Het eten van Joris...
Geplaatst: 19 sep 2012, 14:14
Toen Joris bij ons kwam kregen we van een stel vrienden voor een half jaar puppyvoer van Eukaneuba, was dat even prettig! En hij deed het er nog geweldig op ook.
Na bijna 1,5 jaar werd het toch wel tijd om het puppyvoer achter ons te laten, meneer was uitgegroeid, zag er prachtig uit, mooi slank en 37 kg schoon aan de haak. Toen ben ik al hier op het forum gaan zoeken: wat nu?
We hebben al jaren honden, maar nog nooit een labrador gehad en omdat hij ziek wordt van de gele runderhuid, maar niet van de witte, wilden we toch wel goed kijken.
Ik las hier over alle mogelijke soorten voer, maar we waren er al snel aan uit dat het de brok zou blijven (ondanks mijn lichte voorkeur voor barf of kvv)
Goede berichten las ik hier over Farmfood, minder granen en dat is dan wel zo logisch: het is een hond, geen konijn.
Overstappen ging soepeltjes: meneer vond het lekker! Niet dat we daar overigens problemen mee hadden verwacht.
Omdat het nogal een high-energy hondje is, gingen we aan de bovengrens van de adh zitten, deden we met het puppenvoer ook altijd. Na een paar weken werd meneer toch iets ronder, dus dat was het niet: iets minder eten gaan geven...
Heel sluipend en langzaam maar zeker werd onze stuiterbal een sufkip: veel slapen, weinig spelen, niet meer mee willen overdag voor een rondje en hij ging achter de fiets hangen ipv er vooruit te rennen. Nu ja, hij werd natuurlijk ook wat ouder en het gepup zou er ooit wel af gaan?? Toen hij aan het spelen was met een andere hond en na 5 minuten liggend verder ging, maar eigenlijk al niet meer kon, vond ik het genoeg geweest: naar de dierenarts... Niets te vinden, maar wel koorts: hoge koorts!
De dagen erna gaan meten: iedere keer als we iets deden, kreeg hij koorts en na 2 uur was het weer weg... Een vriendin vertelde me dat paarden dat ook wel eens hebben: ze hebben dan een tekort aan zouten en mineralen.
Overleg met de dierenarts: ander voer. Science Plan van de dierenarts zelf. Na 3 dagen was meneer stuiterbal weer volop aanwezig! In combinatie met de mooie lijn van meneer goed gekeken en hij kreeg net een tikkeltje meer dan de adh. Joepie, mijn hondje terug!!!
Dat hebben we een paar maanden volgehouden, maar eigenlijk is dat voer gewoon te duur. Goede verhalen over Cavom gehoord, dus overgestapt. Eerste weken leuk, toen werd hij ronder, iets minder gegeven en hopla, meneer versufte weer helemaal!! Ook ging hij weer aanzienlijk minder plassen, te weinig zelfs.
Weer terug naar het davoer? Pfff...
Nu waren we gisteren in de dierenwinkel en hadden het er zo over. Vertelt de vrouw van de dierenwinkel dat dat natuurlijk logisch is: geperste brokken (zoals Cavom en Farmfood) zijn veel meer geschikt voor honden met veel spieren en weinig vet die de neiging hebben mager te zijn (zoals boxers), voor honden met een flinke vetlaag (labradors dus) is een geexpandeerde brok vele malen beter, meer energie minder calorieen. Sommige labjes doen het er jaren goed op, maar als je een typje hebt als Joris, merk je het meteen!
Sinds gisterenmiddag over op Smolke, (gewoon in 1 keer want dat is beter als je van geperst overgaat op geexpandeerd) en Joris stuitert weer heerlijk door het huis! We houden zijn gewicht weer goed in de gaten en wordt hij dikker, dan gaat hij over op de lightvariant: daar zitten nog minder calorieen in, maar wel dezelfde hoeveelheid energie...
