Labradorforum

Ik ben mij zojuist doodgeschrokken. Toen ik thuis kwam van mijn werk, kwam Max mij niet begroeten. Dat is ongebruikelijk. Roy was aan het koken en Max vond ik in de tuin. Hij keek mij aan met een lege blik, geen herkenning, tussendoor dwangmatig gras aan het eten. Ik ging naar hem toe, maar er was geen herkenning en hij bleef gras eten. Mijn pogingen hem te laten stoppen hiermee kwamen niet 'door' en hij droeg zijn staart heel laag. Ook op commando's kwam pas na heel lang proberen een reactie. Ik heb meegenomen en toen plots herkende hij mij weer en werd ik enthousiast begroet. Echter dit duurde 10 seconden en toen verviel hij weer in het vreemde gedrag. Uiteindelijk is hij op zijn plaats gaan liggen en daar bleef hij onrustig overheen 'schuifelen' en continue zijn vacht likken. Onze pogingen om dit te remmen kwamen ook niet 'door'. Inmiddels was ook Roy het met mij eens dat er echt iets niet klopte. En wij besloten om toch de DA te bellen voor alle zekerheid. Inmiddels gedroeg Max'zich weer gewoon, maar toch de DA gebeld. Gelukkig reageerde de dienstdoende weekendarts ontzettend begripvol en nam hij mijn telefoontje serieus. Er was eigenlijk niet echt iets wat als aanknopingspunt gold, was ik bang voordat ik belde. Max had zich bij vanmorgen normaal gedragen en ook vanmiddag bij Roy toen die thuis kwam. Hij had lekker gewandeld, goed gegeten, gedronken, goede ontlasting en geen braken. Bij Roy had hij ook geen vreemde indruk gemaakt; het was ontstaan tijdens het koken toen Max alleen in de (vollledig omheinde) tuin was. De dierenarts liet mij volledig uitpraten zonder mij te onderbreken en ik vertelde hem ook over de flevox en de angst dat de teken iets hadden overgebracht, die ik had verwijderd. De DA vond het inderdaad ontzettend vreemd, maar omdat het inmiddels volledig bijgetrokken was, hebben wij het advies gekregen om het even aan te kijken. De DA gaf aan dat het meerdere dingen kunnen zijn, maar dat het vooralsnog het meeste lijkt op een allergische aanval. De komende 6 tot 12 uur kunnen deze aanvallen van vreemd gedrag nog wel eens voorkomen, gaf hij aan. Als ik het niet zou vertrouwen, moesten wij direct terugbellen. Vooral niet aarzelen, benadrukte hij.
Ik hoefde mij geen zorgen te maken over de flevox, omdat wij dit middel al twee weken geleden had toegediend bij Max.

Inmiddels is Max nog een beetje onrustig zo nu en dan, maar is hij wel zijn oude ik. Ik ben de hele tijd aan het denken wat het zou kunnen zijn geweest.
Hij heeft namelijk ook sinds een paar dagen een rode oorschelp, maar dit zou in theorie vanzelf moeten overgaan. Wij zijn namelijk vorige week op vakantie geweest en omdat er geen diepvries zou zijn, moest Max brokken krijgen (hij zit nu op een combinatie vanwege een granenallergie). Daarnaast is zijn opgelopen schaafwondje aan zijn poot opengegaan in het bos gisteren en daar likt hij regelmatig aan..

Sorry, voor dit hele verhaal, maar ik ben zo erg geschrokken en ook nog steeds erg bezorgd.

he wat schrikken
het eerste wat in me opkwam was een absence of psychomotorische toeval, maar als de DA daar niet aan denkt dan zal dat wel niet...

hopelijk laat Max je niet meer zo schrikken! sterkte met hem!

dankjewel voor de beterschapswensen, Julliette
Ik dacht ook meteen aan zoiets vooral omdat hij mij niet leek te herkennen en hij gewoon niet meer mee krijg wat ik zei. Echt heel akelig!
Ik moest zojuist ook nog even naar de winkel, omdat ik muffins voor het feestje van mijn schoonmoeder ga maken....ik durfde helemaal niet meer te gaan Gelukkig is Roy iets later gaan sporten, zodat Max hoogstens 10 minuutjes alleen was en gelukkig houdt Roy zijn hoofd wel koel. Ik raak meteen in alarmfase rood als Max iets heeft dat ik niet kan verklaren.

Natuurlijk ben je bezorgd, zeker als het niet duidelijk is waar hij last van heeft (gehad).
Lekker dicht bij hem blijven als je kunt tot je weer gerust bent
Geef Max maar een knuffel!

Ik herken de alarmfase wel hoor als ze iets mankeren
Hopen dat het een eenmalig iets is geweest. Beterschap voor Max.

kan me heel goed voorstellen dat je schrikt. Ik hoop inderdaad ook dat het iets eenmaligs is geweest en het nu weer beter gaat met hem.

Natuurlijk ben je bezorgd, je kent je eigen hond toch het beste en ziet/merkt het als er iets aan de hand is.
Ik hoop dat het een eenmalig iets geweest is.

Koor schreef:Ik herken de alarmfase wel hoor als ze iets mankeren
Hopen dat het een eenmalig iets is geweest. Beterschap voor Max.

Ik ben ook een alarmfase rood.... hoop ook dat het eenmalig is...
en wat schrik je toch elke keer weer als ze wat hebben....

Dat is absoluut schrikken, hopelijk knapt hij op en gaat het beter.
Sterkte!

Bedankt voor jullie fijne berichten
De rest van de avond is zonder problemen verlopen, wel lijkt hij een hoestje zo nu en dan te hebben. Hij heeft ws toch iets onder de leden, dus ik houd hem goed in de gaten. Ik ga daarnaast toch beginnen met de zalf voor zijn oor. Ik heb de vorige keer van de DA een grotere verpakking meegekregen omdat hij regelmatig een ontstoken oor had. Het is behoorlijk rood en ik weet niet of het verse vlees voldoende zal zijn om deze aanval van oorontsteking weg te krijgen (hij heeft deze ontsteking namelijk vanwege een granenallergie).
Max slaapt vannacht bij ons, zodat wij wakker worden als hij zich niet goed zou voelen.

Hij heeft in ieder geval vanavond een wasknijper gestolen en een 'kus' op mijn neus gegeven....dat is mijn hondje

Fijn dat hij inmiddels weer wat beter lijkt

Maar wat ontzettend dom van je om hem brokken te voeren, Max zit nu met een rood ontstoken oor en dat ook al een paar dagen lang
Er zijn zat oplossingen te bedenken als je met je hond op vakantie gaat, dat had je misschien beter even kunnen vragen hier, had hem nu een hoop ellende gescheeld
Vers vlees helpt niet tegen een oorontsteking, het kan wel helpen om het ontstaan ervan weg te nemen.
Ik hoop dan ook dat je direct bent begonnen met de zalf, beterschap voor het arme mannetje!

Hoe is het nu met Max? Is hij de nacht doorgekomen zonder vreemde dingen?
Weer gewoon de oude?

Misschien is hij in de tuin wel gestoken door iets...

Hoe is het nu?

Met Max gaat het prima. Helemaal weer de oude. Hij heeft vannacht bij ons geslapen en er zijn geen rare dingen meer voorgevallen. Vandaag ook weer lekker vrolijk en speels, zoals altijd. Het hoestje dat hij gisterenavond had, is ook weg. Wij gaan dadelijk lekker een uurtje wandelen en vanavond gezellig voetbal kijken, Max is altijd gefascineerd door de bal en het groene veld

Veel plezier vanavond! Fijn dat er niets aan de hand lijkt te zijn!!