een week later.
Geplaatst: 13 mar 2012, 14:23
een week later.... ik weet haast niet te beginnen.
een donkere wolk en pijn in je buik,tranen heel veel tranen.
dit keer geen vrolijk verhaaltje van hoe het hier gaat, wel een verhaal met positieve kantjes.wij zien ze en ik hoop jullie ook.
de eerste dagen waren als een roes en we waren er maar ook weer niet,gelukkig had eric vrij.
dinsdag James weg gebracht en dat was zo verdomde moeilijk!
we kregen de tijd om afscheid te nemen in alle rust en dat was fijn.
thuis sloeg de leegte in volle omvang toe,roef was helemaal van slag en heeft dagen in zijn bed gelegen en wilde bijna niks eten.
2 kinderen die gewoon ziek waren van verdriet,buikpijn en misselijk.
woensdag begon het gewone leven weer een beetje tot ons door te dringen,man naar zijn werk en de kinderen weer naar school en dat is natuurlijk zo als het hoort.
James dood was geen volslagen verrassing,we wisten in december al dat hij nog maar enkele weken zou leven.dus wilden we alles zo normaal mogelijk houden om hem nog zijn feestje te geven zeg maar.
dus heel veel medicijnen en aanpassingen in de tijd die hij naar buiten kon,en gelukkig kon ik de doggyride van tosca kopen.
als een prins zat hij hier in
in deze periode werd het voor eric en mij ook duidelijk dat we na de dood van James niet lang zouden wachten met de aanschaf van een andere hond,of het weer een herplaatser zou worden of een pup daar waren we nog niet over uit.
in deze periode kon ik over deze dingen gelukkig mijn ei kwijt bij een hele lieve vriendin die me regelmatig heeft aangehoord over wat nu te doen.
de laatste weken hebben we het een beetje op zijn beloop gelaten,we zouden nog wel zien.
donderdagavond was eric aan het googelen op foxred(donkergeel)labradors en kwam uit bij de fokker of liberty-spirits.
deze heeft een nestje dat weg mag aan het eind van deze maand,er waren nog puppen beschikbaar volgens de advertentie op de startpagina .
tot vrijdag middag ben ik aan het dubben geweest of ik zou bellen of niet,het voelde aan als verraad tegen James.
vrijdag om 17.00 heb ben we de knoop door gehakt en ik heb gebeld.
helaas waren alle puppen al verzegd,en het eerst volgende nest zou pas volgend jaar zijn.
ze wist nog wel een fokker die nog 1 reutje had,haar reu was de vader van het nestje.
tot onze grote verbazing zit deze fokker bij ons in de polder,ik heb de stoute schoenen aan getrokken en heb haar gebeld.
het hondje was er nog en kon al naar een nieuw baasje.
ik heb open kaart gespeeld en gezegt wat er deze week was gebeurd en dat we heel erg twijfelden omdit zo snel na de dood van James te doen.
we hebben een heel fijn gesprek gehad en ze zei:waarom kom je gewoon morgen niet even langs,je hoeft niet te kijken,maar dan kun je de moeder zie en belissen of je haar mooi vind.
des noods ga je op de wacht lijst voor het nestje van volgend jaar.
eric en ik zijn afgelopen zaterdag er naar toe gegaan en hebben 3 uur zitten kletsen aan de tafel,ondertussen heerlijk kroelen met de moeder die we gelijk in ons hart sloten
een vreselijk lief en mooi labje.
het was een heel fijn gesprek.ook de uitslag van de puppytest hebben we besproken en het reutje wat nog vrij was had een uitslag die ons erg aansprak.
ze vroegen of we de puppen wilden zien en dat durfden we wel aan.
tuurlijk zijn puppen lief en schatig en wil je de hele dag knuffelen,maar we waren wel in staat om te kunnen zeggen als er geen klik was met reutje groene bandje.
de fokster zou het laatste woord hebben als ze dacht dat het niet zou klikken.
om kort te zijn: Hidde is nu bij ons en het gaat erg goed.
de tranen om james zijn er nog steeds bij ons,james was een one of a kind labrador.
hidde is dus ook absoluut geen vervanger van James,maar hij zorgt nu wel voor gelach in huis en zorgt voor afleiding.
sommigen zullen mischien denken het is te snel,ook wij hadden onze twijfels.
