Labradorforum

Een onderwerp dat op dit moment in de fokkerswereld ontzettend veel stof doet opwaaien:

In de laatste Labrador Post heeft een voorstel gestaan om het aantal dekkingen per reu te maximeren op 25 in heel zijn leven. Daarover gaat gestemd worden op de eerstvolgende algemene ledenvergadering. Ook ligt er een voorstel om lijnteelt verder te beperken. Nu gelden de algemene regels van de Raad van Beheer, de NLV wil dat verder aanscherpen en combinaties verbieden waarbij in de eerste drie generaties een gemeenschappelijke voorouder zit.

Dit alles om de genenpoel te verbreden, of in ieder geval niet verder te laten versmallen. Hoe meer verschillende dieren gebruikt worden voor de fokkerij, hoe meer verschillende genen worden doorgegeven aan het nageslacht. En hoe heterozygoter een populatie is, hoe vitaler en hoe minder kwalen erin zitten. Dat is de achterliggende gedachte.

Dit voorstel leidt tot felle discussies. Op de site van de LKN zijn enkele kritische tegengeluiden te lezen: http://www.labradorkring.nl/index.php/f ... nbeperking" onclick="window.open(this.href);return false;
en ook nog twee stukken via de knoppen rechts.

Hoe denken jullie hierover? Of leeft dit helemaal niet op het forum?

Ikzelf vind de gedachte erachter heel goed: verdere versmalling van de genenpoel moet voorkomen worden. Maar ik zie ook heel goed de haken en ogen aan de dekbeperking. Er kleven grote praktische bezwaren aan. Met de verdere beperking van lijnteeltmogelijkheden heb ik persoonlijk geen moeite.

Hanneke

Zonder nog iets gelezen te hebben vraag ik mij af waarom er haken en ogen aan een dekbeperking zitten? Dat is in mijn ogen alleen maar een goede zaak, ik zie geen praktische bezwaren, er zijn genoeg mooie reuen te vinden lijkt mij.
25 keer een nest verwekken is nog heel veel in mijn ogen. Beperking van lijnteelt kan ik alleen maar toejuichen.

Werk je dan geen nesten zonder stamboom in de hand ?
Stel, je hebt als fokker een reu op het oog maar die zit al op 23 dekkingen De overige dekkingen worden alleen uitgevoerd bij bekende fokkers van de reu eigenaar ....
Zit de kans er dan niet in dat de dekking gaat plaatsvinden buiten de vereniging, zodat de gewenste combi toch plaats kan vinden, maar dus een nest zonder stamboom zal worden ?

Tevens denk ik dat startende fokkers hierdoor weinig kans hebben op een reu die zich al "bewezen" heeft als je het aantal dekkingen van een reu gaat beperken, ivm het feit dat de reu eigenaar zijn reu dan liever bij bekende gebruikt ? Maar misschien heb ik dat mis

andere rassen werken toch al veel langer met een dekbeperking?
en dit gaat volgens mij ook niet ten koste van het ras?

In mijn ogen zou eea beter af kunnen hangen van hoeveel nakomelingen van een reu de fokkerij ingaan, zodat niet 1 reu teveel zijn stempel drukt. Ik denk overigens dat 25 een behoorlijk aantal is waar veruit de meeste reuen niet aan zullen komen? Of zit ik nou mis?

Het overzicht van het aantal dekkingen per reu staat op de site van de NLV: https://www.nlv.nu/rasengezondheid/best ... i_2011.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;
Het is van zo´n beetje de laatste 25 jaar. Het zijn 32 pagina´s en de grens van 25 dekkingen is op pagina 4 bereikt. De buitenlandse dekkingen zitten er denk ik niet bij.

Hoe stel je je dat dan voor om het aantal dekkingen af te laten hangen van het aantal nakomelingen dat de fokkerij ingaat? Voordat zijn zonen en dochters oud genoeg zijn voor de fokkerij, ben je maar zo twee of drie jaar verder. Moet zo´n reu dan een tijd ´in de wacht´ ? Dat lijkt me vrij onuitvoerbaar. En bij hoeveel nakomelingen trek je dan de grens?

Hanneke

Ik heb even een paar vragen over het stukje van de site, ik hoop dat iemand zo vriendelijk wil zijn om die te beantwoorden.

veel fokkers zullen niet meer investeren om interessante reuen [vers bloed] te halen uit het buitenland.

Waarom niet?

Als ze dit wel doen en ze hebben een reu die voor hun eigen lijn heel interessant is, zullen ze teven van anderen niet zo snel meer een dekking geven, want stel dat ze zelf nog eens die reu willen gebruiken voor een eigen teef.

