De wind stak op, de regen viel.
De lucht was grijs, het vuur verdween.
Ik zag jou naam verstild in steen.
De hemel leek, zo ver van mij.
De grijze grond, was zo dichtbij.
Ik was nog nooit, zo klein geweest.
Ik zag jou naam verstild in steen.
Ik liet jou los, ik liet jou gaan.
Ik zag dat alles, wat geweest is, blijft bestaan.
Ik zag het licht, ik vond de rust.
Ik zag de ruimte, zag de wolken in de lucht.
Mijn hart stond op, de angst verdween.
Ik zag jou in alles, in alles om mij heen.








