Labradorforum

Als wij een wandelingetje maken met de honden of Killian(pup)alleen,dan heb ik geen snoepjes bij,Als Killian wat achter is en ik roep zijn naam komt hij drirect heel vrolijk af, ik prijs hem dan in de hemel dat hij flink is,maar geef geen snoepje.vinden jullie dat ik dat eigenlijk wel moet doen,of er pas mee beginnen als ik merk als hij niet zo snel meer komt.Onze vorige lab had bijna altijd bananen in zijn oren zitten als we gingen wandelen,dus dit is zalig als hij direct komt.

Hoe je het omschrijft met Killian lijken brokjes mij niet nodig. Maar ik zelf heb altijd iets bij me.
Regelmatig moet ik Trix overtuigen dat ze de hond aan de overkant van de straat echt niet hoeft op te eten en dat het veel meer loont om haar aandacht bij mij te houden. Niet dat dat werkt, maar toch.
En met Miep doe ik vaak onderweg wat oefeningetjes, en dan krijgt ze ook wat lekkers als beloning.

Hier ook eigenlijk altijd wat lekkers op zak. Vooral als Zyva komt terwijl ze speelt met een andere hond of als ze bij mij blijft terwijl ze een andere hond ziet krijgt ze wat lekkers, voor de rest niet meer zo vaak als in het begin. En ook ik doe nog vaak wat oefeningetjes onderweg en dan wordt ze ook beloond. Maar als Killian goed komt zonder snoepje zou ik daar niet mee beginnen denk ik. Als Zyva zelf vindt dat ze iets goed doet kan ze echt verlekkert naar mijn jaszak kijken om te zien of mijn hand daar misschien naar toe gaat. Vind ik wel eens lastig en dan denk ik wel eens had ik maar wat minder met brokjes getraind, van de andere kant luistert ze perfect dus ik mag niet mopperen.

als ie zonder goed komt waarom niet? koekjes kan je vergeten of op zijn en je stemmetje heb je altijd bij je

Bedankt dan doen we zo verder,op de Pupyles krijgt hij wel koekjes voor beloningen,en als ze aan het spelen zijn en we ons pupje moeten oproepen krijgt hij ook altijd een beloning,en hij komt dan heel snel naar me,onze herder luisterd ook heel goed maar van een labje ben ik dat niet gewend je ziet er zijn dan toch nog luisterende labjes in hun jonge jaren maar het kan ook nog wel veranderen als het een juniorke wordt hé,we zien wel,nu ist zalig als ze zo luisteren.

Lekker zo doorgaan.

Bowie (inmiddels 7½) had als pup ook genoeg aan beloning met mijn stem, toen ik eens met lekkers ging belonen (omdat iedereen zei dat dat toch beter was) luisterde hij niet meer naar wat ik hem vroeg, maar deed alles wat ik misschien wel aan hem zou kunnen vragen achter elkaar (zit, af, sta, poot enz), in de hoop snel het lekkers te krijgen.
Ipv op mij gericht was hij dus gericht op het lekkers.
Daar zijn me maar snel weer mee gestopt.

Je stem heb je altijd bij ... Koekjes daarentegen ...

Ol is ook opgevoed zonder snoep hoor, en heeft het ook niet per sé nodig in 't werk (of daarnaast) maar ik beloon haar nu wel met snoep als ze iets SUPER goed doet !

Je kan het ook af en toe doen, soms wel belonen met iets lekkers, soms niet. Als het onvoorspelbaar is of hij wel of niet iets krijgt, blijft het spannend voor hem. Dat werkt bij sommige honden extra motiverend, maar bij honden die heel erg op lekkers gefixeerd zijn niet. Die verliezen dan juist hun motivatie als ze toch niks krijgen. Dat is een kwestie van uitproberen hoe dat bij jouw hond zou gaan

Hanneke

Het gaat erom dat je je hond beloont voor goed gedrag. Wat die beloning is maakt niets uit, als je hond er maar blij van wordt
Juna heb ik bijvoorbeeld met de clicker getraind, maar zodra er dummy's in beeld kwamen en ze mocht gaan apporteren, dan kon ik die snoepjes zelf opeten van dr Oftewel: zij werkte voor een andere beloning: het mogen ophalen van een dummy.
Voor het deel gehoorzaamheid (zitten, volgen, wachten enz.) heb ik gebruik gemaakt van de clicker en voerbeloning. Voor het deel jacht heb ik gebruik gemaakt van haar motivatie apporteren, dus een dummy mogen halen als ze het goed deed. En tot slot het samen wandelen, waarbij ik haar beloonde met aandacht (exact zoals jij dus ook doet ) als ze spontaan oogcontact maakte of naar mij toe kwam.

