Pagina 1 van 3

Niet blij

Geplaatst: 10 sep 2012, 23:46
door Nelleke 50
Een raar probleem heb ik.
Onze hond van bijna 2 is eigenlijk nooit blij als ze mij ziet, na lange of korte tijd. Ze kwispelt niet en haar staart hangt naar beneden. Ik ben degene die haar uit laat en tegen die tijd loopt ze me achteraan. Buiten is ze wel enthousiast, vaak spelen we met de bal waar ze gek op is.
Verder binnen in huis negeert ze me groten deels.
Als we buiten lopen en we komen de buurvrouw tegen, dan weet ze niet hoe gek ze moet doen. Ook vind ze vreemde mensen [moet ze aan de riem , niet iedereen houdt van een labrador] erg leuk en baasjes van andere honden begroet ze ook enthousiast.
Bij de andere huisgenoten[ kinderen] is ze ook niet heel erg enthousiast alleen mijn man heeft een streepje voor. Dan kwispelt ze wel.
Is dat niet een beetje apart? Of hebben andere labradors dat ook, ik verwacht van niet.

Geplaatst: 11 sep 2012, 00:08
door esmoezie
hihi ik zou willen dat Keo me eens negeerde in huis :D
die is het tegenovergestelde en dat is ook niet altijd fijn, om zo'n stalker te hebben (nah ja, misschien overdrijf ik een klein beetje)
Ik herken het dus niet.
Wat ik wel herken is zijn overenthousiasme naar andere mensen die hem aandacht geven. Mijn ouders zijn favoriet, maar als ik aanstalten maak om weer naar huis te gaan (als we bij mijn ouders op bezoek zijn) dan is hij er als de kippen bij. Hij wil toch echt liever niet bij ze achtergelaten worden, hoe leuk hij ze ook vindt. Dus dat zie ik dan maar als een goed teken :wink:

Geplaatst: 11 sep 2012, 06:44
door MheenLab
Je mag de mijne wel een weekje lenen :D

Dan weet je zeker dat je een labrador in je armen gehupt krijgt, alsof ze afgeschoten wordt door een kanon als je thuis komt :D

Geplaatst: 11 sep 2012, 08:41
door renate
Dit gedrag herken ik niet. Is ze altijd zo geweest binnen of sinds kort?
Wat word er binnen met haar gedaan? Helemaal niks of doen jullie weleens spelletjes binnen met haar?

Geplaatst: 11 sep 2012, 09:13
door lucievd
Ik herken dit ook niet. Flits is ook niet altijd heel blij om andere familieleden van mij te zien, soms begroet hij ze niet eens als hij bij mij in de buurt ligt. Maar tegenover mij is hij eigenlijk altijd vrolijk.
En buiten is het eigenlijk precies andersom als ik het vergelijk met jullie hond. Flits heeft niet zoveel met andere mensen, als ze hem geen aandacht geven zal hij ze nooit begroeten. Als bekenden die ik tegenkom hem wel even kort aandacht geven dan vind ie dat prima, maar wordt er niet heel erg vrolijk/blij van ofzo.
Dus ik denk dat ie anderen gewoon niet heel boeiend vind en meer gefocust is op mij. De rest doet er niet zo toe :D en dat vind ik juist wel fijn.
Maar waarom jouw hond dit doet, ik heb dus geen idee. Ben jij degene die het meeste met de hond doet of doet jouw man voornamelijk de leuke dingen met haar?

Geplaatst: 11 sep 2012, 11:24
door dinodap
Ik vind het ook wel een beetje apart dat jouw hond zo reageert (of eigenlijk niet reageert dus). Ik zou ook niets kunnen verzinnen waarom hij zo doet?
In mijn geval is Joep mijn schaduw, hoewel ik thuis ook wel eens een spelletje met hem doe, maar meer de kinderen.

Geplaatst: 11 sep 2012, 11:25
door dinodap
...ehm... buiten is mijn schaduw wel eens verdwenen... 8)

Geplaatst: 11 sep 2012, 15:30
door jeltje
Ik herken dat ook niet. Zyva is altijd erg enthousiast als ik of mijn man thuis kom, ze weet dan van gekkigheid niet wat ze met doen. Bij de kinderen (pubers) is ze een stuk minder enthousiast, ze kwispelt wel, maar komt daar niet altijd haar mand voor uit. Ze reageert nauwelijks op mensen op straat, die doen haar niks.

