Labradorforum

Alles lukt behoorlijk goed met Doby en het is een hele grappige hond, maar 1 ding blijven we tegenaan lopen: hij wil niet naar huis/binnen.

Tijdens het naar het park wandelen (4 minuutjes) loopt hij al behoorlijk goed aan de lijn, maar zodra hij na het loslopen in het park (zo'n 8 min) aan de leiband moet voor de terugweg, begint hij heel erg te slenteren en tegen te trekken.
Ik liet hem in het begin toe om de leiband in zijn mond te nemen (omdat het zo grappig is en het toen bij vastpakken alleen bleef), daar heb ik nu behoorlijk spijt van: hij pakt zijn leiband vast en begint te trekken. Dus dat ben ik hem nu aan het afleren. Makkelijk is dat niet: we staan meer stil omdat ik de leiband uit zijn mond moet halen dan omgekeerd (hij kent het bevel "los", maar luistert hier niet naar tijdens het aan de lijn lopen). Regelmatig draag ik hem een stukje omdat we dan tenminste opschieten. Maar nu hij al 14 kg weegt, wordt dat steeds zwaarder...
Hij draagt (naast zijn halsband) ook een harnas: vaak grijp ik hem daaraan vast en trek hem dan een stukje mee. Maar dat begin ik wel te voelen aan mijn rug en ik kan het ondertussen bijna het hele stuk doen. Zolang ik hem daaraan vastheb, probeert hij speels mijn handen of het tuig te pakken te krijgen, dus recht vooruit lopen is er niet bij.

Na elk plasje op het gras voor het huis, heb ik hetzelfde probleem: hij wil niet naar binnnen. Eerst blijft hij zitten waar hij zit, vervolgens laat hij zich op de grond vallen. Zet ik hem dan op zijn pootjes, grijpt hij de leiband in zijn mond en trekt tegen. Nu hij dat niet meer mag, laat hij zich vaak gewoon tijdens het lopen vallen.
In het begin ging ik gewoon voorop en liet de flexi volledig uitrollen, maar helpen deed dat niet, ook niet als ik al uit het zicht was. Hij blijft staan waar hij staat, hoe gek ik ook sta te springen en te doen. Als ik hem dan met de flexi een stuk vooruittrok, bleef hij daar dan weer staan.
Hij mag na het plassen van mij altijd een paar minuutjes op de oprit blijven, maar naar zijn mening is het dus nooit lang genoeg.

Wil ik van de gang naar de living, zit ik weer met hetzelfde probleem: hij komt niet mee. Ik mag roepen en gek doen wat ik wil, hij kijkt me aan en blijft zitten waar hij zit.
Een hele tijd lang ging ik dan telkens naar hem toe en nam hem aan zijn halsband mee naar binnen. Maar dat werd ik beu.
Als hij nu na 2x roepen nog steeds geen aanstalten maakt om naar me toe te komen, laat ik hem alleen in de gang.
Sindsdien gaat het beter, al gebeurt het wel regelmatig dat hij zich dan kostelijk op zijn eentje amuseert... met alles wat niet mag, natuurlijk...

Maar dat kan ik buiten niet doen: de tuin is niet omheind en langs de straat is dat te gevaarlijk.

In het park of bos (daar mag hij loslopen) heb ik weinig problemen: dan zorgt hij zelf dat hij niet te ver voorloopt of achterblijft en komt meteen als ik hem roep. Ik prijs en knuffel hem dan telkens uitbundig.
En in het bos staat hij als eerste terug bij de auto.

Ik vind zijn gedrag aan de lijn (enkel bij het naar huis/binnen gaan) vermoeiend en heb de indruk dat het erger wordt. En met elke kg. die hij meer weegt en elke dag dat hij sterker wordt, wordt het er niet simpeler op. Hij doet het op een hele speelse manier, maar het is niettemin lastig.

Ik lees mee, hier wil ik ook graag van weten welke tips er op komen.

Groetjes, Annemarie

Ik zou hem gewoon optillen en binnen zetten

Probleem opgelost, nu krijgt hij toch lekker aandacht als hij loopt te etteren. En dan is het gewoon klaar.

