Labradorforum

Het is een koude zondagmorgen,het heeft flink gevroren en het is nog adembenemend stil als ik met mijn labrador van anderhalf jaar mijn rondje loop.De vorst op het gras lijkt een fluwelen witte deken.Eenmaal thuis vleit hij zich naast me neer op het dikke tapijt en knort van tevredenheid.Ik zet koffie voor mezelf en warm mijn handen aan de beker,de geur van vers gebakken broodjes vult mijn keuken en mijn ei danst genoeglijk op en neer in het kokende water.Elke zondagmorgen opnieuw geniet ik van deze tomeloze rust.Met mijn vorige Labrador genoten we dan samen van een mooi stuk muziek,dat ik ook nu weer steeds wil horen op de zondagmorgen.Hij lag dan tevreden in zijn mand met een gevuld buikje,we hadden elkaar en hadden verder niets nodig.Eindeloos kon ik naar hem kijken,en zachtjes streelde ik zijn buikje.En eigenlijk vertelt deze muziek zonder woorden alles over wat ik al die jaren voor hem voelde.Vanaf de dag dat ik hem als puppie in mijn armen sloot,tot de laatste en moeilijkste dag uit mijn leven,en hem moest laten gaan.Het lijkt alsof alle violen ter wereld klinken,zo mooi en zo veelzeggend.En bij elk stukje ei dat ik pel,voelt het alsof er steeds een jaar weg valt.Deze muziek zal me altijd herinneren aan hem.En met het einde van de zomer ,voeld ik dat ook voor hem het afscheid naderde.Ik probeerde die gedachte te verdringen tegen beter weten in.Na zijn overlijden was er een lange periode dat ik deze muziek echt niet horen kon....................want hij was er niet meer.Een lege mand,en zijn riem hing nog altijd zwijgend aan de haak.Maar dan is er die dag waarop je het toch weer wilt horen,je weet dat het pijn doet,mar toch....En dan besef je dat hij in je hart woont en altijd bij je is.Geen mand nu,maar een lekker kussen voor de nieuwe Labrador,nieuwe speeltjes en een andere riem.Hij is heel anders,en misschien maar goed ook.Soms is het nog moeillijk om van hem te kunnen genieten.Maar in mijn hart is nog ruimte voor hem,en de liefde die zal groeien in de jaren die nog voor ons liggen.Totdat ik van hem,met net zoveel pijn,als laatste van mijn 3 fantastische honden uit mijn leven,afscheid moet nemen.En wederom alleen achter blijf,met 3 kanjers in mijn hart.Ze gaven mij de mooiste jaren van mijn leven,die ik nooit had willen missen.

Mousy

Wat een onwijs mooi stukje

Kippenvel hier.
Ze zijn allemaal speciaal en bijzonder, elk op hun eigen manier.
En allemaal weten een eigen stuk van je hart in te nemen.
En daar blijven ze, voor altijd.

prachtig geschreven.

Zie het zo voor me

Mooi. Ik begrijp precies wat je bedoelt

wat mooi geschreven zag het voor me en kreeg tranen in mijn ogen. weet precies hoe je je voelt van die speciale momenten!!!! blijven voor altijd bij je

Je beschrijft het heel mooi.

Wat mooi zeg!

Daar wordt ik even stil van , wat heb je dat mooi neergezet.
Ik weet precies wat je bedoeld, hier ook al een paar kanjers, die een extra plekje in mijn hart innemen.