Geplaatst: 11 sep 2012, 18:18
door Wil enCo
Ik wel! Co is precies zo! Als ik uit mn werk kom smiddags, dan komt hij al gapend uit zn mand gedag zeggen,terwijl Ep enthousiast en blij is.

En inderdaad als de buurvrouw komt haalt hij alles uit de kast om te laten zien hoe leuk hij is :?
Ik ga over het voer, en de meeste wandelingen doe ik.En toch..
Co is trouwens nooit ergens enthousiast over, en vind alles normaal: met de auto naar het strand of bos, op vakantie mee:allemaal heel gewoon en niks om overdreven blij over te doen :)
Als pup was hij al zo.

Dit voorjaar mocht hij mee met mn broer een weekend naar texel:
kwam ie thuis op zondagavond,ik helemaal blij, hij : meteen door naar de keuken bij zn bak zitten :(

Mn vorige 2 labradors waren echt heel anders,die waren idolaat van mij.

Ruth Jacott heeft er een liedje over: "want ik hou meer van jou dan jij van mij"....zucht.

maar je bent dus niet de enige hoor! groeten Wilma

Geplaatst: 11 sep 2012, 19:52
door FunnyNina
Ook ik herken dit, als ik thuis kom van m'n werk mag ik blij zijn als ze 1 oog open doet.
En zoals Wil schreef naar alle mensen die ze buiten tegen komt weet ze niet hoe gek ze moet doen :?

Geplaatst: 11 sep 2012, 21:53
door Connie mama van Boris
Hier nog zo'n malloot.
Als Boris de buurvrouw, opa of oma ziet moet hij de showbink uithangen maar als ik thuiskom is ie ook nooit superdepuper blij.
Hij is altijd al zo geweest, af en toe knalt ie helemaal los en hij is ook best blij als ik thuiskom van mijn werk maar verder...
En we doen toch écht veel met hem hoor!
Hij beschouwt ons gewoon als interieur haha

Geplaatst: 11 sep 2012, 22:00
door dinodap
FunnyNina schreef:Ook ik herken dit, als ik thuis kom van m'n werk mag ik blij zijn als ze 1 oog open doet.
En zoals Wil schreef naar alle mensen die ze buiten tegen komt weet ze niet hoe gek ze moet doen :?
Ik zou dit behoorlijk vervelend vinden! :cry:

Geplaatst: 11 sep 2012, 22:44
door Nelleke 50
Zelf denk ik dat het vooral komt omdat ik haar vanaf het begin niet als eerste heb begroet bij thuis komst. Vooral 's morgens heb ik daar niet zoveel zin in. Ook als ik met boodschappen thuis kom, moet ze aan de kant omdat ik eerst op wil ruimen.
Van mijn man krijgt ze wel aandacht als hij thuis komt, hij praat ook veel tegen haar.
Spelletjes doen we binnen niet zoveel met haar, soms denk ik ook wel eens dat ze een [ goed] saai honden leven heeft. Door dit alles is ze wel heel rustig in huis. Dat is wel fijn.
Wel leuk om te lezen hoe wel/ niet enthousiast sommigen zijn.

Geplaatst: 12 sep 2012, 00:09
door Roos
Grappig om te lezen, jouw gedrag to haar is heel vergelijkbaar met het gedrag van mijn zoon (26 jr) to mijn honden.
Wat dus inhoudt dat Dewi zelden opstaat als hij uit bed komt en een kwispel kan, maar dan wil ze wel eerst aandacht van hem anders kan hij die ook op zijn buik schrijven :D
Als hij thuis komt is zij wel blij overigens, maar lang niet zo blij dan wanneer ik thuis kom.

Maar net wat jij zegt, ik geef ze dus wel als eerste aandacht als ik thuis kom, met boodschappen doen zijn ze meestal mee, maar anders kunnen die gerust even wachten wat mij betreft tot ik hen gedag heb gezegd.
Ik klep ook veel met ze en betrek ze ook bij veel dingen die ik doe in huis.

Sam is altijd blij als je thuis komt of uit bed, dat is een grote maffert :D

Geplaatst: 12 sep 2012, 08:54
door Allard
Oh hier hebben we ook een nuchtere labrador. Thuis komen is leuk. Maar hij springt niet 3 meter dertig de lucht in. :D