Laboriginals schreef:Je kan het ook af en toe doen, soms wel belonen met iets lekkers, soms niet. Als het onvoorspelbaar is of hij wel of niet iets krijgt, blijft het spannend voor hem. Dat werkt bij sommige honden extra motiverend, maar bij honden die heel erg op lekkers gefixeerd zijn niet. Die verliezen dan juist hun motivatie als ze toch niks krijgen. Dat is een kwestie van uitproberen hoe dat bij jouw hond zou gaan

Hanneke

Hij is echt op eten gefixeerd,hij doet er alles voor

Lupos schreef:Het gaat erom dat je je hond beloont voor goed gedrag. Wat die beloning is maakt niets uit, als je hond er maar blij van wordt
Juna heb ik bijvoorbeeld met de clicker getraind, maar zodra er dummy's in beeld kwamen en ze mocht gaan apporteren, dan kon ik die snoepjes zelf opeten van dr Oftewel: zij werkte voor een andere beloning: het mogen ophalen van een dummy.
Voor het deel gehoorzaamheid (zitten, volgen, wachten enz.) heb ik gebruik gemaakt van de clicker en voerbeloning. Voor het deel jacht heb ik gebruik gemaakt van haar motivatie apporteren, dus een dummy mogen halen als ze het goed deed. En tot slot het samen wandelen, waarbij ik haar beloonde met aandacht (exact zoals jij dus ook doet ) als ze spontaan oogcontact maakte of naar mij toe kwam.

Hij is nog maar 3.5maand en zijn apportje(speeltje) spelen we thuis en int school wat mee,maar het is nog niet zo dat hij het zo geweldig vindt dat hij daar zo op reageerd,verkookt blijf ik het maar met mijn stem doen,als hij daar minder begint op te reageren zal ik iets anders moeten zoeken,snoep,appoort of iets dergelijks,nu gaat het nog super met mijn stem.

als se luistert gewoon sonder doen hoef je het ook niet af te bouwen, sorg er wel voor dat se niet door krijgt oh als ik nu even niet luister dan krijg ik wel een snoepje

Bowie schreef:Lekker zo doorgaan.

Bowie (inmiddels 7½) had als pup ook genoeg aan beloning met mijn stem, toen ik eens met lekkers ging belonen (omdat iedereen zei dat dat toch beter was) luisterde hij niet meer naar wat ik hem vroeg, maar deed alles wat ik misschien wel aan hem zou kunnen vragen achter elkaar (zit, af, sta, poot enz), in de hoop snel het lekkers te krijgen.
Ipv op mij gericht was hij dus gericht op het lekkers.
Daar zijn me maar snel weer mee gestopt.

Hier ook een beetje zo. Ik heb alles aangeleerd met iets lekkers als beloning. Maar op een gegeven moment deed ze alleen nog dingen voor iets lekkers en niet meer voor mij, dat vind ik niet de bedoeling (stoort mij ). Had ik niks lekkers mee, keertje vergeten ofzo dan luisterde ze gewoon standaard niet. Dus nu echt zelden meer iets lekkers mee op een wandeling. Sara luisterd nu, omdat IK dat van haar vraag en niet omdat het een brokje opleverd.
Bij het aanleren van nieuwe trucjes en trainingen gebruik ik wel nog brokjes omdat ze het dan sneller door lijkt te hebben (de beloning van een brokje is groter dan die van mijn stem blijkbaar, dus valt het kwartje eerder). Maar als ze het eenmaal door heeft zal ze het zonder brokje moeten doen.
Ze heeft het slecht Ik beloon overigens wel soms met de bal of ander speeltje, omdat er dan meer interactie tussen ons is dan bij het eten van een brokje

ik doe het op de manier van Hanneke..soms wel en vaak niet.Dan is het een aai over de bol,een "good girl/boy"of samen even een sprintje lopen/spelen. Werkt prima hier.
Verder de GG oefeningen met de clicker en een beloningssnoepje.
Het enige waar ik altijd op beloon is als ik fluit als ze los zijn. Dan komen ze dus ook harder aangelopen dan als ik roep...
Werkt prima voor mij en de doggies.