Labradorforum

Ik liep net tijdens de wandeling langs een oprit waar waarschijnlijk de tegels schoongemaakt waren, het rook nog naar reinigingsmiddel en de machine stond nog op de stenen. In de garage stonden twee oudere mannen een sigaretje te roken. Tot mijn verbazing stopte bob bij de oprit en kwam er een laag gegrom uit zijn keel en daarna een blaf. Ik heb hem bij zijn halsband gepakt en de juiste richting opgeduwd (doe ik wel vaker als hij zijn poten stijf houd). Daarna wilde bob alleen maar vluchten, zijn staart zat ver tussen zijn benen, oortjes helemaal naar achteren en hij liep alle kanten op.

Ik heb hem hierop even laten zitten en heb wat opdrachtjes met hem gedaan om zijn aandacht af te leiden, dit ging goed. Daarna ben ik de straat over gestoken en terug gegaan om nog een keer langs het huis te gaan. Toch werd bob weer enorm bang toen we bij de oprit kwamen. Heeft iemand enig idee waar hij nu bang van is geworden? En hoe krijg ik dit er weer uit?

Mexx heeft dit ook wel eens, ik schenk er meestal niet te veel aandacht aan en ga die plek zeker niet vermijden. Bij Mexx is het meestal over als er er de volgende keer weer langsloop.

Mexx doet vaker als hij niet zeker weet wat iets is

Inde puberteit kunnen ze ineens bang zijn van iets waar ze normaal niet bang van zijn, Bommel kon zelfs naar een knipperend stoplicht grommen en zijn kam opzetten of een container die ergens onverwachts stond. geen aandacht aan schenken niet troosten gewoon doorlopen en nog eens langs lopen

Oh gelukkig dat het niets geks is. Ik had er verder ook weinig aandacht aan besteed (heb hem eerlijk gezegd een beetje uitgelachen zo'n stoere hond en dan ineens zo bang worden van een stoomreiniger )

Ik ben er vanavond met stukjes worst in de aanslag nog een keer langsgelopen. Meneer keek wel even naar de desbetreffende oprit (hij wist het dus nog wel!) maar de worst was veeeeeel belangrijker. Opgelost dus

Zou goed die machine kunnen zijn waar hij van schrok.
Keo kan nog steeds ooit schrikken van standbeelden of andere zaken (die enigzins op een groot beest lijken?). Hij gromt en blaft dan ook.
Als hij er dan dicht bij is en ziet dat het niet leeft, dan is het goed.
Zo zijn we vorige maand nog uitgelachen bij een terras waar een standbeeld van een stier buiten stond

Soms zijn het gewoon even watjes

Heeft Shuka ook regelmatig gehad, en soms nog wel eens. Als er iets geks op de weg ligt ofzo.... zelfde soort gedrag. Ik laat hem dan altijd dichtbij kijken dat hij goed weet dat er niets engs is en dan is het eigenlijk altijd over.

@ Juliette en Keo

Guus springt gewoon tegen die stier aan.. Hij vindt zichzelf dan heel stoer. Van de gekleurde varkens aan de overkant van de straat wordt hij wel opgewonden, piepen en in de lucht springen.

kate schreef:@ Juliette en Keo

Guus springt gewoon tegen die stier aan.. Hij vindt zichzelf dan heel stoer. Van de gekleurde varkens aan de overkant van de straat wordt hij wel opgewonden, piepen en in de lucht springen.

haha die varkens hebben ook wel een vrolijk kleurtje
daar heb ik Keo maar nooit bijgelaten voordat hij die "kunst" vernield
misschien moeten Guus en Keo samen eens langs die stier lopen, kan Keo van Guus leren om wat stoerder te zijn