"Vastgestelde" opvoedregels

[lucievd]

Om maar weer eens wat discussie op gang te brengen
Flits is mijn eerste hond en ik had dus 0,0 praktijkervaring. Wel veel gelezen over honden etc.
Ik kwam al snel steeds dezelfde regels tegen: eerst jij door de deur, dan de hond. Eerst jij eten, dan de hond. Bij binnenkomst de hond negeren en pas aanhalen als ie rustig is en de hond bij je roepen ipv naar de hond toe lopen. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik denk dat iedereen die regels wel eens gezien heeft of hanteert.
Ook over reuen werd het een en ander geschreven. Dat je ze gelijk goed kort moet houden, want anders kon het nog wel eens lastig worden.
Ik was dus van te voren behoorlijk bang dat de opvoeding van Flits zou mislukken, want zou het mij wel lukken om er geen "dominante", ongeleide hond van te maken?
Ik zelf had van meet af aan al m'n twijfels over deze "opvoedregels" die je overal weer tegenkomt.
Ik heb ze dan ook nooit nageleefd. Flits krijgt altijd eten wanneer het mij uitkomt en nooit nadat ik gegeten heb. Ook loopt ie regelmatig voor mij de deur door. Ik heb daar geen problemen mee, als hij los is mag ie best voor mij aan..hij loopt toch niet weg en zodra hij buiten is kijkt ie achterom en wacht ie automatisch netjes op mij (niet aangeleerd).
Ook mag hij op de bank, eigenlijk op elk meubelstuk (verwend). Hij mag alleen niet tegen de tafel opstaan of het aanrecht. Maar de grap is ook dat hij dit nog nooit gedaan heeft.
Hij schooit ook wel af en toe en krijgt ook best vaak wat van mij.
En bij binnenkomst is het eerste wat ik doe, Flits aaien en spelen en weet ik veel wat. Heerlijk vind ik dat!

Nou denk je misschien..wat is dat dan wel niet voor hond??
Het is een super lieve, brave, enorm trouwe hond.

Hij mag eigenlijk bijna alles. Ik heb een paar regels en die hanteer ik dan ook altijd. En voor de rest vind ik het allemaal prima.
Hij heeft nog nooit iets laten zien waarvan ik dacht: nou neemt ie een loopje met me.
Juist omdat ie alles mag en niet vaak afgeremd wordt, zijn heel veel dingen volgens mij niet interessant voor hem.
Hij is totaal niet bezitterig en vreet nooit iets op tijdens een wandeling. Ik heb wel eens een broodje tussen m'n tanden vastgehouden en dan m'n gezicht naar hem toegebogen en gezegd dat ie het wel mocht pakken. Wat denk je? No way dat ie dat deed..terwijl ik hem zelfs aanmoedigde en er tussen ons maar 5 cm zat.
Schooien kan hij doen en ik vind het niet erg, maar als ik zeg "klaar" of ga onder de tafel liggen dan is het ook klaar. Als hij op de bank ligt, maar hij moet eraf om wat voor reden dan ook..dan gaat dat zonder morren.
Oftewel, het is een enorme brave en ik heb totaal niet het idee dat hij denkt dat ie "boven" me zou staan. Ik geloof sowieso niet zo in die denkwijze.
Dat een hond er constant op uit zou zijn om de hoogste plek te veroveren, ik geloof het niet.
Ik heb geen ervaring met andere rassen..maar van een labje durf ik dat in ieder geval wel te zeggen. Als je gewoon goed bent voor je hond en je eigen regels hebt en duidelijkheid schept, dan kan er niet veel misgaan denk ik.

Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen en denkwijze wat betreft die vooropgestelde regels die iedereen zou moeten handhaven om geen dominante, over je heen lopende hond te krijgen.
Zelf heb ik het idee dat die bedachte opvoedregels niks hoeven te zeggen. Als je gewoon duidelijk bent in de dingen die je wel en niet wil, dan is dat prima. Die regels zijn voor iedereen anders. En als je verder leuk met je hond omgaat dan denk ik niet dat ie de behoefte voelt om in strijd met je te gaan op wat voor manier dan ook. Volgens mij is ie dan alleen maar blij met de band die er is. Maargoed dat is puur een gevoel gebaseerd op m'n ervaringen met Flits. Ik heb er verder niet voor gestudeerd
Ben benieuwd naar jullie meningen , wie weet als je een hond hebt met een wat "harder" karakter dat het wel heel anders is en ik gewoon mazzel heb dat Flits enorm zachtaardig.

