Wanneer is je labje echt "oud" geworden?

[Miske]

Olly wordt volgende maand 8 jaar . Zalig wijffie, prima conditie, nog niet stijf na een lange wandeldag, geen opstartproblemen, ze is nog megalenig en wendbaar, gaat nog supersnel ... Wandelingen van 30 km - die we niet heel vaak doen maar toch 1 à 2x/maand - kan ze prima aan (langer heb ik nog niet geprobeerd). Ik geef haar bewust uit voorzorg wel eens meer "rustdagen", waarop we maar 1 à 2u in totaal lopen in de buurt ipv 3u of langer of wandelen op onbekend terrein, en ik las ook niet al te veel daguitstapjes na elkaar in en zorg echt voor voldoende rust tussen activiteiten ... Ik probeer zuinig met haar te zijn zodat ze hopelijk nog zo lang mogelijk gezond en wel voor me kan werken .

Ik hoor links en rechts bij mijn geleidehondenschool dat toch heel wat geleidehonden vanaf de leeftijd van 7,5-8 jaar op de sukkel geraken ... Artrose, niet meer in de trein kunnen springen, manken, opstartproblemen, geen zin meer om weg te gaan, ...

Ben benieuwd vanaf welke leeftijd jullie labje echt "oud" begon te worden, wanneer die opstartproblemen begonnen, wanneer die stijfheid er was, wanneer de wandelingen beduidend ingekort moesten worden, ...? Om heel eerlijk te zijn, gaat het met Olly nog altijd hogerop zelfs ... Ik loop nu meer dan een jaar of 2 geleden en ondervind niet dat Olly er "vermoeider" ofzo door wordt.

Natuurlijk is dat voor elk labje weer anders, maar ik ben toch wel eens benieuwd of er een soort gemiddelde is wanneer een labje "oud" begint te worden???

Komt dat dat ineens, zo van de éne dag op de andere, dag je hondje stijf opstaat, of ?

Misschien hebben jullie nog tips om zo lang mogelijk van een gezond labje te mogen genieten ????

[Els]

Het moment waarop ik me realiseerde dat Max oud aan het worden was na een wandeling dat hij zo stijf als een plank uit zn mand kwam. Hij was toen ruim 7 jaar. Die stijfheid werd dagelijks erger,we wisten wel dat hij atrose heeft maar het word wel steeds erger.

Nu is er weer een stukje atrose afgebroken in zn linker voorpootje, het lichaam is zelf in staat om dit te vernietigen. Maar ondertussen heeft hij er wel last van, dus hij staat helaas weer op de metacam.

Wandelingen langer dan een half uur kunnen wel, maar dan moet er een d.r. mee zodat hij erin kan. Ik merk wel dat ik hem steeds tegen zichzelf in bescherming moet nemen, anders loopt ie de volgende dag amper tot niet. We passen ons aan aan hem, dan maar niet meer lang wandelen maar wat vaker een kortere ronde. Zolang zn oogjes nog stralen is het voor ons prima.

Hij krijgt momenteel dagelijks Atrimove, via mn eigen apotheek. Atrimove dekt een stuk of 5x de lading van groene os glucosamine complex speciaal. Maar zonder dit supplement lukt het op bepaalde dagen gewoon niet.
Daarnaast geef ik hem visolie van royal green en gedroogde algen. Zoals je weet eet hij volledig vers.

Ik merk wel dat ieder labje op zijn/haar manier oud word. De een is met 4 al een slome doedel en de ander loopt met 11 nog te racen door de velden.

[Kay]

Hier nog honden die onder de 5 zijn en ook nog niet oud, dus kan je ook niet beantwoorden.
Wat ik weet van mensen is dat ze - zolang ze actief hun ritme blijven doen - niet snel oud worden, maar zodra ze meer rusten/relaxen het ineens snel kan gaan...

Nu is er weer een stukje atrose afgebroken in zn linker voorpootje, het lichaam is zelf in staat om dit te vernietigen. Maar ondertussen heeft hij er wel last van, dus hij staat helaas weer op de metacam.

Huh? Hoe doet de lichaam dit dan, want dat is dan toch LPC, en naar mijn weten lost het lichaam dat niet zelf op

[Els]

ja ik vond dat ook vreemd, maar dat was wat de da tegen ons zei. later nog bij een specialist geweest en die zei ook dat het lichaam dit zelf moest vermalen en dat een operatie hiervoor niet nodig is.
Het is een stukje van de groote en dikte van een lucifer.

