Labradorforum

Vanmiddag had ik met een vrupiendin afgesproken bij een meertje hier in de buurt waar je heerlijk met je hond kunt wandelen en waar de hond ook heerlijk kan zwemmen. Als je het hele rondje om het meer loopt kom je 3 plekken tegen waar je hond het water in kan en dan ben je een klein uurtje onder weg. Meteen bij het begin zien we heel in de verte een hond in het water. We lopen verder en komen bij de eerste plek waar je hond het water in kan. We zien de hond nu een stuk beter en deze zwom al blaffend achter een gans aan. Ook hoorden we nu het baasje steeds de hond roepen. Na 10 minuten lopen we verder en komen bij de 2e open plek aan. Hier stond dus een vrouw die al behoorlijk radeloos was omdat haar hond middenop het meer was en niet terug kwam. De hond reageerde echt nergens op, was alleen gefixeerd op de gans. De hond was in,ideële dichter bij de overkant dus de vrouw besloot om naar de andere kant te rennen. Halverwege leek het alsof de hond toch naar de kant ging. Die vrouw die kant weer op. De hond klom inderdaad op de kant (was inmiddels al 3 kwartier als een gek heen en weer aan het zwemmen!). Die vrouw al rennend door het riet en water, zeiknat, is ze op 4 meter afstand van haar hond gaat die hond weer het water in!! Hij luisterde echt totaal niet naar haar. De vrouw was inmiddels behoorlijk radeloos en het huilen stond haar nader dan het lachen. Inmiddels waren wij aan de andere kant van het meer gekomen. Zyva was inmiddels wat van slag geraakt, ze piepte constant en wilde steeds het water in en hield die hond steeds in de gaten. We komenbij de 3e open plek en Zyva was bijna niet te houden, ze wilde echt het water in. Ik had heel sterk het idee dat ze die hond wilde helpen en heb Zyva laten gaan. Ze zwom rechtstreeks naar die hond toe, ze is wel 3 ganzen tegen gekomen die ze volledig negeerde terwijl ze die normaal erg interessant vindt. Bij die hond aangekomen zwemt ze om de hond heen en dirigeerde de hond onze kant op. Echt waar, het was vreselijk mooi om te zien. Ze was echt die hond aan het halen! Ze waren nog maar 3 meter van de kant en die hond draait ineens weer om, om weer naar het midden van het meer te zwemmen. Zyva heb ik terug gefloten en die kwam gelukkig meteen naar me toe. Het was dus nietgelukt maar was echt super onder de indruk van haar aktie. Inmiddels was die vrouw ook bij ons gekomen omdat ze had gezien dat Zyva haar haalde. Die vrouw was inmiddels echt wel een beetje in paniek, ze wist echt niet meer wat ze moest doen. Ze was inmiddels behoorlijk nat omdat ze al tot haar middel in het water had gestaan. Ze besloot zelf zwemmend haar hond te gaan halen maar ja, ook dat viel niet mee, een hond zwemt sneller. Ze was bijna bij de hond, echt nog maar een metertje ofzo en die hond zwemt gewoon weer een andere kant op. Echt niet normaal dat dat beest helemaal niet op zijn baasje reageerde! Op een gegeven moment veranderde de hond van richting waardoor ze hem kon afsnijden en toen had ze hem eindelijk te pakken, na 1,5 uur. Die hond was dus al 1,5 uur aan het zwemmen, echt niet normaal. Toen die vrouw hem eindelijk te pakken had, barstte ze helemaal in huilen uit, zo zielig. Toen ze eindelijk de hond op de kant had was die vrouw helemaal uitgeput en je zult het niet geloven die hond had nog steeds energie voor tien en wilde lekker met Zyva spelen. Ik had al diverse keren tegen mijn vriendin gezegd dat die vrouw nodig op cursus moet met die hond. Wat blijkt, had ze net de week ervoor haar 4e cursus afgesloten en waren ze een van de weinige die geslaagd waren! Op de kant aan de lange lijn luisterde die hond perfect. Bij 'hier' kwam hij meteen, hij kwam meteen aan de voet, hij rolde om op commando, ging meteen zitten en liggen. Echt elk commando volgde hij meteen op. Zo gek. Nou, het is een heel verhaal geworden, sorry daarvoor maar moest het ff kwijt.

Het leukste vergeet ik nog te zeggen, de naam van de hond: DOLLE!!! Nou, als die zijn naam geen eer aan doet!!!!!

Mooi dat Zyva hem ging halen

Oh ik moet er stiekem een beetje om lachen Maar ik kan me voorstellen als ik dat vrouwtje was ik mezelf ook geenr aad zou weten.. Wel apart dat ze idd dan de cursussen zo goed deden en dat Dolle zijn naam hier even eer aan doet door zo compleet niet te luisteren
Wel super schattig van Zyva dat ze de hond wilde helpen

oei dat is toch wel self fullfilling prophecy om je hond Dolle te noemen
zo zie je dat je op het trainingsveld mooie resultaten haalt en dan "buiten"een hond hebt die nog net niet zijn middelvinger opsteekt.
weet je of ze buiten ook zo met hem trainde als op het veld?

wel lief dat ziva hem ging halen

Jeetje wat een spannend verhaal.. en dat die hond nog altijd energie voor 10 had toen hij EINDELIJK terug was!!

Vind het wel zielig voor die vrouw, helemaal in paniek.. je weet ook gewoon niet wat je hond opeens in zijn hoofd gehaald heeft en bent misschien wel bang dat ie verdrinkt midden op het water omdat ie gewoon niet wilt opgeven bij die ganzen? Ik krijg er kippenvel van!
Dan denk je zelf inderdaad niet meer na voordat je het water inspringt om zelf de hond te gaan halen..

Een combinatie van boos, verdriet, paniek en opluchting dat ie eindelijk op de kant is.. pff dan zijn de tranen denk ik niet meer tegen te houden nee.

Sneu voor die vrouw zeg Wel goed van Zyva!

ergens moet ik er ook wel mee lachen.
Ik heb helaas ook zo'n hond af en toe. Cursussen gehaald maar los naar me luisteren is net zo veranderlijk als t weer.
En dan zie je em zo schuin naar me kijken en tsjoep dan rent ie weer weg de boef.

Nou raak ik niet snel in paniek maar ik kan mer er wel iets bij voorstellen als je hond al zo lang niet luisterd, ook enorm frusterend

Die Zyva van jou is een bijdehand ding
Wel sneu voor die mevrouw van Dolle, ik kan me voorstellen dat de tranen hoog zaten.

Hanneke

Mijn trainster kwam laatst ook met een soort gelijk verhaal...een hond die het goed doet op het trainingsveld, kan buiten het veld een ramp zijn als het leiderschap van de baas onvoldoende is. Maar deze hond volgde de commando's aan de kant wel op....dus wat dat betreft...De hond zal wel het zwakke punt van de baas gevonden hebben, want hij wist gewoon dat hij vrijspel in het water had. En oh...arm baasje...vreselijk lijkt me dat. Ik zou helemaal panisch worden geloof ik. Milow zwom mij ook een keer te ver achter een eend aan en ik riep hem paniekerig terug. Hij kwam gelijk, maar hoorde de paniek in mijn stem....en het gevolg daarvan is...dat ik nu een labrador heb die niet met zijn pootjes van de vloer durft....oeps... maar daar zal deze vrouw geen last van krijgen denk ik.