is hier wat aan de hand met Digger. Ik vind het maar heel raar allemaal en ik maak me ontzettend zorgen om hem!

Digger luistert goed naar mij als ik iets van hem wilt, bijvoorbeeld gaan zitten op commando, of blijven enz en dit allemaal zonder een koekje.
Het bijt (speels) gedrag is al een tijdje over, maar heel soms wilt hij het nog doen en dan is een nee of foei al genoeg. Dus wat dat betreft gaat het heel goed.

Sinds zondag is Digger zijn gedrag helemaal veranderd. Ik ken hem niet meer terug.

Zondag ochtend pakte ik eten voor de honden en Digger ging als een speer naar de woonkamer toe en wilde niet in de keuken komen om te eten terwijl hij normaal helemaal gek is op eten (lees: hap-slik-weg). Ik ben met het etensbakje naar hem toe gegaan en liep hij met de staart tussen de benen weg, hij wilde er helemaal niets van hebben. Heel raar, ik kan me niet herinneren of er iets is gebeurd rond etenstijd of tijdens het eten.

Dus eten weg gezet en ik ging naar hem toe om met hem te kroelen en te spelen zoals wij dat iedere ochtend doen (vaste ritueel). Maar hij keek heel wazig uit de ogen en keek mij strak aan en viel mij zonder pardon aan waardoor me hele arm blauw werd en bijtwondjes (gelukkig was het niet door). Door de schrik heb ik hem meteen flink gestrafd met de nekvel (ik weet het, het is fout). De hele dag was hij rustig en zodra ik hem wilde aaien viel hij mij dus weer aan en had wazige ogen.

Dit gedrag slaat steeds om, zo is hij ontzettend vriendelijk en speels en zo in een keer toont hij agressief gedrag. Voor zondag heeft hij nog nooit zo'n gedrag getoont naar mij. Dit is echt heel plotseling gekomen.

Maandag en gisterochtend nog hetzelfde, hij wilde ook niet eten. Hij leek wel bang voor zijn eten.

Voor mijn gevoel was dit echt absoluut geen (zomaar) agressief gedrag naar mij toe. Hij kon wel iets hebben, en waarom niet eten? Ieder ochtend sinds zondag gaat hij liggen op de mat en is muisstil, ik hoef dan ook niet bij hem te komen. Normaal zit hij 's morgens vol met energie. Dan spelen spelen we altijd samen, met veel plezier. Met wandelen gaat het goed, hij laat niet merken dat er iets is. Lekker speels, rent veel enz.

Dus ben ik gisterochtend naar de dierenarts gegaan met hem om te laten uitsluiten of er niets medisch is. De dierenarts vond dit geen normaal gedrag en denkt absoluut niet aan probleemgedrag.
Hij heeft hem helemaal onderzocht maar kon zo niks vinden wat hij heeft. Nu hebben wij hele sterke pijnstillers gekregen (hogere dosering dan de maximum die hij mag hebben). Ik moet dit echt iedere dag geven. Als het helpt dan weten we dat het door de pijn komt (misschien van groeipijnen? misschien van iets anders? maar dat gaan we dan uitzoeken als dat zo is). Als het niet helpt dan moeten we nog voor het weekend terug komen dan wordt er bloed geprikt bij hem en als daar niets uitkomt dan moeten we naar een specialist. De dierenarts heeft ook gezien dat hij heel wazig kan kijken. Hij heeft gezegd dat het mogelijk is dat er iets niet goed is met zijn hersenen.


Vandaag is het de 2e dag dat hij sterke pijnstillers krijgt. Gisteravond heeft hij een beetje gegeten, maar nog lang niet genoeg! Ook viel hij mij aan toen ik langs hem liep om in de keuken te komen. Hij ging ook grommen.

Vanmorgen wilde hij wederom niet eten dus heb ik het bakje weggezet en 10 minuten later opnieuw aangeboden, maar dan op een andere plek. Hij at niet maar bleef wel bij zijn eten zitten. Later ging ik weer eens kijken en Lucky liep met me mee toen gromde Digger en ging opeens eten, dan wel met tegenzin. Het duurde ook even voor het op was. Hij heeft maar een beetje gehad, normaal zou hij veel meer mogen krijgen.

Daarna ging hij bij de voordeur liggen en hij gromde toen ik de gang op kwam.

Hij is ook niet meer speels, meestal wilt hij dan even een paar minuutjes spelen en dan is het genoeg geweest voor hem. Hij is veel stiller als normaal. Wandelen buiten gaat gewoon goed zoals altijd. Lekker speels, kwispelt steeds pakt stokjes in de mond om dan ermee te gaan rond lopen. Rennen, Lucky uitdagen (al wilt Lucky bijna nooit spelen en negeert Digger dan). Dus een normaal gedrag. In huis is het gewoon een vreemd verhaal.

Ik ga dus niet meer naar hem toe als hij ergens ligt, ik laat hem zelf bepalen of hij aandacht wilt. Dan komt hij naar mij toe dan is er ook niets aan de hond.

Ik ben sinds zondag helemaal gestresst en verdrietig en slaap ook erg slecht. Ik maak me ontzettend zorgen. Hij is normaal een heel vrolijk, lief hondje. Hij ligt nu te slapen terwijl hij normaal rond deze tijdstip nog goed fit is. Ik heb hem ook al een paar dagen niet gekamd. Hij zal nu wel klitten hebben in zijn oksels, maar ja ik denk dat ik er geen goed aan doe om hem te gaan kammen omdat hij niet in orde is. Ik ben ook een beetje bang voor hem geworden.