[Miske]

Ik schrok onlangs toch zo van een vriend van me die een Duitse herder als geleidehond heeft. Die hond is 7 jaar en op heel korte tijd (lees: enkele maanden) kon die al niet meer in de trein springen wegens kapotte heupen . Dat moet verschrikkelijk zijn ... Vooral omdat de baas het nooit doorhad en ook niemand van de omgeving het aan zag komen. De hond is wel een pure bikkel want uit later diergeneeskundig onderzoek bleek dat de hond al veel langer last moet gehad hebben maar dit dus nooit heeft getoond.

Dus soms ben ik ook bang dat er iets is met Ol dat ik niet bemerk ofzo, maar nee, ze is echt totaal nog niet stijf of weet ik veel wat en zaagt en klaagt nog geregeld om buiten te mogen / te mogen werken ... Dat vind ik dus wel een goed teken, al moet ik zeggen dat ik dus ook bewust relatieve rustdagen inlas hoor ...

[Kay]

ja ik vond dat ook vreemd, maar dat was wat de da tegen ons zei. later nog bij een specialist geweest en die zei ook dat het lichaam dit zelf moest vermalen en dat een operatie hiervoor niet nodig is.
Het is een stukje van de groote en dikte van een lucifer.

Ter grote van een lucifer ? Mijn hemel....
Ik snap het echt niet, hoe het lichaam dat kan vermalen en er niet geopereerd hoeft te worden. Dan zouden alle honden met LPC toch niet geopereerd hoeven worden?? Sorry Kim, ik ga off topic

[Kay]

Jij loopt toch ook vaak met anderen Kim ? Die zullen dan toch ook wel op-/aanmerken dat Ol stijf/mank loopt ?

En ergens heb ik zo'n vermoeden (ook al heb ik je nog nooit gezien) dat jouw band met je mooie zwarte dame zo goed is, dat je het wel merkt

[Miske]

Het moment waarop ik me realiseerde dat Max oud aan het worden was na een wandeling dat hij zo stijf als een plank uit zn mand kwam. Hij was toen ruim 7 jaar. Die stijfheid werd dagelijks erger,we wisten wel dat hij atrose heeft maar het word wel steeds erger.

OK, ruim 7 jaar dus ... maar bij Max was er dus al eerder artrose vastgesteld? Olly heeft geen medische klachten en 1,5 jaar geleden (oké, is al ff geleden) had ze ook nog geen artrose.

[Miske]

Jij loopt toch ook vaak met anderen Kim ? Die zullen dan toch ook wel op-/aanmerken dat Ol stijf/mank loopt ?

En ergens heb ik zo'n vermoeden (ook al heb ik je nog nooit gezien) dat jouw band met je mooie zwarte dame zo goed is, dat je het wel merkt

Ik heb het vandaag expres nog eens nagevraagd aan wat mensen, maar niemand ziet haar stijf of raar lopen. Ik vraag het nu niet elke keer, maar af en toe wel, ter controle zeg maar. Ik heb 2 weken geleden een nieuw tuig gekregen en dat moet nog ingelopen worden ... Ik vind dat het nogal raar wiebelt, maar goed, het is wat anders en moet duidelijk nog ingelopen worden, maar ik wil sowieso toch zeker zijn dat ze echt niet mankt .

[Els]

ja ik vond dat ook vreemd, maar dat was wat de da tegen ons zei. later nog bij een specialist geweest en die zei ook dat het lichaam dit zelf moest vermalen en dat een operatie hiervoor niet nodig is.
Het is een stukje van de groote en dikte van een lucifer.

Ter grote van een lucifer ? Mijn hemel....
Ik snap het echt niet, hoe het lichaam dat kan vermalen en er niet geopereerd hoeft te worden. Dan zouden alle honden met LPC toch niet geopereerd hoeven worden?? Sorry Kim, ik ga off topic

Mijn hond kan niet tegen narcose. De laatste keer heeft hem dat bijna zn leven gekost, dankzij op tijd ingrijpen van de assistente hebben ze hem terug kunnen halen. Een operatie zit er dus niet meer in voor hem. Vorige keer dat ie dit had is het ook op een of andere manier verdwenen uit die poot, dat is een maand of 8 geleden. Nu is de atrose dus weer aan afbrokkelen.

