Van rijden naar bereden worden

[kate]

Guus had voorheen vaak de neiging om zijn poot op een andere hond te leggen en bij een aantal honden ging hij rijden.

Hij is bijna een jaar geleden gecastreerd.
Ik merk dat de neiging tot rijden een stuk minder is geworden. Voorheen daagde hij vrijwel alle honden uit en leek niet altijd te weten waar de grens lag, hij ging regelmatig net iets te lang door. Inmiddels daagt hij nog wel uit, maar lijkt de grens niet meer op te zoeken.
Er is nog 1 hond waar Guus op rijdt. Dit is een teefje waarmee we wekelijks wandelen. Dit teefje rijdt zelf op andere honden. Vanaf het moment dat het teeftje hiermee begint, begint Guus ook. Soms is het zelfs zo dat dit teefje een hond aan het berijden is en Guus er als 3e bovenop springt..

Nu zie ik sinds 2 weken een verandering. Bij het spelen ligt Guus steeds vaker onderop. Ook is hij nu een paar keer bereden door andere honden.
Guus reageert door rond te blijven draaien-rollen, zodat de hond niet bij hem kan. Verder lijkt hij niet echt te weten wat hij ermee moet. Hij kijkt erg beduusd. Soms loopt hij weg een gaat iets vreten, verder blijft hij de honden wel opzoeken en wil nog wel graag spelen. Hij komt geen steun zoeken, ik laat de honden het daarom ook zelf uitzoeken.

Herkent iemand deze verandering bij de eigen hond of kan iemand het verklaren?

Ik laat de honden het altijd zelf uitzoeken en maak me er niet te druk om, maar ik vraag me wel af hoe deze ommekeer is ontstaan.

[renate]

Basco werd sinds hij gecastreerd was ook meer bereden.
Ik moet zeggen dat hij zelf ook wil rijden, vooral onzekere honden zijn de pineut.
Ik laat het ze niet zelf uitzoeken alleen basco en kaine onderling moen het zelf uitzoeken.
Als basco op een andere hond wil gaan rijden ( ik zie et vooraf aan zijn houding ) dan corrigeer ik hem al. Doet hij het dan als nog dan gaat hij aan de lijn.

Na de castratie was hij in het begin ook onzekerder, dat heeft een jaar geduurd.
Nu is hij een zelfverzekerde, dominante reu. Als hij bereden word dan snauwt hij. De eerste keer dat hij dat deed heb ik hem daarvoor beloont ( hij kwam nooit voor zijn eigen op ). Als hij te ver doorgaat in zijn gesnauw ( bij honden die al 10x op zijngesprongen is hij dan zo beu dat hij door schiet ) roep ik hem bij me en jaag de andere hond zelf weg, hij snauwt dan ook meteen niet meer.

Ik herken het dus wel in delen maar basco is door sturing van mij toch weer een zelfverzekerde reu geworden.

[kate]

Als Guus op een andere hond wil rijden (het teefje waar we wekelijks me wandelen) corrigeer ik hem ook.

Toen Guus door een heel opgewonden, energiek hondje werd bereden begon hij licht te grommen. Ik heb hem hier niet voor beloond, weet eigenlijk zelf niet zo goed wat ik hier van vind. Zoals jullie lezen ben ik zelf dus ook even zoekende in deze 'nieuwe situatie'. Enerzijds wil ik dat Guus een zelfverzekerde hond is, anderzijds wil ik niet dat hij rijdt of gromt...

Als een andere hond te lang op Guus rijdt snapt het andere baasje gelukkig wanneer het tijd is om de hond eraf te halen. Guus moet natuurlijk wel de kans krijgen om weg te komen.

[renate]

Basco leek een enorme target op zijn kont te hebben die zei " rij op me ".
Ik was op een wandeling met onze gt toen hij voor het eerste van zich afsnauwde en hem toen ook beloonde ( dat was: " goed zo jongen en nu klaar" ).
Sinds dien weet hij dat hij van zich af mag snauwen maar als ik klaar zeg is het ook meteen klaar. Soms snauwt hij niet en kijkt hij mij aan en op mijn "toe maar" geeft hij 1 snauw en komt terug naar mij.
Bij hele dominante honden snauwt hij niet en komt naar mij toe, ik zet hem dan met zijn billen tussen mijn benen zodat hij niet bereden kan worden.

Ik vind dat hij zich mag verdedigen in zo een situatie. Maar als een hond bijv. Uit is op een gevecht dan komt hij naar mij toe en gaat de confrontatie niet aan ( dat wil ik ook niet hebben ).
Het is even zoeken wat het beste bij jou en je hond past. Bij ons werkt dit goed en basco word nu ook veel minder bereden omdat hij zelfverzekerd is geworden en zijn houding spreekt vaak al boekdelen voor andere honden zonder dat hij ooit een gevecht is aangegegaan.