Labradorforum

Olly is in het pleeggezin opgegroeid samen met buurhond Narco, een blonde lab die maar enkele weken met haar scheelde. Narco is 1 jaar geleden overleden tgv een maagbloeding.

Ik ga 1x/maand 2 of 3 dagen logeren bij Olly's pleegmama en rarara ... Als wij voorbij het huis van Narco komen, dan gaat Olly echt naar de poort toe, gaat ze zitten, en zit ze een soort "jankhuil" te maken. Ze roept haar vriendje, maar helaas, die is er dus niet meer . Olly blijft dit dus doen ... Ze vergeet 'm niet, en dat vind ik dan wel weer mooi!

Maar het blijft wel verdrietig hoor!

zeker verdrietig Kim honden onthouden zo goed kwaad of goed
geef hem maar een dikke knuf van ons

wat triest, arme Olly mist haar vriendje

kippevel zeg

Jeetje wat sneu zeg Echt bijzonder!

Kun je nagaan wat voor band die 2 hadden met elkaar.....bijzonder maar inderdaad verdrietig....

Lieve voor Olly

Francis & Banjer

Ah wat droevig

Dat is heel verdrietig, maar ook ontroerend en indrukwekkend

Ja, ik vind het ook erg bijzonder! Ik ga volgende x toch eens aanbellen en Olly binnen en buiten laten snuffelen, zodat ze toch ziet dat er echt geen hond meer is.

Och arme Olly.

Ach gossie, die arme Olly misschien inderdaad een goed idee om te vragen of Olly daar even rond mag snuffelen, misschien dat het daarna over is??

Aww Zo zielig om dat te lezen!

Dat is nu hondentrouw!

Maar wel treurig dat die andere hond er niet meer is.

Lieve trouwe Olly. Laat je ons weten als je een keer binnen hebt mogen kijken? Inderdaad een verdrietig verhaaltje

EricaM schreef:Lieve trouwe Olly. Laat je ons weten als je een keer binnen hebt mogen kijken? Inderdaad een verdrietig verhaaltje

Dat zal nog ff duren; volgende maand komt Olly's pleegmama naar hier en ook gisteren is de aspirant-geleidehond van de pleegmama naar het opleidingscentrum teruggegaan (hij is 1 jaar). Dat was ook net een superkameraadje voor Olly dus OCHARME hé .