Je hebt 25 dekkingen ter beschikking, dit lijkt mij wat overdreven eerlijk gezegd.

Ha zeggen de populatie genetici; dat is nu juist wat we willen! Zoveel mogelijk reuen moeten gebruikt worden. Naast het argument daartegen dat we niets van zo’n reu [de reu om de hoek] weten,

Lijkt mij dat je dit als fokker niet wil, van deze reu (kan) is niets bekend, die zet je toch niet in voor een nestje met een stamboomteefje? Van een reu om de hoek met stamboom zie ik het probleem niet.

Overigens had deze teef nooit door een onervaren reu gedekt kunnen worden van een eigenaar die ook geen praktische ervaring had.

Ik hoop toch echt niet dat dit een motivatie is om een bepaalde reu meerdere malen te gebruiken. En moet de eigenaar ook al ervaring hebben? In mijn biologieboeken stond iets heel anders
Wat tijd geven en de natuur zijn gang laten gaan is misschien een optie?

In het buitenland zullen ze wel blij zijn als er veel meer mooie Nederlandse teven komen voor een dekking, maar dit is niet de bedoeling.

Voorkom je zo juist niet lijnteelt? Lijkt mij dat de diversiteit in de lijnen juist veel groter gaat worden.

Anders tellen we echt niet meer mee in het buitenland op de shows en jachtwedstrijden.

Wat is de invloed dan van deze nieuwe regels op het bovenstaande?

Dat het fraudegevoelig en stamboomvervuilend kan zijn ben ik het mee eens, die DNA test moet er dan ook zeker komen als dit ingevoerd wordt.

Laboriginals schreef:Het overzicht van het aantal dekkingen per reu staat op de site van de NLV: https://www.nlv.nu/rasengezondheid/best ... i_2011.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;
Het is van zo´n beetje de laatste 25 jaar. Het zijn 32 pagina´s en de grens van 25 dekkingen is op pagina 4 bereikt. De buitenlandse dekkingen zitten er denk ik niet bij.

Hoe stel je je dat dan voor om het aantal dekkingen af te laten hangen van het aantal nakomelingen dat de fokkerij ingaat? Voordat zijn zonen en dochters oud genoeg zijn voor de fokkerij, ben je maar zo twee of drie jaar verder. Moet zo´n reu dan een tijd ´in de wacht´ ? Dat lijkt me vrij onuitvoerbaar. En bij hoeveel nakomelingen trek je dan de grens?

Hanneke

op je laatste vraag heb ik alvast geen antwoord, ben geen populatiegeneticus helaas maar ik zou wel wat zien in een evaluatiemoment. Gewoon vijf dekkingen gratis en dan eens kijken hoe de nakomelingen uitgroeien. Zjn ze lichamelijk in orde, is het karakter goed, voldoen ze aan de standaard? Alles ok? Dan weer vijf, of tien, weet ik het. Misschien is dit een heel stom idee hoor, zou kunnen. Maar wat ik nu weleens zie is een reu die het heel goed doet op show, die wordt in 1 a 2 jaar 30 keer gebruikt en dan na twee jaar blijkt het toch niet zo fantastisch. Dat lijkt me ook jammer voor fokkers die een hond aanhouden om mee verder te gaan..

Er zijn toch reuen zat, denk ik dan altijd.. Teven worden ook maar max vijf keer gebruikt, waarom reuen meer dan 25 keer? Ik ga die stukken eens lezen (stond op de planning al) en dan kom ik hier nog even terug

As je die lijst even filtert zie je wel dat de grote hoeveelheden dekkingen toch meer iets van voorheen zijn. Vanaf 2000 geboortejaar is het een stuk minder. Paar uitschieters inderdaad

O ja, dit gaat weer grappig worden. zeg ik sceptisch!

Hanneke gaat nu nl als een soort woordvoerder vanuit de NLV polsen hoe de mening is onder het labrador forum, maar waarschijnlijk wel heel bewust vandaag! Dit omdat nu de datum gesloten is om een weerwoord in te dienen bij de NLV die dan gepost zou moeten worden in de LP. Want stel je voor dat er mensen getriggerd worden om nu ook een amendement in te dienen?
Hanneke je bent grappig en wederom doorzie ik je acties ... ik zat er namelijk al op te wachten dat jij dit ging posten!

