Tijdelijk nieuw hondenvriendje..
Geplaatst: 13 nov 2011, 15:02
We waren lekker met Guus in de bossen geweest. Toen we terug kwamen liep er een friese stabij in de straat rond zonder baasje. 
De vriendelijke hond kwam meteen op me af toen ik hem riep. We keken op de penning voor de contactgegevens. Baasje gebeld maar deze nam niet op. Vriendlief nam Guus onder zijn hoede en ik ging met mijn nieuwe vriendje op zoek naar zijn huis.
Bij het huis aangekomen bleek dat er een deur open stond. Het baasje bleek niet thuis te zijn. Inmiddels had ik al de voicemail ingesproken en wilde het hondje mee naar huis nemen. Toch zat die deur me niet lekker. Dus toch maar even politie (niet spoednummer) gebeld. Terwijl ik stond te bellen kwam er een jongen aan die de bewoner, zijn opa, kende. Hij naar binnen en zag dat de hond voor de open deur had gezorgd. Hij had stoelen omver gesprongen en had 2 deuren geopend om buiten te kunnen komen. Opa, de bewoner dus, kwam ook aanfietsen, dus het verhaal was weer compleet. Opa blij, hond blij, wij blij.
Wij zijn vervolgens nog snel even naar het dorp gegaan om een penning voor Guus te maken, hij heeft al zo'n adreskokertje, maar een penning leek ons toch beter.
Wel leuk om even een nieuw hondenvriendje te hebben, al was het maar voor kort.
De vriendelijke hond kwam meteen op me af toen ik hem riep. We keken op de penning voor de contactgegevens. Baasje gebeld maar deze nam niet op. Vriendlief nam Guus onder zijn hoede en ik ging met mijn nieuwe vriendje op zoek naar zijn huis.
Bij het huis aangekomen bleek dat er een deur open stond. Het baasje bleek niet thuis te zijn. Inmiddels had ik al de voicemail ingesproken en wilde het hondje mee naar huis nemen. Toch zat die deur me niet lekker. Dus toch maar even politie (niet spoednummer) gebeld. Terwijl ik stond te bellen kwam er een jongen aan die de bewoner, zijn opa, kende. Hij naar binnen en zag dat de hond voor de open deur had gezorgd. Hij had stoelen omver gesprongen en had 2 deuren geopend om buiten te kunnen komen. Opa, de bewoner dus, kwam ook aanfietsen, dus het verhaal was weer compleet. Opa blij, hond blij, wij blij.
Wij zijn vervolgens nog snel even naar het dorp gegaan om een penning voor Guus te maken, hij heeft al zo'n adreskokertje, maar een penning leek ons toch beter.
Wel leuk om even een nieuw hondenvriendje te hebben, al was het maar voor kort.