[roef]

als Hidde mijn eerste hond zou zijn geweest dan had ik precies het zelfde gezegt,maar mijn eerste hond was dus Roef
Boy o Boy wat heb ik te stellen gehad met dat joch!
dus ik moest echt alle regels toe passen anders nam hij een loopje met me.

toen James kwam dacht ik : jeetje ik kan er niks van,opvoeden van honden zo lief en gehoorzaam was hij.

en toen kregen we Hidde..wat een makkelijk hondje,echt zo lief en gezeggelijk.
1x nee is voldoende en luisteren dat hij kan.
als Hidde op de bank ligt hoef ik er geen rekening mee te houden dat hij hanig gaat doen,hij kroelt alleen.
terwijl als Roef bij me ligt ik er op bedacht moet zijn op haantjes gedrag en proberen de baas over me te spelen.
dus die kieper ik vaak halverwege van de bank
Roef heeft dus echt het idee dat hij meer mag als hij net zo hoog zit als ons,dus bij hem is de bank regel eigenlijk wel van toepassing...maar ja we zijn zo vreselijk consequent he

opvoeden volgens de roedelmethode heb ik bij Roef dus wel gedaan,maar bij James en Hidde was dat absoluut niet nodig,het verschilt echt per hond.

[Tarzan]

Het verschilt inderdaad per hond.
Ik zie die opvoedregels als richtlijnen voor als het nodig is. Onze vorige hond kregen we als puppie. Zij was makkelijk op te voeden. Ze kwam altijd als een speer als ik haar riep, ze bleef naast me lopen zonder riem, dat soort dingen.
Bij Tarzan ligt dat anders. Hij daagt continu uit en probeert steeds grenzen te verleggen. Hij staat bijvoorbeeld kwispelend te wachten met iets in zijn bek wat hij niet mag hebben, en het lijkt dan of hij wil zeggen: "Pak me dan!" Hij heeft duidelijke grenzen nodig. Hij kent de commando's heel goed, maar hij luistert wanneer hij er zin in heeft.

[rimanime]

Ik merk dat ik wat opvoeden betreft, meer ontspannen ben geworden, maar heb wel mijn regels. Lola is mede door de opvoeding ( althans dat hoop ik ) een heerlijk relaxte hond geworden die je overal mee naar toe kan nemen. Heeft aan een woord of gebaar genoeg. Hoe wij hebben opgevoed ? Veel belonen, consequent maar met zachte hand. Zij mag van ons gerust het eerst door de deur als het maar rustig gebeurt. Eten krijgt ze altijd voor ons, gewoon omdat beter uitkomt. Ik begroet haar altijd bij binnenkomst . Cooper is een lieve gevoelige jongen die wij duidelijk moeten maken dat als de deur opengaat hij er niet doorheen moet rammen. Dus ja, wachten tot hij rustig is en dan mag hij gaan. Of dat nu als eerste is of laatste maakt niet uit, als het maar rustig gebeurt. Eten; hij moet wachten tot wij zeggen dat hij mag eten. Dit omdat hij zich als een gek op het eten stort en alles en iedereen omver loopt. Gaat al een stuk beter. Ik wil niet dat ze op de bank komen en dan gebeurt dan ook niet. Dat heeft niets te maken met het feit dat ik ranghogere ben, maar de bank is voor ons Ik geloof in natuurlijk overwicht en ik denk dt ik ( maar ook mijn man) dit beide hebben en dat daarom het opvoeden ons ook makkelijk afgaat mede door twee honden die gelukkig een zeer makkelijk karakter hebben.

[sbientje]

Ik geloof ook niet zo in die regels opzich. Ik denk er eigenlijk hetzelfde overal als Lucie, er mag best veel maar als ik iets niet wil, gebeurt het niet. En dan wil ik ook geen gezeur. Nou is Pom ook geen hondje die zich dolgraag naar boven wil werken denk ik, tot nu toe merk ik daar iig niets van..

Pom moet overigens wel zitten voor ze eten krijgt, en wachten op mijn toestemming, maar dat is meer een oefening voor haar zelfbeheersing dan dat het met rangorde te maken heeft.

