Labradorforum

Gisteren na een wandelingetje met een vriendin en haar kindje en Bowie zijn we lekker nog even wat gaan drinken.

Niet lang na ons komen er 2 stellen binnen met 2 blonde labjes en een grote kruising.
Alle hondjes verdwijnen onder de tafel bij de baasjes, net als Bowie bij ons.
Na verloop van tijd merkt 1 van de mannen van het gezelschap Bowie op onder onze tafel en vraagt aan mij: "da's zeker nog een jonge?".
Als ik antwoord dat hij toch al 8 is is hij erg verbaasd, die van hem (ook een reu) is 7, maar hij had echt gedacht dat Bowie een stuk jonger was dan die van hem.

Leuk is het wel, dat Bowie zo vaak voor jonger wordt aangezien.
Maar minder leuk is te merken dat de jaren toch echt wel gaan tellen, dat hij aan het begin van een wandeling blij en vrolijk zijn ding doet, maar al gauw voor de rest van de wandeling (met zijn Wubba in zijn bek) bijna als een schaduw achter me aan 'sjokt'.

Dat is een groot compliment Jammer dat zijn uithoudingsvermogen minder word

Ach, een ouder wordende hond heeft toch ook zo zijn charmes

Wel grappig dat Bowie nog zo jong wordt geschat.
Pandora heeft dat ook altijd. Hoewel voor mij dat kinnetje nu toch echt grijs begint te worden zijn er nog steeds mensen die denken dat ze nog heel jong is, dat komt waarschijnlijk omdat ze zo klein is (denk ik).

Leuk is dat hè? Dat ze nog zo jong worden geschat! Toen ik Lizzy net had (ik kreeg haar toen ze 5 jaar was) dachten mensen ook dat we een puppy hadden. Inmiddels is ze zo grijs als het maar kan, dus niemand die haar nog jonger schat, maar toen idd vaak wel.

Jammer dat je nu wel merkt dat het uithoudingsvermogen minder wordt, het liefst hou je je lieverd forever young.