Labradorforum

Bailey heeft af en toe wel eens last van die "gekke 5 minuten"
Normaal kan ik er erg om lachen, hoe ze als een speer rondjes gaat rennen

Helaas vond ik het net wat minder leuk ...

Na een heerlijk lange wandeling, waren we aangekomen in onze straat.
Of het van vermoeidheid of iets dergelijks was weet ik niet, maar ze begon opeens in de riem te bijten. Na een correctie zag ik het al aan d'r ogen ... het was weer zover! Ze begon rondjes rond me te rennen en gek rond te springen. Ik nog steeds een beetje boos van het bijten in de riem wil haar mee trekken om door te lopen, waardoor zij het nog leuker vond natuurlijk.

Ze was steeds aan het tegenstribbelen en wilde absoluut niet mee lopen, totdat haar kop van al dat tegenstribbelen uit de halsband schoot
Ja toen wilde ze wel lopen natuurlijk, en hoe ...
Steeds de straat over schieten en door andermans tuinen rennen, waardoor ik in paniek raak met al die rijdende auto's.
Ik natuurlijk Bailey proberen te roepen en te lokken met koekjes maar die moest er niets van weten.
Best overstuur bedenk ik me wat ik het beste nu kan doen ... Vervelend was ook dat een aantal mensen het zagen gebeuren en niet hielpen met haar te vangen
Toen liep ik maar een stukje weg en deed ik net of ik iets zag; 'Oooh Bailey kijk eens?!' Gelukkig kwam ze kijken en kon ik haar pakken.

Brrr als ik er aan denk krijg ik er nog steeds kriebels van, gekke hond!
Toch de halsband nog maar wat strakker doen voordat er echt ongelukken gebeuren

Pff dat is inderdaad schrikken! Gelukkig kon je toch haar aandacht krijgen

Riem strakker of voortaan een tuigje aan, met een koppelstukje naar het riempje. Als ze uit 1 van de 2 komt zit ze in ieder geval nog vast. Bah, je moet er niet aan denken wat er kan gebeuren, gelukkig is het goed gegaan.

Wij gebruiken sinds kort tuigjes voor de honden, kunnen nu niet met een ruk de kop door de halsband trekken( niet dat ze dat deden of zo..)en het is lekkerder voor de hondjes omdat ze niet meer die druk rond hun nek voelen.

Ik denk dat ik dan een soort houdini onder de honden heb.. Er is nog geen tuig, halsband of jachtlijn geweest waar Quincy zich niet uit weet te wurmen als zij dat in haar kop heeft!

Wel schrikken, herkenbaar, Quincy kan dat dus ook doen, die schiet niet weg, maar blijft staan totdat ze haar zin heeft en ik meeloop de andere straat in..

Pfff... ik kan me voorstellen dat je zelf in paniek raakt (zou ik ook doen) Maar juist doordat jij in paniek raakt komt ie helemaal niet meer, een hond merkt het verschil met normaal ook. Gelukkig is het goed afgelopen en idd de riem een gaatje strakker.

Groetjes Marion

Labradorforum

Die dolle dwaze buien...

Die dolle dwaze buien...