Labradorforum

Gisteravond liet ik Quincy en Noortje nog even de laatste ronde samen uit! Noortje zwaar gelukkig met mijn sleutelbos, en Quincy hobbelde vrolijk mee.. Quincy stopt ineens en wilde een andere kant op, waar ik niet heen wilde, dus ik zei, Quincje kom, stel je niet aan. Quincy kan op zulke momenten een houdini zijn, welke halsband, jachtlijn, tuig je ook gebruikt, madame weet ze gewoon uit te doen! Dus meiske draait even met haar hoofd, en hops, halsband af, en doei vrouwtje, ik ga alvast, kom zo wel weer!

Ik boos natuurlijk, QUINCY! Kom hier, rotzak!! En nog wat ander gemopper en gedraai, ik op QUIncy af, Quincy blijft al staan en kijkt me aan, staart laag, oh sorry vrouwtje, wist niet dat je boos werd.. (de menselijke interpretatie dan) Dus Quincy kort aan de lijn naast me terug richting huis! Zoals Noortje nog steeds happy met de sleutels aan het sjouwen was, zo liep Quincy als een geslagen hond naast me.. En dan komt het he... Je begint tegen je hond te praten... Ja sorry Quincy, maar dat moet je ook niet doen, dan wordt het vrouwtje boos, je moet gewoon luisteren naar me! Eenmaal thuis weet ze het voor elkaar te krijgen, dat ik met een schuldgevoel Quincy een knuffel geef, sorry meisje, vrouwtje wil echt niet boos op je zijn! En dan samen naar bed....

heel herkenbaar welgeteld 2 tellen boos blijven en dan eigenlijk voornamelijk van de schrik...

Lars en Daniëlle schreef: heel herkenbaar welgeteld 2 tellen boos blijven en dan eigenlijk voornamelijk van de schrik...

Oh nee, schrik is het niet hoor.. Quincy rent de weg niet op, en het was achter in de wijk, waar Quincy ook regelmatig losliep.. Ik baalde op dat moment gewoon echt dat Quincy persee DIE kant op wilde...

Marieke schreef:

Lars en Daniëlle schreef: heel herkenbaar welgeteld 2 tellen boos blijven en dan eigenlijk voornamelijk van de schrik...

Oh nee, schrik is het niet hoor.. Quincy rent de weg niet op, en het was achter in de wijk, waar Quincy ook regelmatig losliep.. Ik baalde op dat moment gewoon echt dat Quincy persee DIE kant op wilde...

Oh haha bij mij is het meestal de schrik. Maar lang boos blijven...

Zeggen ze niet op honden training dat je consequent moet blijven?

Heel herkenbaar

En ja, op een hondentraining zeggen ze dat je consequent moet blijven, maar dat is op sommige momenten best lastig

Op Noortje kan ik echt wel boos zijn, en even vasthouden, en consequent ben ik ook.. Maar Quincy, ja daar heb ik al snel een schuldgevoel....

Heel herkenbaar hoor.
Soms denk ik dat ik hem achter het behang kan plakken, maar naar een paar minuten en als ik dan lieve snoet zie, ben ik weer helemaal verkocht.

Oh!!! Zoooooooooooooooooooooooooooooooooo herkenbaar!!!

En euh: ze is toch consequent gebleven? Ze heeft haar toch meteen aan de lijn genomen en is linea recta naar huis terug gekeerd?
Een straf hoeft toch niet voor de rest van de dag?

Misschien denkt Quincy nu wel: "Waw, volgende keer loop ik weer zo netjes aan de leiband mee, veel leuker dan mijn eigen gangetje gaan! Want dan mag ik daarna met vrouwtje mee naar bed!"