[Els]

Het moment waarop ik me realiseerde dat Max oud aan het worden was na een wandeling dat hij zo stijf als een plank uit zn mand kwam. Hij was toen ruim 7 jaar. Die stijfheid werd dagelijks erger,we wisten wel dat hij atrose heeft maar het word wel steeds erger.

OK, ruim 7 jaar dus ... maar bij Max was er dus al eerder artrose vastgesteld? Olly heeft geen medische klachten en 1,5 jaar geleden (oké, is al ff geleden) had ze ook nog geen artrose.

Bij Max werd op zn 5e al atrose vast gesteld.

[Miske]

ja ik vond dat ook vreemd, maar dat was wat de da tegen ons zei. later nog bij een specialist geweest en die zei ook dat het lichaam dit zelf moest vermalen en dat een operatie hiervoor niet nodig is.
Het is een stukje van de groote en dikte van een lucifer.

Ter grote van een lucifer ? Mijn hemel....
Ik snap het echt niet, hoe het lichaam dat kan vermalen en er niet geopereerd hoeft te worden. Dan zouden alle honden met LPC toch niet geopereerd hoeven worden?? Sorry Kim, ik ga off topic

Mijn hond kan niet tegen narcose. De laatste keer heeft hem dat bijna zn leven gekost, dankzij op tijd ingrijpen van de assistente hebben ze hem terug kunnen halen. Een operatie zit er dus niet meer in voor hem. Vorige keer dat ie dit had is het ook op een of andere manier verdwenen uit die poot, dat is een maand of 8 geleden. Nu is de atrose dus weer aan afbrokkelen.

Bah, dat moet toch een beetje naar zijn om zo te voelen en zien bij Max. Hopelijk kan hij nog heel lang mee banjeren hoor ondanks z'n LPC!

[Miske]

Het moment waarop ik me realiseerde dat Max oud aan het worden was na een wandeling dat hij zo stijf als een plank uit zn mand kwam. Hij was toen ruim 7 jaar. Die stijfheid werd dagelijks erger,we wisten wel dat hij atrose heeft maar het word wel steeds erger.

OK, ruim 7 jaar dus ... maar bij Max was er dus al eerder artrose vastgesteld? Olly heeft geen medische klachten en 1,5 jaar geleden (oké, is al ff geleden) had ze ook nog geen artrose.

Bij Max werd op zn 5e al atrose vast gesteld.

Amai, da's ook al vroeg. Ik hoop dat Ol nog even bespaard blijft van medische probleempjes (al zullen die ongetwijfeld vroeg of laat opduiken). Daarom geniet ik nu ook ontzettend van onze prachtige wandelingen en toppie-uitstapjes !

[Els]

Ter grote van een lucifer ? Mijn hemel....
Ik snap het echt niet, hoe het lichaam dat kan vermalen en er niet geopereerd hoeft te worden. Dan zouden alle honden met LPC toch niet geopereerd hoeven worden?? Sorry Kim, ik ga off topic

Mijn hond kan niet tegen narcose. De laatste keer heeft hem dat bijna zn leven gekost, dankzij op tijd ingrijpen van de assistente hebben ze hem terug kunnen halen. Een operatie zit er dus niet meer in voor hem. Vorige keer dat ie dit had is het ook op een of andere manier verdwenen uit die poot, dat is een maand of 8 geleden. Nu is de atrose dus weer aan afbrokkelen.

Bah, dat moet toch een beetje naar zijn om zo te voelen en zien bij Max. Hopelijk kan hij nog heel lang mee banjeren hoor ondanks z'n LPC!

Het is heel vervelend en naar, maar we passen ons aan en zolang hij aangeeft dat ie mee wil lopen loopt ie, wil ie lekker in de D.r. dan kan dat ook. Het is zoals het is en helaas zijn we niet bij machte om meer te doen dan we nu doen. Met pijnstillers doet ie het goed.

[chrissy]

Het zal idd verschillend zijn ik heb zelf een labrador van 15 gehad die kreeg vanaf z´n elfde wat opstartproblemen ,Dempsey van bijna 5 heeft ondanks zijn LPC nog nergens last van dus ik hoop dat dit zo blijft