Pagina 1 van 1

met de jaren komen ook de gebreken

Geplaatst: 14 apr 2011, 14:15
door Lotte
Nanja , net 10 geworden, is de laatste 2 jaar heel snel oud aan het worden. En sinds begin februari ben ik vaker bij de dierenarts geweest dan in alle voorgaande jaren tezamen.

Het begon met manken aan de voorpoten. Of het links of rechts was, was niet duidelijk. Uiteindelijk stelde de orthopeed de diagnose LPC. Dit heeft ze dus al jaren gehad zonder dat wij het wisten en zonder dat ze klachten had. Er zat inmiddels behoorlijk wat atrose. Opereren was geen optie en er zaten geen losse botstukjes. Met behulp van pijnstilling en aangspaste beweging kon ze verder.
Een week of 2 na het bezoek aan de orthopeed ging het weer beter met de voorpoten maar liep ze ineens rechts achter mank. Gelukkig bleek dit slechts een ontsteking aan een teen. Na een antibioticakuur is ze hier ook weer van opgeknapt.
Vervolgens ging mevrouw, aan het eind van de eerste wandeling waarop ze weer los liep langs het water, nog even de sloot in en...................stond op drie poten toen ze er weer uit klom. Dit keer was het links achter. Diagnose: Haar knieband. Morgen hebben we weer een afspraak bij de orthopeed.

En tot overmaat van ramp heeft ze sinds afgelopen weekend ook nog behoorlijke maag en darmproblemen. Nu is dankzij de metrazol de diaree zo goed als over. Maar vanmorgen wilde ze wederom niet eten nadat ze juist dinsdag en woensdag weer was gaan eten. En Nanja die niet eet is erg bijzonder. Dus wederom de dierenarts gebeld. Dit keer heb ik gevraagd of de koek niet een beetje op begon te raken bij mijn meisje. Ik wil niet eideloos doorgaan als het niet meer gaat. Maar volgens de dierenarts is er slechts sprake van een behoorlijke maag/darminfectie en met behulp van maagtabletten en halvering van de dosis rimaldin, moet ze nu toch weer gaan eten. Zo niet, zal er verder onderzoek moeten worden gedaan. Maar vanmorgen heb ik voor mezelf wel het besluit genomen dat ik hier niet eindeloos meer mee door wil gaan. Kijken wat de orthopeed morgen te melden heeft (ws opereren aan de knieband). Maar ik wil wel enige zekerheid dat ze daarna nog een poosje plezierig en hondwaardig verder kan. Anders wil ik haar de elende van operatie en revalidatie, besparen

Geplaatst: 14 apr 2011, 14:19
door Brellow
ik hoop niet dat de kruisband er af ligt. daar ben je minimaal een half jaar zoet mee, voor dat je weer es goed gas kan geven met je hond.
Hond van mn zus heeft dit ook gehad.

he wat een ellende allemaal, het zit jullie niet mee. Wellicht valt t met de knie wel mee en kan de rest op medicijnbasis gewoon verholpen worden.

Geplaatst: 14 apr 2011, 20:57
door Buddy007
Jeetje wat vervelend allemaal! Ik zal voor jullie duimen op een positief bericht morgen.

Geplaatst: 15 apr 2011, 20:29
door Imca
De moed erin houden hoor, misschien valt het allemaal toch mee. :zwartpootje: :blondpootje:

Geplaatst: 15 apr 2011, 22:02
door Bommel Achter 't Dijkje
Sterkte :blondpootje:

Geplaatst: 15 apr 2011, 22:46
door Lotte
Nou ik ben vanmorgen naar de orthopeed geweest en daar viel het mee. Haar kruisband is niet kapot!

Maar dit is ook het enige positieve wat er over vandaag gezegd kan worden. Ook de orthopeed vond haar een behoorlijk zieke indruk maken. Daarom heeft hij gelijk ook maar foto's van borskas en buik gemaakt. Hieruit dacht hij op te maken dat een nier vergroot was. Vanmiddag ben ik weer bij mijn eigen DA geweest. Die heeft bloedonderzoek gedaan. Daaruit bleek dat in ieder geval de nierfunctie absoluut niet goed was. En op grond van andere bleduitslagen denkt hij nu aan de ziekte van Addison. Dit zou ook kunnen verklaren waarom ze steeds moeizamer ging lopen. Maar dit is nog niet zeker.

Ik heb haar aan het begin van de avond naar het medisch centrum voor dieren gebracht waar zij nu aan het infuus ligt voor 24 uur om de nierwaarde weer goed te krijgen. Als de waardes gaan dalen kan er verder onderzoek worden gedaan.
Ik voel me nu in ieder geval rustiger. Er wordt nu gedaan wat mogelijk is.

Eigenlijk zou ik morgen deelnemen aan de WT in biddinghuizen met Lotte maar dat heb ik afgezegd. Ik wil morgen in de buurt van mijn meisje blijven zodat als er iets is, ik daar ook onmiddelijk naar toe kan gaan. Verder moet ik er nu maar het beste van hopen.

Geplaatst: 15 apr 2011, 22:58
door Esther,Luca & Bess
Nou Bea , dat is balen dat je niet mee kan doen .
maar je hebt gelijk, je hondje gaat voor !! die is nu even veel belangrijker !

heel veel beterschap en ik hoop dat het goed gaat komen.

dikke knuffel voor Nanja
Groetjes
Esther , Luca en Bess

Geplaatst: 16 apr 2011, 09:20
door bubbles
Hier ook een dikke knuffel voor Nanja,
Beterschap hoor! :bloem:

Geplaatst: 16 apr 2011, 12:41
door mullermariska
Sterkte!!

Geplaatst: 16 apr 2011, 15:15
door Imca
Ook een dikke knuffel van ons Nanja, hou je taai! :groteknuffel:

Geplaatst: 17 apr 2011, 11:16
door wobbetje
Hopelijk gaat alles vlug beter met Nanja. Veel sterkte !

Een dikke knuffel voor Nanja van Wobbe

Groetjes
Martine en Wobbe

Geplaatst: 17 apr 2011, 11:55
door margré
Wat een ellende met Nanja
Hopelijk knapt ze snel weer op
Van harte beterschap

Geplaatst: 17 apr 2011, 17:52
door rimanime
Ah.......sterkte met je grietje :( Ik duim dat ze nog een paar fijne jaren bij jullie mag zijn.

Geplaatst: 13 mei 2011, 14:30
door Laboriginals
He bah, wat kan je van slag zijn als je hond ziek is hè. Hopelijk krijgen ze haar weer snel stabiel en krijgen jullie nog een paar probleemloze jaren als toegift.

Hanneke