[Els]

Bij Max hadden we regels echt nodig in zn jonge jaren, daarna was hij, zeker in huis, een hele lieve relaxte hond. Maar wel 1 die je in de gaten moest houden.
Flow heeft een heel ander karakter, zij is een super zacht hondje die geen harde hand nodig heeft en het al snel helemaal prima vind, als ik maar in de buurt ben. Tuurlijk hebben we regels, maar over het algemeen laat ik haar heel vrij.

[jeltje]

Ik ben ook niet zo van de regels maar denk wel dat het inderdaad heel erg per hond verschilt. Zyva is een heel makkelijk, lief en rustig hondje met een heel zacht karakter. In de opvoeding van elke hond is het allerbelangrijkste consequent zijn denk ik. Dat is de basis. Het maakt mij echt niet uit of Zyva voor mij door de deur gaat of niet, als het inderdaad maar rustig gebeurd. En eten krijgt ze voordat wij eten omdat dat gewoon beter uitkomt. Het enige waar wij streng in zijn is schooien, ik vind een schooiende hond echt vreselijk dus Zyva krijgt nooit iets van tafel van ons. Ook heb ik een hekel aan trekken aan de lijn, dus ook daar ben ik streng in geweest, maar of ze nu voor of achter me loopt als ze los is maakt mij niet uit. Wij hebben Zyva met zachte hand opgevoed, nooit haar geslagen of ook maar een ruk aan de riem gegeven. Altijd positief gedrag beloond en negatief gedrag genegeerd. Dat werkte bij Zyva perfect maar kan goed bij een volgende hond niet werken. Elke hond is anders.

[Roos]

Hier ook weinig regels (denk ik), maar bij Sam hebben we dat wel moeten bezuren Nu gaat dat allemaal zijn gangetje gelukkig, maar dat is wel eens anders geweest Dewi is een makkelijke hond, daar kun je er wel 10 van hebben Maar ik geloof niet dat de regels zoals ik eerst door de deur het voor Sam duidelijker gemaakt zouden hebben, dit lag echt aan het niet consequente gedrag van mij in combinatie met zijn schattige kop (lees ik was te verleiden als hij even lief keek).

Wat ik wel heel apart vind is dat ze de regels van mij en van mijn zoon uit elkaar kunnen houden, bij mijn zoon mogen ze de keuken niet in als hij daar iets te eten maakt en bij mij gaan ze vrolijk mee om iets te bietsen
Wij lopen vaak op een pad door de wei/akkerlanden, mijn zoon weet ze prima op het pad te houden en bij mij schieten ze regelmatig toch het akkerland op om eens even leuk een paar rondjes te crossen
Wat dus inhoudt dat ik er in de lente/zomer niet loop, want dat kun je niet maken tegenover de boeren vind ik.

Maar goed, weinig regels dus hier, ik ga nu wel het luisteren opnieuw aanleren met de fluit, want ze komen wel als ik roep maar pas na eerst afgemaakt te hebben waar ze mee bezig zijn als er vreetwerk of lekkere luchtjes in het spel zijn en dat is niet altijd even handig.

[Haasje]

Tsja we hebben hier twee honden die pech hadden met vorige baasjes. Kismo was een jaar geleden 53 kg dus schooien zit er bij hem goed in, maar het wordt minder omdat hij niks krijgt tussendoor. Hij wordt volgens mij al genoeg verwend met een berg vlees per dag. Ik ben opgegroeid met honden en ik heb altijd geleerd dat als je goed bent voor een hond, hij ook goed voor jou is.

Bij Kismo is het vooral belonen en corrigeren met ferme stem wanneer nodig (rijden, aanrecht hangen). Een rukje aan de riem was hier in het begin wel noodzakelijk omdat hij echt een loopje met ons nam tijdens het wandelen en het was lastig om hem onder controle te houden met andere honden in de buurt als hij voorop loopt. Dit heb ik trouwens van de hondentraining waar dit de uiterste vorm van corrigeren is (basis is oefenen en belonen). Onze vorige honden hadden we als pup al en dat ging allemaal een stuk makkelijker, dan hebben we het over een keeshond en een Jack Russell hè .