Voor het bijten in de riem zou je tijdelijk een (stuk) ketting kunnen gebruiken als riem, dit vinden ze doorgaans niet zo lekker om in te bijten.
Voor de rest zou ik hem ook gewoon oppakken en meenemen, dan zal hij ws zo flauw zijn van dit spelletje

Vind hij een bal of een kong leuk om mee te spelen?
Dan zou je hem ook een kong aan een touwtje voor kunnen houden/laten dragen en hem zo spelenderwijs naar huis kunnen laten lopen.

Roos schreef: Voor de rest zou ik hem ook gewoon oppakken en meenemen, dan zal hij ws zo flauw zijn van dit spelletje

Dat dacht ik dus ook... 6 weken geleden toen ik hem nog makkelijk dragen kon.
Geholpen heeft het niet en nu weegt hij gewoon te veel. Ik kan hem best nog trap op en af dragen, maar veel verder lukt me niet. En dat zal er niet op verbeteren, het wordt een grote man die zelfs slank een 35kg wegen zal.

En nu begint hij ook tegen te trekken als ik hem met mijn hand aan zijn harnas voorttrek. Het is een prachtig zonnetje vandaag: voor hem reden om extra middelen boven te halen.

Hij is een fervente aanhanger van: "De aanhouder wint". Ik gelukkig ook. Ik moet alleen nog even dé methode zien te vinden hiervoor...

Ik zal wel eens kijken voor een metalen ketting.

Als hij iets in zijn mond draagt, kan het zijn dat hij dan netjes met me meeloopt, maar het kan ook dat hij dan voortdurend stopt omdat hij het ding steeds laat vallen en er dan meteen even mee speelt. Verder dan een 10-tal meters draagt hij het meestal niet.

Het is een leuke hond, maar hij houdt je wel bezig.

Floortje Faun schreef:

Roos schreef: Voor de rest zou ik hem ook gewoon oppakken en meenemen, dan zal hij ws zo flauw zijn van dit spelletje

Dat dacht ik dus ook... 6 weken geleden toen ik hem nog makkelijk dragen kon.
Geholpen heeft het niet en nu weegt hij gewoon te veel. Ik kan hem best nog trap op en af dragen, maar veel verder lukt me niet. En dat zal er niet op verbeteren, het wordt een grote man die zelfs slank een 35kg wegen zal.

En nu begint hij ook tegen te trekken als ik hem met mijn hand aan zijn harnas voorttrek. Het is een prachtig zonnetje vandaag: voor hem reden om extra middelen boven te halen.

Hij is een fervente aanhanger van: "De aanhouder wint". Ik gelukkig ook. Ik moet alleen nog even dé methode zien te vinden hiervoor...

Ik zal wel eens kijken voor een metalen ketting.

Als hij iets in zijn mond draagt, kan het zijn dat hij dan netjes met me meeloopt, maar het kan ook dat hij dan voortdurend stopt omdat hij het ding steeds laat vallen en er dan meteen even mee speelt. Verder dan een 10-tal meters draagt hij het meestal niet.

Het is een leuke hond, maar hij houdt je wel bezig.

Daarom moet het ook aan een touwtje he, dan heb jij het aan de andere kant vast en kan het niet vallen
Als je hem er bv in de achtertuin goed wild op maakt en alleen voor het teruglopen gebruikt zal het interessanter blijven.
Heb je al eens geprobeert om als hij terug trekt om dan stil te blijven staan?
Daar zal hij zeker niets aan vinden, zeker als je het wat langer vol houd.
Grappig eigenlijk dit (niet voor jou) maar normaliter krijgen we hier altijd vragen over hondjes die vooruit trekken, dit is de eerste keer over een hond die achteruit trekt

Daarom moet het ook aan een touwtje he, dan heb jij het aan de andere kant vast en kan het niet vallen
Als je hem er bv in de achtertuin goed wild op maakt en alleen voor het teruglopen gebruikt zal het interessanter blijven.
Heb je al eens geprobeert om als hij terug trekt om dan stil te blijven staan?
Daar zal hij zeker niets aan vinden, zeker als je het wat langer vol houd.
Grappig eigenlijk dit (niet voor jou) maar normaliter krijgen we hier altijd vragen over hondjes die vooruit trekken, dit is de eerste keer over een hond die achteruit trekt [/quote]

Ik zal het eens proberen, maar vrees dat het touwtje er alleen maar voor zal zorgen dat hij dan een trekspelletje zal doen met de Kong in plaats van met de leiband...

