Labradorforum

Bob heeft sinds een weekje een hele irritante nieuwe gewoonte. Als hij iets heeft wat hij niet mag hebben en hij ziet ons, dan rent hij van ons weg. Hij maakt er een spelletje van, want zijn staart zwiept dan heen en weer. Vanaf het begin af aan hebben wij alles wat hij niet mocht hebben van hem afgepakt en omgeruild voor een ander speeltje of een snoepje.

We proberen nu niet meer achter hem aan te gaan, maar soms moet je wel wanneer hij iets te pakken heeft wat gevaarlijk voor hem kan zijn (gisteren had hij een chocoladereep weten te bemachtigen die wij erg hoog op het aanrecht hadden gelegd )

Hoe kunnen wij hier het beste mee om gaan?

Voorkomen is de enige manier!

Ik vind het uberhaupt knap dat een pup van 3 maanden bij het aanrecht komt mijn pup komt niet in de keuken, daar staat een traphekje voor, tot ze oud en wijs genoeg is om te snappen dat ze daar niet mag komen.

In huis laten we niks slingeren, dus valt er niks te pikken als ze dan bijv. de crock van Mart te pakken heeft, omdat hij ze bij de tuindeur heeft uitgedaan en niet heeft opgeborgen, roep ik haar heel vrolijk, prijs haar voor wat ze gevonden heeft.....laat is kijken, wat moooooooi..... En ruil het dan tegen wat lekkers. Iig nooit er achteraan gaan rennen, dat zien ze idd als een spelletje en daar leren ze dus niks goeds van!

Lunatic schreef:Voorkomen is de enige manier!

Ik vind het uberhaupt knap dat een pup van 3 maanden bij het aanrecht komt mijn pup komt niet in de keuken, daar staat een traphekje voor, tot ze oud en wijs genoeg is om te snappen dat ze daar niet mag komen.

Euhm... bedenk je Cial, en onze inrichting in het huis die is nog iets jonger zelfs, maar poogt rustig zijn voerbak alvast van het aanrecht te pakken als we binnenkomen traphekje wordt toch vrij lastig met een open keuken. Maar inderdaad: voorkomen is de enige mogelijkheid
Met onschuldige spullen maken we er trouwens een apporteeroefening van: een sok, schoen of velletje papier uit de krantenbak, laten we allemaal bij ons brengen. Jong geleerd oud gedaan, en als hij bij ons komt, nemen we het niet direct af, maar prijzen we hem de hemel in dat hij met zijn "buit" bij ons is gekomen

Ok. super bedankt, dat gaan we eens proberen. Bob krijgt ook zijn eten in de keuken dus hem uit de keuken houden word moeilijk. Maar het gaat vooral om de schoenen van het schoenenrek, handoeken, kussens van de bank, afstandsbediening en soms vreemde dingen waarvan we niet eens meer wisten dat we die hadden liggen.

Belonen deden we al, maar we gaan het eens proberen om hem bij ons te roepen. Meestal reageert hij daar niet op en gaat hij vrolijk op zijn 'nieuwe speeltje' knauwen.

Muiske schreef:Ok. super bedankt, dat gaan we eens proberen. Bob krijgt ook zijn eten in de keuken dus hem uit de keuken houden word moeilijk. Maar het gaat vooral om de schoenen van het schoenenrek, handoeken, kussens van de bank, afstandsbediening en soms vreemde dingen waarvan we niet eens meer wisten dat we die hadden liggen.

Belonen deden we al, maar we gaan het eens proberen om hem bij ons te roepen. Meestal reageert hij daar niet op en gaat hij vrolijk op zijn 'nieuwe speeltje' knauwen.

Als je zoveel spullen voor het grijpen hebt liggen, dan zou ik hem bij binnenkomst al een heel leuk speeltje geven, en daarmee apporteer oefeningetjes doen zo voorkom je dat je retrievertje op zoek gaat naar iets om te retrieven

Er zeker niet achteraan rennen als het om ongevaarlijke spullen gaat. Negeren werkt vaak heel goed, maar ook er een apporteerspelletje van maken is een goede en effectieve oplossing. Bij Max hebben wij er eerst achteraan gerend, het gedrag werd alleen maar erger. Toen zijn wij gaan apporteren, dat vond hij geweldig maar soms hadden wij het idee dat hij het juist deed om het te mogen brengen. In die gevallen gingen wij negeren. Dat werkte ook heel goed.

Gisteren hebben we de tips gelijk in uitvoering gebracht. Dat resulteerde de eerste keer dat hij een watje heeft opgegeten . De tweede keer was snachts (ik was laat klaar met werken en ga dan altijd nog een rondje lopen). Omdat het zo rustig was op straat had ik even geoefend met loslopen. Meneer had een leeg pak drinken gevonden en kwam op me af gerend. Ik uitbundig belonen en vlak voordat hij bij mij was ging zijn kont in de lucht, staartje kwispelen en weg was hij. Ik ben stug doorgelopen en heb de sterrenhemel bekeken. Ondertussen zag ik bob continu mij uitdagen met zijn troffee.. Bij het huis aangekomen probeerde hij het nog 1 keer en sjeesde daarna naarbinnen. Ik heb hem uitbundig beloond en een pensstaafje gegeven en ik kon het pak zo afpakken . Wauw!! En vanochtend precies hetzelfde bij een rolletje poepzakjes wat hij wist te bemachtigen. Een klein stukje van hem vandaan gaan zitten met een snoepje en meneer koos snel eieren voor zijn geld en kwam het snoepje halen.

Hopelijk blijft dit werken.

ja daaaaag denkt ie, ik kan het afgeven, ben het kwijt en krijg er nix voor terug.

voortaan ff een tijdje alles ruilen voor iets van duidelijk de moeite is, dus veel lekkers of een spelletje met favoriete speeltje.