Labradorforum

Aanstaande dinsdag wordt er bij Joep een implantaat geplaatst. Niet vanwege zijn gedrag, want hij is heel sociaal en luistert ook heel goed. Het is puur om te kijken of hij dan ook van zijn chornische voorhuidontsteking af komt. We kunnen geen dag zonder dat we alle meubels moeten poetsen omdat er overal druppels zitten. Daarnaast is meneer tegenwoordig meer met zijn neus bezig dan met zijn oren. Op plekjes waar lekker ruikende honden geweest zijn kan meneer zich lang vermaken.

Ik heb gekozen voor een implantaat omdat ik wil zien hoe hij verder zal veranderen. Joep is al heel rustig van zichzelf en soms lees je verhalen van honden die na castratie erg sloom worden. Ik wil daarom eerst zien hoe hij er op reageert.

Hoe zijn anderen ervaringen met chronische voorhuidsontsteking ná implantaat/castratie?

Onze hond is ook gecastreerd en sindsdien hebben we eigenlijk nooit meer van die druppels gevonden.
Dus ik hoop dat dit bij Joep ook werkt1

Kay is ook gecastreerd (die had ontzettend last van zijn hormonen en liep gewoon een bos uit als meneer een lekker teefje rook, waarbij de keus simpel was : ballen zijn minder belangrijk dan zijn veiligheid) en de groene druppels zijn bij hem verdwenen.

De groene spetters waren/zijn voor mij echter absoluut geen reden om een hond te castreren, want het nadeel van bereden worden (Kay is zo goed als elke wandeling de L#L als we reuen tegenkomen die dan op hem willen rijden omdat hij gecastreerd is vind ik veel erger dan de groene spetters....

Daan verliest ook spetters, maar die weet de betekenis nog niet van zijn ballen, dus die mag ze gewoon houden. Poetsen we wel wat vaker

roef heeft geen last meer van groene spetters en wordt absoluut niet bereden door reuen,degene die het ook maar durft te proberen bij hem heeft een beet van hem te pakken.
maar meestal is een blik al voldoende om een enthousiaste reu op zijn schreden te laten aftaaien

maar het was ons niet te doen om de spetters en dat zou voor ons ook geen reden zijn om te castreren. james is nog intact en tja ook ik moet spetters op ruimen ,en als er een loopse teef in de buurt is echt wel een paar keer per dag
het verschil met james en roef is dat roef zich zelf in gevaar bracht door er van door te gaan als hij een loopse teef rook,niet meer at en de hele dag aan het piepen en jammeren was
james verblikt of verbloosd niet en spettert alleen wat meer

en castratie is absoluut géén garantie dat groene spetters tot het verleden behoren,mijn zwager en schoonzus hebben ook eerst een implantaat geprobeert bij hun reu en de spetters waren weg,ook het gedrag verbeterde.
dus de reu werd gecastreerd maar hij spettert nu nog steeds en hij is extreem onzeker geworden
,wat zich uit in agressie naar andere honden

dit was voor ons de reden om lang te wachten met de castratie van roef,ik was veels te bang dat roef net zo zou worden.
en liever had ik hem niet gecastreerd,maar nogmaals zijn gedrag was te extreem oversext

om een lang verhaal dus kort te maken
roef is niet sloom geworden en spettert ook niet meer,maar wees je bewust dat het ook anders kan uitpakken en is dat het je waard.
een implantaat kán een ander beeld geven als een castratie.

Hopelijk heeft het een goede uitwerking op Joep