Goed hierbij even een nuchtere opsomming van de oorsprong van de vraag, dus die gaat een stukje verder dan allen de vraag om dekreuen beperkingen.
Het boeiende is wel dat het ook nu weer hier op het forum ingediend wordt als zijnde "DE DEKREUENBEPERKING". Maar waar de NLV zelf voortdurend mee begint is het volgende

1 De NLV heeft een probleem, een serieus probleem... niet de leden maar het bestuur en dan met name de ABC commissie.
2. DE ABC van de NLV heeft bedacht dat het probleem de inteeltcoefficientie is onder de labradors. ( let wel, er is geen onderzoek die kan aantonen dat dit tot gezondheidsproblemen zorgt)
3. Nog voordat de NLV het inteeltcoefficientie percentage kenbaar heeft gemaakt zegt de NLV dat deze te hoog is, veel te hoog, zelfs hoger dan dat deze in Engeland zou zijn. (ter info: In engeland is jarenlang met een gesloten populatie gedekt en het labrador ras in stand gehouden en ook nu wordt "vreemd bloed"/ niet engels bloed niet graag ingezet in de engelse fok. In Nederland wordt al jaren lang gebruik gemaakt van reuen uit andere landen)
4.Ondertussen komt de NLV al met de oplossing voor het probleem, het probleem waarvan we niet weten of het er is, hoe groot het is en hoe veel effect het heeft op de gezondheid van honden ( let wel, intussentijd is na herhaaldelijk verzoek nog steeds de inteelt coefficientie onder labradors in Nederland NIET bekendgemaakt dan wel bekend bij de NLV en al hun leden) maaaaarrrrr ondertussen komt de NLV al met de oplossing voor het probleem! Kijk dat is toch bijzonder!? Want de oplossing zou moeten zijn een dekreuen beperking.

Kijk en hier heb ik moeite mee...!

Want wat ze van de ABC toch willen is de inteeltcoefficientie naar beneden brengen? JA! de inteeltcoefficientie, want daar begint het mee. Alleen wordt het nu wederom door Hanneke omgekeerd en verdraaid hier neergezet. Want als je er heel simpel voor gaat zorgen dat je de inteelcoefficientie van de dieren waar je mee wilt fokken lager hebt dan de inteeltcoefficientie van de ouder dieren hoeft er helemaal niet gesproken te worden over beperkingen en andere maatregelen. Dan laat je namelijk de fokkers vrije keuze houden en nemen. Fokkers worden namelijk vanzelf aangesproken als de kwaliteit van de puppen niet goed is dus die halen het niet in hun hoofd om willens en wetens ongezonde pupjes op de wereld te willen zetten.

En dat is waar ik dus voor ga. een logische opbouw van dit geheel en een verantwoorde keuze! en zolang de NLV geen transparante communicatie heeft en zolang de ABC regels weer doorzetten zonder onderbouwing kan ik er niet voor zijn. Niet in alle gevallen, al zou de beperking op 10, 20, 30, 40 of 100 gezet worden!

Ik zit nog even verder na te denken.

Voordat deze regels doorgevoerd kunnen worden moet je goed nadenken over de voorwaarden en jammergenoeg is daar ook niet over nagedacht door de ABC van de NLV, ook al is dit meerdere keren aangegeven tijdens de fokkerij beraden!

Want hoe makkelijk is het om "kwaad" te willen? Er zijn niet eerlijke fokkers die dan dus met de doorvoering van deze regel op dit moment zondermeer de regels ontduiken. Die kans gaat ze nl. geboden worden en die mensen gaan andere reuen doorgeven dan dat ze gebruikt hebben. Met als gevolg dat je dan echt stamboom vervuiling gaat krijgen en ik als fokker niet meer kan vertrouwen op de stambomen zoals ze uitgegeven worden. Er moet dus eerst DNA onderzoek verplicht worden gesteld anders is het huilen met de pet op en vragen om ellende.

En jammergenoeg zijn de pupkopers, jullie dus, samen met de fokkers daar de dupe van. Niet de NLV!

ik denk niet dat er veel leden hier zitten die zich heel erg bezig houden met het beleid van de NLV, en ook niet zo ingevoerd zijn dat ze weten waar dit precies vandaan komt en waar het heen gaat.

Als ik het goed begrijp is de NLV op de hoogte van de inteeltcoefficient (sorry, mijn dubbele punt wil er niet op ) binnen de labradorpopulatie in Nederland, maar wordt deze niet gedeeld met het plebs? dat is op zijn zachtst gezegd bijzonder. Ik kan me wel voorstellen dat een hoge inteeltcoefficient lijdt tot problemen (zie bijv. de wetterhoun) maar hoe hoog is hoog? Dat weet ik iig niet als leek. Kan daar dus ook weinig over zeggen

Heb inmiddels de info op de site van de LKN doorgelezen. Ik zie wel een aantal dezelfde praktische bezwaren, de DNAtest zal er moeten komen als dit ingevoerd gaat worden. En niet EERST een dekbeperking en DAN een dna-test want dan zit de fraude er uiteraard al in... Dat schiet niet op.

verder lijkt me een evaluatiemoment voor reuen best een optie, en reuen die eventueel hele goede verervers zijn, die bewezen goede honden geven, kunnen dan idd misschien over de limiet heen, een soort van verlaat de gevangenis zonder betalen-kaart haha..