James zal nooit worden vergeten in onze familie.
ik zal een foto van Hidde plaatsen in de fotohoek
een donkere wolk en pijn in je buik,tranen heel veel tranen.
dit keer geen vrolijk verhaaltje van hoe het hier gaat, wel een verhaal met positieve kantjes.wij zien ze en ik hoop jullie ook.
de eerste dagen waren als een roes en we waren er maar ook weer niet,gelukkig had eric vrij.
dinsdag James weg gebracht en dat was zo verdomde moeilijk!
we kregen de tijd om afscheid te nemen in alle rust en dat was fijn.
thuis sloeg de leegte in volle omvang toe,roef was helemaal van slag en heeft dagen in zijn bed gelegen en wilde bijna niks eten.
2 kinderen die gewoon ziek waren van verdriet,buikpijn en misselijk.
woensdag begon het gewone leven weer een beetje tot ons door te dringen,man naar zijn werk en de kinderen weer naar school en dat is natuurlijk zo als het hoort.
James dood was geen volslagen verrassing,we wisten in december al dat hij nog maar enkele weken zou leven.dus wilden we alles zo normaal mogelijk houden om hem nog zijn feestje te geven zeg maar.
dus heel veel medicijnen en aanpassingen in de tijd die hij naar buiten kon,en gelukkig kon ik de doggyride van tosca kopen.
als een prins zat hij hier in
in deze periode werd het voor eric en mij ook duidelijk dat we na de dood van James niet lang zouden wachten met de aanschaf van een andere hond,of het weer een herplaatser zou worden of een pup daar waren we nog niet over uit.
in deze periode kon ik over deze dingen gelukkig mijn ei kwijt bij een hele lieve vriendin die me regelmatig heeft aangehoord over wat nu te doen.
de laatste weken hebben we het een beetje op zijn beloop gelaten,we zouden nog wel zien.
donderdagavond was eric aan het googelen op foxred(donkergeel)labradors en kwam uit bij de fokker of liberty-spirits.
deze heeft een nestje dat weg mag aan het eind van deze maand,er waren nog puppen beschikbaar volgens de advertentie op de startpagina .
tot vrijdag middag ben ik aan het dubben geweest of ik zou bellen of niet,het voelde aan als verraad tegen James.
vrijdag om 17.00 heb ben we de knoop door gehakt en ik heb gebeld.
helaas waren alle puppen al verzegd,en het eerst volgende nest zou pas volgend jaar zijn.
ze wist nog wel een fokker die nog 1 reutje had,haar reu was de vader van het nestje.
tot onze grote verbazing zit deze fokker bij ons in de polder,ik heb de stoute schoenen aan getrokken en heb haar gebeld.
het hondje was er nog en kon al naar een nieuw baasje.
ik heb open kaart gespeeld en gezegt wat er deze week was gebeurd en dat we heel erg twijfelden omdit zo snel na de dood van James te doen.
we hebben een heel fijn gesprek gehad en ze zei:waarom kom je gewoon morgen niet even langs,je hoeft niet te kijken,maar dan kun je de moeder zie en belissen of je haar mooi vind.
des noods ga je op de wacht lijst voor het nestje van volgend jaar.
eric en ik zijn afgelopen zaterdag er naar toe gegaan en hebben 3 uur zitten kletsen aan de tafel,ondertussen heerlijk kroelen met de moeder die we gelijk in ons hart sloten
een vreselijk lief en mooi labje.het was een heel fijn gesprek.ook de uitslag van de puppytest hebben we besproken en het reutje wat nog vrij was had een uitslag die ons erg aansprak.
ze vroegen of we de puppen wilden zien en dat durfden we wel aan.
tuurlijk zijn puppen lief en schatig en wil je de hele dag knuffelen,maar we waren wel in staat om te kunnen zeggen als er geen klik was met reutje groene bandje.
de fokster zou het laatste woord hebben als ze dacht dat het niet zou klikken.
om kort te zijn: Hidde is nu bij ons en het gaat erg goed.
de tranen om james zijn er nog steeds bij ons,james was een one of a kind labrador.
hidde is dus ook absoluut geen vervanger van James,maar hij zorgt nu wel voor gelach in huis en zorgt voor afleiding.
sommigen zullen mischien denken het is te snel,ook wij hadden onze twijfels.
James zal nooit worden vergeten in onze familie.
ik zal een foto van Hidde plaatsen in de fotohoek
Van harte gefeliciteerd met Hidde en wat is vroeg? Dit doet toch helemaal niks af aan James.