Pontus en ik zijn ook de beroerdste niet dus wij naar de Intratuin, het was immers een mooie gelegenheid om hem eens mee te nemen buiten zijn normale wereldje. Genoeg brokken in mijn zak en gaan.
Ze hadden lekkere koffie, heerlijke koeken en ik kwam er nog een bekende tegen die pas weer een nieuwe Labrador heeft zonder dat ik dat wist.
Tegenover ons zaten mensen met twee kleine 'swifferhondjes' op schoot. De kleine swiffers hadden een parelketting als riem
Pontus zat onder de tafel aan mijn voeten braaf te zijn in de hoop een brokje te scoren 
Verderop zat nog een klein swifferhondje, het was kennelijk swifferdag vandaag, en later kwamer er nog mensen binnen met een wat groter pluizig geval.
De dierenarts hield zijn presentatie, een duidelijk en bekend verhaal, maar was nogal gehaast en kwam daarom wat onvriendelijk over. De mensen van Martin Gaus Hondenschool zijn helemaal niet gekomen, beetje jammer.
De swiffers zaten inmiddels ook op de grond druk te keffen en te grommen naar Pontus die dat eens aandachtig zat te bekijken maar er verder niet van onder de indruk was
Ik beloonde natuurlijk alle momenten dat hij zijn aandacht weer op mij richtte en hij deed dat heel goed. Op een gegeven moment deed Pontus één WOEF en de swiffers sprongen een meter achteruit 
Na de presentatie van de dierenarts was het dus al klaar maar naast de bekende was er nog iemand die binnenkort een Labradorpup krijgt, we zaten met drie 'Labrador mensen' naast elkaar en hadden dus genoeg gespreksstof om het zelf gezellig te maken.
Intussen kwamen er wat kinderen en volwassenen even kijken bij Pontus en even aaien en zeggen wat een schatje het was. Pontus vond het allemaal wel leuk.
Op een gegeven moment komt er één of andere kakmadam kijken bij Pontus, van die mensen die later binnen kwamen met een pluizig geval. Even Pontus aaien en vragen wat voor ras het is. Zegt dat mens: "O, een Labrador? Hij is wel een beetje mager, hij komt zeker van een broodfokker?"
Sjiiiiiiiiiiiiit, heb ik maanden uitgekeken naar mijn dure stamboom pup.... denken ze nog dat het van een broodfokker komt! 
Maar goed, toen kwam het: Wij hebben een échte Australian Labradoodle!!!
Dus ik zei: "Dat kom ik bekijken want dat heb ik nog nooit gezien!" Het bleek dat pluizig geval te zijn, inderdaad lijkend op een Labradoodle. Dus ik vraag: "Wat is er dan 'Australian' aan? Want een Labradoodle ken ik maar een Austrálian Labradoodle heb ik nog nooit van gehoord." Het bleek een kruising te zijn tussen een Labrador, een Poedel (tot zover niks nieuws), een Amerikaanse- en een Engelse Cocker Spaniel. Ik hoorde er nog niks 'Australian' in dus ik vraag nog een keer expliciet waar die toevoeging dan vandaan kwam maar dat was omdat die kruising bedacht was in Australie.Dus ik dacht: "Sjiiiiiiiiiiiiiiit, die mensen hebben veel geld betaald voor een bastaardje met een dure naam!"
(Ze zagen er overigens uit alsof ze dat wel konden missen)We kregen nog een leuke 'tas met inhoud' en toen had ik wel weer genoeg gelachen, Pontus genoeg geleerd en was het tijd om huiswaards te keren. Pontus was er doodmoe van, die heeft de rest van de avond in zijn bench doorgebracht. Heftig dromend van Australian Swiffers
Geweldig dit!
Zosja 31-03-2003...........02-02-2016
Shanna 8-11-2008
:
Ik wil er ook één! 
Nee dan jij met je broodfok Pontusje. 
ze had mij gehad hoor met zo'n opmerking, had het heel gezellig geworden in de Intratuin 
