Labradorforum

Ik kan wel janken, en dat heb ik ook al gedaan eigenlijk, maar het is nu toch zover..
Co gaat morgen naar de dierenarts en wordt gecastreerd Ik kan het woord al moeilijk uit mn mond krijgen ,ik baal er ook van ,maar het moet.

Na 5 jaar trainen, vechten ,implantaat, wel doen ,niet doen is het nu klaar: we doen het.

Het is gewoon niet leuk meer om met Co te wandelen,elke teef word aangerand ,elke reu trouwens ook ,of het word knokken als het een macho man is.
zelfs voor een weekendje weg kijk ik al of het niet te massaal is ,voor Co dan.

Als ik andere mensen in het bos zie (200 meter verder) dan sla ik al gauw een paadje in .Of hij moet weer aan de lange lijn.

En voor er mensen gaan roepen over opvoeden of trainen: dat hebben wij nu al 5 jaar lang gedaan ,en wie het weet mag het zeggen ,maar ik ben er nu klaar mee.

Wel zielig en sneu voor Co,want hij is DOL op zn ballen! Elke avond worden ze gepoetst ,tot ze glimmen!
Hoe moet dat morgen nou ,als hij wakker wordt?

Ik zie dit toch wel een beetje als persoonlijk falen, ik heb nog nooit een hond laten castreren, alleen Mac was dat al toen ik hem kreeg (hij was een blinde geleide hond met pensioen)

Mn katten schoof ik ZO door de deur bij de DA : daaag jongens, tot straks ,maar nu met Co...

nou mensen , kom maar op met die glaasjes limonade(het komt wel goed skatje)

Dit is geen falen hoor.
Jullie hebben gedaan wat je kon.
Hopelijk werkt dit.

Bij Hugo heeft het wel geholpen hoor, ik herken veel in je verhaal.

Heel veel sterkte morgen.
x

Je hebt niet gefaald hoor, 5 jaar trainen ik zou het na een jaar al opgegeven hebben.
Sterkte morgen en geef Co een dikke knuffel.

straks zeg jij vast tssssssss had ik dat nu maar eerder gedaan dan was er een hoop.....

komt wel goed, paar dagen dan is cotje het ook vergeten

Schuif een heel groot glas naar je toe, mét rietje en parapluutje, geef je een zachtaardig klopje op je schouder en zeg rustig.....komt wel goed Willios.

Je schrijft zelf al; je hebt er alles aangedaan. Het is toch niet leuk ontspannen wandelen als je continue alert moet zijn op alles wat je al in de verte ziet.
Dus voel je niet schuldig (makkelijker gezegd dan gedaan....ik weet het).
Binnenkort zal het anders zijn en kun je hopelijk met een gerust hart Co allerlei honden (teef of reu) laten begroeten zonder dat het uit de hand loopt. Ik duim voor Co dat hij straks vele hondenvrienden heeft...da's toch veel leuker dan knokkend en vechtend te rollebollen over het gras.

Voor morgen..sterkte en verwen hem maar lekker als hij weer thuis is.

Ik herinner mij jouw laatste verhaal nog over Co die 'm even peerde
Was een leuk verhaal maar ik kan mij voorstellen dat het in het irl niet zo grappig is.
Dus, heel veel sterkte morgen en ik denk maar zo dat Co het op wat gekriebel van de wond na geeneens in de gaten heeft dat ze weg zijn.
Kan hij nu zijn flip op gaan poetsen

krijg je van mij nog een lekker koekje erbij...zelluf gebakken

ik begrijp zooo goed wat je nu voelt,ik heb met roef ook zo gevochten,getwijfeld,gescholden,geschreeuwd en gejankt
tot dat bij mij de knop om ging toen hij hem na een week niet eten en de hele dag janken,weer peerde en ik hem van een drukke straat moest plukken
klaar was ik er mee,en oja het gevoel van falen had ik ook....maar een hele lieve vriendin van het forum,gaf me een virtueele draai om de oren en verbood het me als falen te zien
soms is goed opvoeden niet genoeg en moet je wel eens iets doen wat tegen je principes in gaat.nu denk ik...had ik het maar een jaar eerder gedaan

oja en dat van je katten herken ik ook

En Co.......die wordt nog leuker dan hij al was

En persoonlijk falen.....testosteron is rotspul!!!

vanmiddag liep ik in het bos, er liep een vrouw met een bruine labrador Bommel (van het forum misschien?) en Co klapte er zonder zich voor te stellen weer bovenop. Oh een Duiker! riep zij lachend terwijl ik Co er aan het afplukken was.
En zij vertelde me dat haar lab ook zo was voor zijn castratie, en hoe dat acuut over was daarna. En het was nog gewoon een hele leuke en tevreden hond om te zien

Zij heeft me echt over het laatste stukje twijfel getrokken,en ik zag trouwens zelf hoe vervelend het voor Co zelf ook is dit. Terwijl we doorliepen ,Co aan de riem, was Co nog aan het rijden in het niets

iedereen in elk geval vast bedankt voor de steun ,wordt vervolgd!

succes en sterkte net wat je zegt komt wel goed schatje

Succes en sterkte hoor, het komt wel goed skatje

Komt wel goed skatje.

Ik weet heel goed hoe je je voelt.
Huub is op dit moment vreselijk aan het puberen en volgens mij is de buurhond loops dus zelfs binnen heeft hij trossen bananen in zijn oren en zit hij constant met zijn joekeloekes te sjowen.
Buiten is de ramp al hellemaal niet te overzien hij zet zich met 4 poten schrap om dat lekkere luchtje te ruiken.
En ik maar trekken aan die riem.

Dus ik kan je frustratie zo goed voorstellen.
Hier begin ik idd ook met een inplantaat om deze periode hopelijk te overbruggen.

Heel veel sterkte met Co! Helemaal geen falen nee zoals de anderen ook al zeggen!
Hij heeft zoveel last van zijn hormonen, hij zal straks veel beter in zijn vel zitten. Nogmaals succes voor morgen

Heel veel sterkte vandaag met Co. Ik zie dit absoluut niet als een falend baasje (maar kan me heel goed voorstellen dat het voor jou wel zo voelt) maar als een baasje die zijn verantwoordelijkheid neemt!

wilma heel veel sterkte vandaag!