Wegloophondjes
Geplaatst: 21 mei 2013, 19:48
Sinds ik Guus heb schijn ik oog te hebben voor alle andere hondjes in mijn buurt die weggelopen zijn. 3 hondjes zijn al op m´n pad gekomen en gelukkig weer bij hun baasje terecht gekomen.
Gisteren hondje 4 en vanochtend hondje 5.
Hondje 4 rende achter onze auto door een 80 km weg over. Foute boel dachten we. Dus wij stopten voor het stoplicht, ik stapte uit en manlief wachtten om de hoek met de auto. Het jachthondje rende in volle vaart over het fietspad, naast de weg, mijn kant op. Ik probeerde hem in alle rust te lokken, maar het arme beestje was helemaal in paniek en rende zo de weg weer op. Gelukkig zagen de automobilisten dat er iets aan de hand was en remden op tijd af. Ik zag het hondje niet meer, dacht dat hij de bossen weer in was gegaan. Manlief vertelde dat de hond het kruispunt over was gestoken. We zijn hem nog gaan zoeken, maar helaas uit het oog verloren. Het heeft me heel de dag dwars gezeten en ik hoop van harte dat het beestje weer in een warm nestje ligt.
Vandaag kreeg ik een 2e kans. Ik kwam op m´n werk aan, stapte de auto uit en er rende een labrador zo in mijn armen. Met minimale moeite kon het mooie beestje bij z´n halsband pakken en op zoek naar een baasje. Helaas geen baasje te herkennen in de omgeving. Ik heb een mevrouw aangesproken die vlakbij werkt en aangegeven dat ik het labje naar de DA zou brengen. DA wakker gebeld, die gelukkig direct kwam. Chip gecontroleerd, maar hondje stond helaas niet geregistreerd. Hondje mocht bij de DA blijven, afgesproken dat we nog contact zouden hebben. Toen ik na een tijdje weer op m´n werk aankwam kreeg ik een telefoontje van de DA, het hondje was opgehaald.
Dagje ging weer verder en een paar uur later kwam er een vrouw namens het baasje een hele mooie bos bloemen brengen als bedankje, zo lief!!
Gisteren hondje 4 en vanochtend hondje 5.
Hondje 4 rende achter onze auto door een 80 km weg over. Foute boel dachten we. Dus wij stopten voor het stoplicht, ik stapte uit en manlief wachtten om de hoek met de auto. Het jachthondje rende in volle vaart over het fietspad, naast de weg, mijn kant op. Ik probeerde hem in alle rust te lokken, maar het arme beestje was helemaal in paniek en rende zo de weg weer op. Gelukkig zagen de automobilisten dat er iets aan de hand was en remden op tijd af. Ik zag het hondje niet meer, dacht dat hij de bossen weer in was gegaan. Manlief vertelde dat de hond het kruispunt over was gestoken. We zijn hem nog gaan zoeken, maar helaas uit het oog verloren. Het heeft me heel de dag dwars gezeten en ik hoop van harte dat het beestje weer in een warm nestje ligt.
Vandaag kreeg ik een 2e kans. Ik kwam op m´n werk aan, stapte de auto uit en er rende een labrador zo in mijn armen. Met minimale moeite kon het mooie beestje bij z´n halsband pakken en op zoek naar een baasje. Helaas geen baasje te herkennen in de omgeving. Ik heb een mevrouw aangesproken die vlakbij werkt en aangegeven dat ik het labje naar de DA zou brengen. DA wakker gebeld, die gelukkig direct kwam. Chip gecontroleerd, maar hondje stond helaas niet geregistreerd. Hondje mocht bij de DA blijven, afgesproken dat we nog contact zouden hebben. Toen ik na een tijdje weer op m´n werk aankwam kreeg ik een telefoontje van de DA, het hondje was opgehaald.
Dagje ging weer verder en een paar uur later kwam er een vrouw namens het baasje een hele mooie bos bloemen brengen als bedankje, zo lief!!