Stil blijven staan heb ik nog niet geprobeerd, maar hij vindt het schitterend om zittend alle passage in de straat te bekijken (mag hij na het plassen altijd even doen). Ik vrees dat ik het eerder zal opgeven dan hem en dat hij het als beloning zal beschouwen.
En dan kan het nog gebeuren dat er een andere hond langskomt (wonen vlakbij park en wandelpad), dan is het helemaal feest.

En tja, dat komt ervan als de fokster je hond goed gesocialiseerd heeft en jij dat werk thuis verder gezet hebt: een hond die de buitenwereld fantastisch vindt...
Op zich vind ik het erg leuk dat hij zich prima amuseert en dat hij zo nieuwsgierig en sociaal is, maar het gevolg is een beetje lastig.

Ik heb nog ergens een ketting liggen, ga daar straks eens naar op zoek en probeer het dan meteen uit. Het ding heeft een mooi blauw stoffen uiteinde (aan mijn kant): past meteen prima bij zijn blauwe halsband en tuigje.

Ik probeer Indy (vandaag 11 weken) zoveel mogelijk los te laten lopen, maar ik snap dat dat niet overal even gemakkelijk kan!

Wij hebben zo'n luche slang gekocht bij de Action. Die zijn een meter of 1,5. Eerlijk gezegd hebben we hem buiten niet echt nodig, maar we nemen hem mee naar de puppycursus om zijn aandacht te trekken zonder dat je handen gelijk als speelobject gezien worden.

Als Indy op straat stil gaat zitten (of de grapssprietjes gaat tellen, of het onkruid probeert te wieden, of de vogelpoep van de grond probeert te schaven, enz, enz......), dan slinger ik vaak met zijn riem over de grond, terwijl ik doorloop. Succes verzekerd!

Hier gaat het ook de ene dag beter dan de andere dag hoor! Soms lopen we achter elkaar het complete rondje en soms komen we niet verder dan stoeptegel nr. 16.
Tillen probeer ik zo min mogelijk te doen, want wat je zegt, ze worden metd e dag zwaarder.

o ja, en wat betreft het harnas. Ik heb me vooraf flink ingelezen in wat we allemaal moesten aanschaffen.
Ik heb in verschillende topics opgepikt dat een harnas het trekken wellicht juist zou kunnen bevorderen.

En hoewel het verleidelijk is om hem af en toe 'mee te trekken' (af en toe ontkom je er gewoon niet aan), geef je daarmee we het signaal af dat trekken 'okee' is.
Deze wijsheid heb iok overigens niet van mezelf hoor, hahaha, ook deze info heb ik hier en daar teruggelezen toen ik zelf ook op zoek was naar tips!

Bij deze verklaar ik mijn pup genezen van het achterwaarts trekken.
Het begon nochtans niet goed: het manneke vond die ketting ontzettend leuk om mee te spelen: maakt zo'n leuk geluid...
Maar het trekken eraan bleek vies tegen te vallen.
En nu heeft hij het achterwaarts trekken maar volledig opgegeven. Héhé!!!


Hij heeft nu het voorwaarts trekken ontdekt...
Gelukkig heb ik hier wel ervaring mee en heb ik er goede hoop op het snel in de kiem te kunnen smoren.

Bij mijn eerste labje kreeg ik vaak te horen dat ze zo goed luisterde en dat ze zo braaf was. Lang kon ik meestal niet genieten van dat complimentje, het werd vaak gevolgd door: "maar ja, labjes zijn ook zo gemakkelijk, kant en klare pakketjes met een strikje errond". Juist, ja.

Dat is mooi nieuws

Zo'n mooi pakketje met een strikje er om heb ik hier ook lopen, was 't maar waar

Hahahaha, ja van dat pakketje kreeg ik gisteren ook te horen. Er was bezoek en meneer gedroeg zich voorbeeldig. Bezoek was weg en meneer begon te stieren Ja hoor.. ze hebben echt geen opvoeding nodig......