We gaan nog voor het weekend terug naar de dierenarts dan zullen er meer onderzoeken komen omdat we allemaal denken dat hij niet in orde is. Wat het ook is we zullen het vinden! Ik hoop niet dat hij iets ernstigs heeft!

Arm mannetje! Wat zou er aan de hand zijn???

Je zou inderdaad denken dat het iets met het koppie is Aileen. Pijn zou een oorzaak kunnen zijn. Ik hoop dat onderzoeken duidelijkheid gaan geven. Sterkte meid

Jeetje wat een verhaal Snap wel dat je zelf rot slaapt nu

Zou hij geen epileptische aanval/voorbode daarvan hebben op zo'n moment? Het klinkt alsof hij zelf ook even niet weet waar hij is en dan uit angst bijt en raar doet.

Hoop dat je DA snel uitvindt wat het is!

Linnie schreef:Jeetje wat een verhaal Snap wel dat je zelf rot slaapt nu

Zou hij geen epileptische aanval/voorbode daarvan hebben op zo'n moment? Het klinkt alsof hij zelf ook even niet weet waar hij is en dan uit angst bijt en raar doet.

Hoop dat je DA snel uitvindt wat het is!

Als het een epileptische aanval is dan zou ik het toch moeten hebben gezien? En hij zou het anders wel heel vaak moeten hebben omdat Dit gedrag nu nog steeds zo is.

De dierenarts vroeg ook of hij misschien epileptische aanval heeft gehad, maar wij hebben echt niets gezien, nu nog steeds niet.

Heel raar allemaal. De dierenarts keek ook zo ongerust. Hij heeft er zelf denk ik ook geen goed gevoel bij.

Als de DA er zelf niet gerust op is Aileen, waarom stuurt hij/zij je dan niet gelijk door naar een specialist of start hij/zij in ieder geval zelf al onderzoeken ? Groeipijn lijkt gezien de symptomen niet aan de orde.........

ik zou om het cockers syndroom onderzoek vragen, ben bang dat het erstiger is dan een gedragsprobleempje, dit is geen vorm van baknijd

het eerste waar ik aan denk is idd iets in zijn koppie
goed dat je het laat onderzoeken.ik vind het eerlijk gezegt er verontrustend klinken (sorry)

speurneus carola schreef:ik zou om het cockers syndroom onderzoek vragen, ben bang dat het erstiger is dan een gedragsprobleempje, dit is geen vorm van baknijd

Hier zat ik ook aan te denken. Het plotseling verschijnen van hevige agressie, tot bijtwonden aan toe, en de plotselinge omschakeling naar "gewoon" gedrag, met de bijkomende constatering dat hij wazig is ten tijde van de aanval, zijn wel degelijk symptomen die passen bij het Red Cocker Syndroom. Red Cocker syndroom komt tegenwoordig niet zo veel meer voor en is beheersbaar in het ras geworden, met name oudere generaties toen het RCS de kop opstak, lieten het veel zien, tegenwoordig hoor je het niet zoveel meer en zijn er ook een stuk minder honden met de symptomen. Echter, het syndroom komt bij mijn weten incidenteel nog wel voor en wat ik ervan weet vanuit mijn opleiding is de symptomen die jij beschrijft, wel passend bij dat ziektebeeld!! Heel veel sterkte Aileen, ik hoop dat het niet het syndroom is, want dat zou verschrikkelijk zijn!!!

Aileen schreef:

Linnie schreef:Jeetje wat een verhaal Snap wel dat je zelf rot slaapt nu

Zou hij geen epileptische aanval/voorbode daarvan hebben op zo'n moment? Het klinkt alsof hij zelf ook even niet weet waar hij is en dan uit angst bijt en raar doet.

Hoop dat je DA snel uitvindt wat het is!

Als het een epileptische aanval is dan zou ik het toch moeten hebben gezien? En hij zou het anders wel heel vaak moeten hebben omdat Dit gedrag nu nog steeds zo is.

De dierenarts vroeg ook of hij misschien epileptische aanval heeft gehad, maar wij hebben echt niets gezien, nu nog steeds niet.

Heel raar allemaal. De dierenarts keek ook zo ongerust. Hij heeft er zelf denk ik ook geen goed gevoel bij.

Ja ik dacht misschien een voorbode van een aanval Ken een shiba die met dezelfde symptonen liep en dat was dat dus.. Die had ook nog niet echt aanvallen, maar was wel van de kaart met bijtgedrag en grommen en wazig kijken als gevolg.
Heel veel sterkte in ieder geval, ik hop dat je snel weet wat er scheelt

ach meid wat erg
Denk eerlijk gezegd dat het ook in zijn koppie misschien niet helemaal lekker zit.
Ik zou met de DA alles onderste boven halen van bloedtesten om syndromen en als daar niets uit komt een scan van zijn kop.

Hoop dat het snel goed komt met Digger en dat het niets ernstigs is

Jeetje wat naar zeg, ik kan me voorstellen dat je erg ongerust en verdrietig bent...
Veel sterkte, hopelijk weet je gauw meer.

veel sterkte !

Mijn eerste reactie is ook dat er iets is in Digger zijn koppie, zou dan ook niet wachten tot het weekend maar nu terug gaan naar de DA om verder onderzoek te gaan doen.

Het red cocker syndroom misschien? Dat is het eerste wat in me opkomt. Onze Cocker spaniel heeft het vroeger gehad en eentje van een kennisje ook.
Zou er zeker eens informatie over gaan zoeken.

Wat vreselijk Aileen Ik zou de tips van de voorgangers zeker meenemen. Heel veel sterkte