Labradorforum

Gisterenavond laat heeft Miep een epileptische aanval gehad.
Ze lag naast mij op de bank te slapen. Mijn vriend kwam beneden en Miep werd wakker en draaide zich op haar rug, wilde verder draaien maar viel van de bank.
Wij schrokken en meteen kijken of ze niks had maar ze begon meteen te schokken, alle poten helemaal stijf. Dit duurde een seconde of 30 en toen leek ze wat bij te komen en probeerde op te staan. Haar achterpoten wilden niet meewerken en ze liet al haar urine lopen.
Mijn vriend heeft meteen het spoednummer van de dierenarts gebeld.
Inmiddels kon ze weer opstaan, zij het wat zwabberig. Ze was heel erg aanhankelijk.

Mijn vriend heeft zeker een half uur met de dierenarts gebeld. Deze heeft ons er helemaal doorheen gepraat. Hij heeft heel veel uitgelegd over epileptie en gaf aan dat we mochten langskomen als we dat wilden maar dat het niet nodig was.
Miep werd tijdens het gesprek weer helemaal de oude en wilde alweer spelen met haar favoriete speeltje.
De DA gaf wel aan dat het mogelijk erfelijk kan zijn omdat ze pas 7 maanden is maar dat er nu nog niks over te zeggen is. Naar wij weten was het haar eerste aanval.
Mocht ze nog een aanval krijgen moesten we wel langskomen.

We zijn ons werkelijk helemaal rot geschrokken, arme kleine Miepje!
Een groot gedeelte van de nacht hebben we het internet uitgepluist over epileptie bij honden. Dat heeft ons wel een beetje gerust gesteld.
Omdat het vrij veel voorkomt (niet lullig bedoeld overigens) en de honden tussen de aanvallen door gewone, gezonde honden zijn.

Bleagh, wat een rot avond was het

Ja dat is schrikken dan he?
Helaas komt het nogal eens voor bij labradors.
Je weet niet hoe het verder zal verlopen, soms blijft het bij deze ene keer, soms een enkel aanvalletje per jaar.
Als het niet te vaak voorkomt en niet te heftig is wordt er geen medicatie gegeven.
Dus hopen maar dat het hierbij blijft!

Oh wat schrikken!!! En wat is het toch naar als het niet goed met je labje gaat he...Sterkte Miep en baasje!

Oh wat eng lijkt me dat!!! Hopelijk blijft het bij deze éne aanval hoor!

O bah dat is schrikken
Hopelijk blijft het bij deze ene keer.

bah wat zal dat naar geweest zijn, als het zo jong al voor komt is het vaak erfelijk en kunnen ze er best oud mee worden. Onze hond kreeg op oudere leeftijd bijna 10 ineens een aantal aanvallen waar hij constant inbleef een status epilepticus en is daar uiteindelijk plotseling aan overleden, heel naar. De da zij dat hij waarschijnlijk op die leeftijd onderliggend hersenziekte heeft gehad.

Bolton heeft er ook al enkele gehad, 1 keer per jaar ongeveer, blijft angstig maar het `went`.
Als het zo blijft gaan is er weinig aan de hand.

Dat was vast erg schrikken. Ik herken het je schrikt je rot wanneer het gebeurt.
Ik hoop voor jullie dat het niet vaker voorkomt Bommel heeft een lichte vorm maar dat vind ik al vervelend genoeg om mee te maken.
Sterkte

Wat een nare ervaring kan me voorstellen dat je heel erg geschrokken bent
Hopelijk blijft het bij die ene aanval

Ik hoop ook voor jullie dat het bij deze ene keer blijft, dit is echt een ellendige ziekte

Wat ik jou wel kan aanraden is op bv je pc een mapje te maken met de datum en de (geschatte) tijdsduur van de aanval er in.
Ook de symptonen die zij onder een aanval laat zien kun je hier in zetten.
Zo kun je het goed bijhouden voor jezelf en mocht het zich vaker herhalen met duidelijke info naar de da.

Vergeet ik bijna nog het belangrijkste, lees je voordat je haar weer laat enten/ontwormen goed in over de risico's van entingen bij honden met epileptie, laat je vooral niets wijs maken door een da maar zorg dat je zelf over de goede info beschikt.
Als je hier op googled kun je er genoeg over vinden

Wat is dat schrikken zeg, ik heb een paar keer een aanval meegemaakt bij een Friese Stabij en ik kan je vertellen, het is geen leuk gezicht.
Heel vervelend voor jullie en Miep.

Maar hopen dat het bij deze keer blijft.
sterkte voor jullie.

Arme Miepje. Een grote van Bailey!

Dat is schrikken
Hopelijk blijft het bij deze ene keer!

Bedankt voor jullie reacties allemaal!
We hopen idd dat het eenmalig was.
De dierenarts zei nog aan de telefoon dat het belangrijk is de hond niet zielig te vinden en gewoon alles te doen wat we normaal ook doen.
Vandaag dus een lekkere lange wandeling in het bos gemaakt.
Maar ik merk dat ik haar toch extra in de gate houd!

@Martine.jolie
Bedankt voor de tips!

Wat zullen jullie geschrokken zijn! Als je zoiets voor de eerste keer meemaakt, weet je niet wat het is en speelt er van alles door je hoofd. Goed van jullie dierenarts om jullie uitgebreid te informeren, zodat je meteen van de hoed en de rand weet.

Martine jolie geeft een goede tip. Schrijf inderdaad ergens op wanneer ze een aanval heeft gekregen plus de bijzonderheden. Dan zien jullie zelf wanneer de frequentie eventueel gaat toenemen, als ze tenminste vaker aanvallen krijgt, wat lang niet zeker is. Meestal wordt er overgegaan tot medicatie als de aanvallen ongeveer iedere maand zijn. Grote kans dat dit een proces van jaren is, voordat ze aan de fenobarbital moet. Als het al ooit nodig is. Mijn ervaring is, dat ze met tabletjes heel goed aanvalsvrij oud kunnen worden.

Ik heb ook wel eens gelezen dat bepaalde omega´s gunstig kunnen zijn bij epilepsie. Zie bijvoorbeeld deze link: http://www.nmlhealth.com/c,5651,,/Epile ... n-kat.aspx" onclick="window.open(this.href);return false;

Hopelijk blijft ze nu heel lang aanvalsvrij en wie weet, was het zelfs eens maar nooit weer.

Hanneke