Zo raar om dan een broer van je pas overleden hond te zien en wetend dat hij vrijdag wel 13 wordt...en jouw hondje het niet gehaald heeft
...maar ook weer lief omdat hij hetzelfde hoofd als Tara heeft en volgens zeggen(en praten met de eigenaar) ook hetzelfde karakter. Ik realiseer me hier ook door hoeveel ik Tara nog mis, zeker omdat ik er niet bij was bij haar overlijden(was in de VS voor stage). Ook al is Tjinta er nu, bij het zien van Jobbe realiseer ik me wel hoeveel Tara voor mij betekende!
Over het algemeen een lief moment met veel gevoel, maar ik ben blij dat ik hem gezien heb. Alleen omdat hij met het botje bezig was geen goede foto kunnen maken!
Ik heb ook eindelijk de naam van de fokker(kennel naam(Bleek Stone)) gekregen en kan dus nu gaan uitzoeken of er nog ergens wat afstammelingen/familie zijn! (wij zijn zelf namelijk Tara's stamboom kwijt en weten haar stamboom naam alleen maar uit geheugen...maar dat is vast niet helemaal goed meer naar 13 jaar!)
Marron R.I.P