Dat met die buitenlandse reuen zie ik eigenlijk niet zo heel erg, wat is een normale dekprijs? net zoiets als een pupprijs?

sbientje schreef: Als ik het goed begrijp is de NLV op de hoogte van de inteeltcoefficient (sorry, mijn dubbele punt wil er niet op ) binnen de labradorpopulatie in Nederland, maar wordt deze niet gedeeld met het plebs? dat is op zijn zachtst gezegd bijzonder. Ik kan me wel voorstellen dat een hoge inteeltcoefficient lijdt tot problemen (zie bijv. de wetterhoun) maar hoe hoog is hoog? Dat weet ik iig niet als leek. Kan daar dus ook weinig over zeggen

Heb inmiddels de info op de site van de LKN doorgelezen. Ik zie wel een aantal dezelfde praktische bezwaren, de DNAtest zal er moeten komen als dit ingevoerd gaat worden. En niet EERST een dekbeperking en DAN een dna-test want dan zit de fraude er uiteraard al in... Dat schiet niet op.

verder lijkt me een evaluatiemoment voor reuen best een optie, en reuen die eventueel hele goede verervers zijn, die bewezen goede honden geven, kunnen dan idd misschien over de limiet heen, een soort van verlaat de gevangenis zonder betalen-kaart haha..

Dat met die buitenlandse reuen zie ik eigenlijk niet zo heel erg, wat is een normale dekprijs? net zoiets als een pupprijs?

- de NLV geeft aan dat ze het in beeld hebben maar er wordt nu pas na jaren over praten onderzoek op verricht met nieuwe systemen van de raad van beheer. Terwijl in scandinavie en in duitsland allang een betrouwbaar systeem en software beschikbaar is. Met andere woorden in nederland wordt weer opnieuw een wiel uitgevonden waardoor wij enorm achterlopen met digitale informatie. Waarom gaan we geen gebruik maken van die processen en software. Daar staan per ras de gezondheidsuitslagen eerder online dan dat men ze in huis heeft GEWELDIG!

En als we het dan toch hebben over "recente" uitslagen. Ik blijf me verbazen dat de meest recente dekreuen lijst uit 2011 komt... we zitten nu inmiddels in kwartaal 3 van 2013. Waarom is er nog geen update?

Ja inderdaad de fokkers gebruiken inmiddels minder vaak dezelfde reuen, ze hebben zeker geleerd en willen zelf goede keuzes kunnen maken. Met online openbare informatie geef je fokkers die mogelijkheid. Hier springen ze om, zelfs.

Dekreuen prijzen... op de 1 of andere manier blijft dit belangrijk voor mensen maar nu niet voor mij. Want het maakt niet uit hoeveel men er wel of niet voor vraagt. Het proces klopt niet, de gedachten gang en de forcering om een keuze te maken is ondoordacht en niet gefundeerd.

ik vroeg het omdat ik dat buitenlandse reuenverhaal een beetje een handelspraatje vond. Een hond kost sowieso geld, dus ik vroeg me af wat een buitenlandse reu meer kost dan een nederlandse, en hoeveel je dan misloopt. Vandaar

Er zijn mensen die leasen honden, laten ze veel dekken en de hond gaat na een korte periode weer verder. En er zijn mensen die kopen gezonde kampioenen omdat ze succes willen of omdat ze een dekreu willen. Maar ja dit is niet mijn style en niet mijn wens. Ik weet dan ook niet hoe duur dit is en hoeveel deze mensen vragen voor een dekking. Maar een "kant en klare dekreu"( hoe plastisch? ) kost in de praktijk wel veel geld want een reu is niet zomaar gezond opgegroeid en uitgetest.

Normaal gesproken, voor wat ik weet is een dekking tussen de 700 en 1000 euro. In Duitsland is de dekprijs hoger dat weet ik wel. Andere landen weet ik niet.

Mensen betalen denk ik niet alleen voor de reu maar ook voor de rest erom heen. Mensen willen toch graag goede begeleiding denk ik. Willen ook wel wat zekerheid. de mensen die een nestje willen hebben plannen, tijd gereserveerd, verlof opgenomen, geld gespaard, en sommigen willen 1x per 2 jaar een nestje of minder vaak... Een reu en eigenaar heeft wel wat ervaring nodig om een dekking goed te kunnen begeleiden. Mensen betalen ervoor en willen toch graag met een zwanger teefje retour naar huis.