De vrouw van de dierenwinkel vertelde het alsof het heel normaal is en iedereen dat toch weet? Maar toch, als ik er iets over op wil zoeken, kan ik niets vinden...
Na bijna 1,5 jaar werd het toch wel tijd om het puppyvoer achter ons te laten, meneer was uitgegroeid, zag er prachtig uit, mooi slank en 37 kg schoon aan de haak. Toen ben ik al hier op het forum gaan zoeken: wat nu?
We hebben al jaren honden, maar nog nooit een labrador gehad en omdat hij ziek wordt van de gele runderhuid, maar niet van de witte, wilden we toch wel goed kijken.
Ik las hier over alle mogelijke soorten voer, maar we waren er al snel aan uit dat het de brok zou blijven (ondanks mijn lichte voorkeur voor barf of kvv)
Goede berichten las ik hier over Farmfood, minder granen en dat is dan wel zo logisch: het is een hond, geen konijn.
Overstappen ging soepeltjes: meneer vond het lekker! Niet dat we daar overigens problemen mee hadden verwacht.
Omdat het nogal een high-energy hondje is, gingen we aan de bovengrens van de adh zitten, deden we met het puppenvoer ook altijd. Na een paar weken werd meneer toch iets ronder, dus dat was het niet: iets minder eten gaan geven...
Heel sluipend en langzaam maar zeker werd onze stuiterbal een sufkip: veel slapen, weinig spelen, niet meer mee willen overdag voor een rondje en hij ging achter de fiets hangen ipv er vooruit te rennen. Nu ja, hij werd natuurlijk ook wat ouder en het gepup zou er ooit wel af gaan?? Toen hij aan het spelen was met een andere hond en na 5 minuten liggend verder ging, maar eigenlijk al niet meer kon, vond ik het genoeg geweest: naar de dierenarts... Niets te vinden, maar wel koorts: hoge koorts!
De dagen erna gaan meten: iedere keer als we iets deden, kreeg hij koorts en na 2 uur was het weer weg... Een vriendin vertelde me dat paarden dat ook wel eens hebben: ze hebben dan een tekort aan zouten en mineralen.
Overleg met de dierenarts: ander voer. Science Plan van de dierenarts zelf. Na 3 dagen was meneer stuiterbal weer volop aanwezig! In combinatie met de mooie lijn van meneer goed gekeken en hij kreeg net een tikkeltje meer dan de adh. Joepie, mijn hondje terug!!!
Dat hebben we een paar maanden volgehouden, maar eigenlijk is dat voer gewoon te duur. Goede verhalen over Cavom gehoord, dus overgestapt. Eerste weken leuk, toen werd hij ronder, iets minder gegeven en hopla, meneer versufte weer helemaal!! Ook ging hij weer aanzienlijk minder plassen, te weinig zelfs.
Weer terug naar het davoer? Pfff...
Nu waren we gisteren in de dierenwinkel en hadden het er zo over. Vertelt de vrouw van de dierenwinkel dat dat natuurlijk logisch is: geperste brokken (zoals Cavom en Farmfood) zijn veel meer geschikt voor honden met veel spieren en weinig vet die de neiging hebben mager te zijn (zoals boxers), voor honden met een flinke vetlaag (labradors dus) is een geexpandeerde brok vele malen beter, meer energie minder calorieen. Sommige labjes doen het er jaren goed op, maar als je een typje hebt als Joris, merk je het meteen!
Sinds gisterenmiddag over op Smolke, (gewoon in 1 keer want dat is beter als je van geperst overgaat op geexpandeerd) en Joris stuitert weer heerlijk door het huis! We houden zijn gewicht weer goed in de gaten en wordt hij dikker, dan gaat hij over op de lightvariant: daar zitten nog minder calorieen in, maar wel dezelfde hoeveelheid energie...
De vrouw van de dierenwinkel vertelde het alsof het heel normaal is en iedereen dat toch weet? Maar toch, als ik er iets over op wil zoeken, kan ik niets vinden...