Nu gaat het veel beter omdat hij ons kent en weet dat het voor ons allebei fijn is als dingen rustig verlopen zoals door de deur, eten en aan de lijn wandelen/fietsen. Daarbij heb ook niet het gevoel dat ik boven hem moet staan. Ik vind het bijvoorbeeld fijn als Kismo zit als we moeten oversteken bij een drukke weg met de fiets omdat hij sterk is en graag naar voren wil. Hij moet dan luisteren omwille van de veiligheid en omdat we dit elke dag doen is het een gewoonte geworden ook al moet ik het vaak nog even zacht zeggen. Een ruk aan de lijn is niet meer nodig. Begroeten doen we altijd lekker overdreven en veel knuffelen en spelen. Ik vindt een aantal commando's belangrijk, Kismo ook wel maar kijkt niet altijd op 5 min. (maar onthoud het commando altijd wel blijkt uiteindelijk).

Het blijft een eigenwijze dondersteen, maar dat is hij vooral omdat het een grappige en spontane lieverd is. Ik train elke dag met hem en dat heeft hij ook echt nodig anders verveelt hij zich. Bij het asiel werd hij omschreven als een waakse, vernielzuchtige hond met verlatingsangst en opdringerig gedrag. Allemaal onzin, jammer dat de vorige baas de oorzaak daarvan niet bij zichzelf heeft gezocht. Ik ben heel trots op Kismo dat hij het zo goed doet en ook dankbaar voor alle plezier die we samen hebben .

[Terra5]

Ik denk zelf inderdaad ook dat het verschilt per hond.

Terra is/was er bijvoorbeeld eentje waar een kop op zit Zeker toen zij nog erg jong was (1 á 1,5 jaar) hadden wij die regels wel nodig. Vooral om duidelijkheid te creëren tussen ons. Het moest duidelijk zijn dat ik bepaal. Ik bepaal dat ik als eerste door de deur ga, dat ik bepaal wanneer er gespeeld wordt en niet zij, etc. Dat moest een tijdje wel echt strikt, maar na een tijdje hoefde dat niet meer. Zij had toen wel door dat "strijd" met mij geen zin had en was er rust. Alhoewel Terra tot lange tijd wel middelvingers zo af en toe heeft op kunnen steken

Danouk was direct al veel volgzamer en makkelijker daarin.

In het algemeen ben ik van mening dat het gewoon duidelijk moet zijn. Terra mag bijvoorbeeld nu gewoon op de bank, maar als ik het een keer niet wil (om wat voor reden dan ook), dan gebeurt het niet. Ze mogen hier best voor mij de deur uit of weer naar binnen, maar als ik dat niet wil, dan gebeurt het niet. Kortom; ik ben consequent in dat ze zich naar mij moeten voegen.

[HennyH]

We hebben een aantal regels die voor de veiligheid van de honden zijn en die hanteren we ook strak. Zo mogen ze niet uit zichzelf de auto uit. Altijd met toestemming want je kunt ook een keer ergens staan waar verkeer langsraast. Verder vind ik het persoonlijk flauwe kul wie als eerste de deur uitgaat maar het is niet de bedoeling dat ze mij als een idioot de deur uittrekken. Daar ligt toch wel een grens Maar mijn vriend hanteert die regel wel en gelooft er ook heilig in dat daardoor de honden beter luisteren.

En als ik thuiskom dan wordt er uitgebreid geknuffelt en negeer ik ze echt niet. Ik vind het veel te fijn dat ze zo blij zijn. Spirit gaat meestal lekker liggen rollen op zijn mat en krijgt een buikje aai. Yarra zoekt haar konijn en gaat met haar voorpoten over mijn voeten heen liggen en krijgt dan haar aaitjes.

Ze zijn trouwens beide erg verschillend van aard. Yarra heeft een blok beton voor haar kop maar is wel ontzettend trouw en aanhankelijk. Heel af en toe wil ze even zelf bepalen wat ze doet en dat is niet altijd met mijn goedkeuring. Denk aan vieze sloten waar ze ondanks mijn strenge nee zich toch in laat glijden. Spirit heeft soms helaas de neiging haar te volgen maar wil eigenlijk ook wel luisteren naar mij. Behalve als er loopse teefjes zijn dan kan Spirit alleen nog maar zijn neus achterna. Dat overwin ik nog steeds niet....

[Miske]

Olly is in huis een zeer makkelijke hond, totaal niet dominant en ook nooit geweest dus al heel snel konden hier teugels los toen ik haar kreeg op haar 2de verjaardag. 1 dag was genoeg om aan te tonen dat ze niet in de badkamer, mijn slaapkamer en het gastentoilet mocht komen.

