Lara : de wachtende redder
Geplaatst: 01 aug 2013, 13:09
Een dag zoals gewoonlijk . We kwamen thuis van werken en meestal komt Lara dan dol enthousiast afgelopen om ons kwispelend te begroeten. Maar toen niet . Lara kwam niet . Dat op zich vond ik al heel raar . Dus ik ging korter bij, riep haar naam ... nog niks ... Ik zette het op een spurtje want ik hoorde een soort gepiep.
Onze buren hadden nieuwe kippen gekocht. Hetergste scenario flitste door mijn hoofd : er was een dappere kip overgevlogen in de tuin en Lara was er mee aan het spelen
. Niets bleek minder waar te zijn.
Het hekje van de omheining genaderd, kwam Lara als een zot afgespurt. Van de moment dat ze mij zag, bleef ze stokstijf staan, en schoot er weer als een speer van door ... Ik deed als een razende de deur open ... en wat zag ik ...
Twee benen aan de andere kant van de draad !!!! De oude buurvrouw was gevallen en Lara had haar - aan haar kant van de draad wel te verstaan - altijd gezelschap gehouden. Ze blafte regelmatig en dat hield de buurvrouw bij bewustzijn. Dan antwoorde ze Lara en was die even gerustgesteld.
De buurvrouw was super blij dat Lara - in mijn ogen - anders reageerde dan anders. Want had Lara gewoon zoals altijd aan de deur gelegen, dan had ik de buurvrouw nooit gevonden.
Wij zo fier als iets op ons mieke. Gelukkig viel het al bij al nog mee, de buurvrouw haar schouder was gebroken.
En Lara, die krijgt vanaf nu elke dag haar hondenkoekje door de draad
Onze buren hadden nieuwe kippen gekocht. Hetergste scenario flitste door mijn hoofd : er was een dappere kip overgevlogen in de tuin en Lara was er mee aan het spelen
. Niets bleek minder waar te zijn.Het hekje van de omheining genaderd, kwam Lara als een zot afgespurt. Van de moment dat ze mij zag, bleef ze stokstijf staan, en schoot er weer als een speer van door ... Ik deed als een razende de deur open ... en wat zag ik ...
Twee benen aan de andere kant van de draad !!!! De oude buurvrouw was gevallen en Lara had haar - aan haar kant van de draad wel te verstaan - altijd gezelschap gehouden. Ze blafte regelmatig en dat hield de buurvrouw bij bewustzijn. Dan antwoorde ze Lara en was die even gerustgesteld.
De buurvrouw was super blij dat Lara - in mijn ogen - anders reageerde dan anders. Want had Lara gewoon zoals altijd aan de deur gelegen, dan had ik de buurvrouw nooit gevonden.
Wij zo fier als iets op ons mieke. Gelukkig viel het al bij al nog mee, de buurvrouw haar schouder was gebroken.
En Lara, die krijgt vanaf nu elke dag haar hondenkoekje door de draad
Wat een held.