Xpencer is een hond waarmee ik werk heb gehad ... Toch zeker in 't begin ... Met hem heb ik absoluut heel wat kleine en grote regeltjes nageleefd want hij probeerde op heel veel manieren boven mij te komen.

De gewenning met een geleidehond om een topteam te worden, duurt ongeveer 1 jaar ... Sinds kort verloopt het hier dan ook als een trein. Maar met Xpencer zal ik volgens mij altijd wel wat scherper moeten omgaan; hij is echt een heel andere hond dan Olly. En zoals de geleidehondenschool tegen mij zei toen ik 'm kreeg: hij is makkelijker in het werk dan in huis .

[Lunatic]

Hier gaat het ongeveer hetzelfde als bij Lucie.
Er mag een hoop en regels als eerst door de deur of eerst eten vind ik onzin, ik ben heel duidelijk in wat niet mag, maar vertel dan ook meteen wat wel mag, dit vergeten een hoop mensen volgens mij weleens

Ik heb 4 totaal verschillende honden, dus wat voor de één werkt, hoeft voor de ander niet te werken, de kunst is om naar je hond te kijken en hem/haar goed te leren kennen, vanaf dat moment gaat het allemaal vrij makkelijk.

De regels die er zijn moeten altijd opgevolgd worden! Hier is hier en niet ik kom er zo aan.....daar doen we niet aan, bij het eten moeten ze netjes wachten op toestemming, anders word het een puinhoop met 4 hongerige honden Botjes worden hier op een vaste plek gegeten, ik bepaal wie welk botje krijgt en waar deze opgegeten word, geen gesodemieter met willen ruilen e.d. Zo zijn er nog wel wat dingetjes, maar over het algemeen ben ik vrij makkelijk, maar wel heel duidelijk en concequent

[Gerritte]

Aan de regels van eerst ik naar buiten en dan pas de honden of ik eerst eten en dan pas de honden heb ik mij ook nooit aangehouden.
Bij thuiskomst wordt er altijd eerst flink geknuffelt

Op de bank mogen ze ook, alleen heb ik wel een maar Zijn ze nat of komen wij uit het park, is het eerst in de mand. Sting was echt een bankligger, dus die had wel een regel lag hij ergens waar ik wilde zitten. Dan was het jammer voor hem, maar dan moest hij toch echt elders gaan liggen En daar werd ook naar geluistert!

Komt er bezoek dan dan is er ook helaas geen plek voor de honden op de bank. En dat gaat hier zonder morren, en ook zou er gemort worden dan hebben ze toch echt pech

In het park zijn ze frank en vrij, waar toegestaan is mogen ze gaan en staan waar ze willen. Maar.....fluit ik op het fluitje dan betekent dat dat ze moeten komen!! Ga geen 10 minuten wachten!!

Dus er zijn hier regels waar ze zich hebben aan te houden!

En net wat de andere al zeggen, twee honden maar allebei twee verschillende karakters dus bij de èèn moet je soms de touwtjes wat korter houden dan bij de ander

[Laboriginals]

Ik denk dat het ook heel veel uitmaakt of het je eerste hond is of je tweede, derde, vierde... En of de hond enige hond is, of samenleeft met andere honden. Met je eerste hond wil je geen fouten maken en doe je veel volgens de boekjes, waardoor je misschien veel te rechtlijnig bent. Met je volgende honden doe je veel meer op gevoel en ervaring en kijk je vooral naar de hond zelf, wat die nodig heeft. Daardoor lijkt een tweede of volgende hond vaak makkelijker op te voeden, maar ik denk dat het ook voor een heel stuk aan jezelf ligt.

Ook als er al een oudere hond in huis is, of misschien zelfs meerdere, lijkt een nieuwkomer veel makkelijker op te voeden dan die eerste. Maar dat ligt volgens mij ook aan de interactie tussen de honden. Honden kunnen onderling veel subtieler en duidelijker grenzen stellen aan zo´n jonkie dan wij mensen. En vergeet de voorbeeldwerking van een oudere hond niet. Jonkies leren ontzettend veel door te kijken naar hun oudere roedelgenootjes. Heb je een gehoorzame oudere hond, dan neemt jonkie heel veel van dat gedrag over.

Natuurlijk zijn alle honden individuen, de een makkelijker dan de ander, maar ik merk bij mezelf dat een nieuwe pup opvoeden steeds makkelijker en meer spelenderwijs gaat. Volgens mij gewoon door de ervaring en zeker ook door de andere honden in huis.

Hanneke