Labradorforum

Wij hebben sinds afgelopen zaterdag een pup in huis, een logee. Een kruising tussen een herder mams en een labrador/cane corso paps. Hij lijkt in alles wel heel veel op een labje.

Maar poeh... Wat blaft hij veel!! Het stopt niet . In de bench, als hij zijn zin niet krijgt, als ik eten maak, naar de katten etc

Nu een vraag voor onze toekomst (over 4 weken), ik wil dus alles wat in mijn macht ligt doen om te voorkomen dat onze pup ook zo vocaal wordt.

Wat moet je hier tegen doen? Of juist niet doen?

Ik heb het tot nu toe volledig genegeerd en in sommige gevallen lijkt dat IETS te helpen. Bijv met eten maken, ik stop direct en een paar dagen geleden zag je ineens het kwartje vallen. 'Ohhh als ik dus blaf stopt zij met eten maken'. Maar in de meeste gevallen lijkt het alleen maar erger te worden. En bovendien bij de volgende ronde eten begint hij vrolijk opnieuw.

Hellup! Niet voor deze, want die gaat morgen weer terug

ik denk dat je niet moet verwachten dat een labrador zo blafferig als een kruisinig herder Dus niet daar zorgen om gaan maken. Blaffen uit onvrede (in de bench, of vanwege geen aandacht) zou ik negeren.

Wat leuk dat je weer een pup krijgt en vergis ik me nu of is het uit hetzelfde nest als de a.s pup Kim ?

Verder geen tips. Ligt al zover achter mij

sbientje schreef:ik denk dat je niet moet verwachten dat een labrador zo blafferig als een kruisinig herder Dus niet daar zorgen om gaan maken. Blaffen uit onvrede (in de bench, of vanwege geen aandacht) zou ik negeren.

You never know

rimanime schreef:Wat leuk dat je weer een pup krijgt en vergis ik me nu of is het uit hetzelfde nest als de a.s pup Kim ?

Verder geen tips. Ligt al zover achter mij

Jep, klopt!

Ja met een lab zit je meestal wel goed qua weinig blaffen, al heb je altijd uitzonderingen natuurlijk.
Flits heb ik het eerste levensjaar nooit horen blaffen dus hier was het totaal niet aan de orde.
Maar ik denk dat als je van begin af aan negeert, dat het zeer snel uitdooft.
Miss dat er bij deze pup ooit aandacht aan geschonken is door de baasjes of andere mensen? (Er wordt zo snel onbewust beloond voor dit soort gedrag).
Maar ik zou je idd geen zorgen maken. En als t toch een blaffertje blijkt te zijn dan gewoon direct negeren. Bij sommige honden werkt een "nee" of "klaar" soms ook als ze dat commando eenmaal begrijpen. Maar dat ligt maar net aan de hond. Je kan dat ook weer als aandacht geven zien.
Verder geen tips hier. Wel alvast veel plezier en geluk gewenst met je nieuwe mannetje!

Ik denk ook dat het best wel wat te maken heeft met toch de herder in zijn genen, die blaffen toch meer meestal.

Over de bench hang ik wel een deken als de pup zich door vanalles laat afleiden en dan misschien gaat blaffen en uiteindeljk dooft het gedrag wel uit door negeren, meestal word het gedrag dan eerst even erger

brrr kwalijke kruising qua rassen... geen leuke karaktereigenschappenmoes... komt nu al naar boven dus...

speurneus carola schreef:brrr kwalijke kruising qua rassen... geen leuke karaktereigenschappenmoes... komt nu al naar boven dus...

Het is inderdaad een heel pittige hondje, en pas 12 weken...

Ik zou het inderdaad ook echt eerst met negeren proberen, maar kan me voorstellen dat je er lichtelijk gek van wordt als hij maar door blijft gaan...

Hopelijk valt het met jullie nieuwe pup mee (wat leuk trouwens, gefeliciteerd!). Ik weet nog dat ik het eerste jaar dacht dat Quincy helemaal niet kon blaffen, we hadden het nog nooit gehoord!

En ook nu valt het hier echt heel erg mee, ze blaffen eigenlijk praktisch niet. Misschien eens een keer als ze denken dat er wat aan de hand is (wat dus meestal een vergissing is), of een enkele keer tegen een andere hond in het bos. Pien heb ik in haar bijna vier jaar oud denk ik pas een enkele keer horen blaffen, maar dat is dan ook een echte goedzak.

Succes nog even met je oppaspup en veel plezier alvast met jullie nieuwe lieverd!

Wij hebben een labradorpup van 16 weken intussen en zij blaft alleen als ze haar zin niet krijgt (en dat is redelijk vaak want mevrouw is nogal een boefje) Wij hopen dat het overgaat als we het consequent blijven negeren.

let wel negeren is in veel gevallen ook toelaten, door iets als maar te negeren laat je het dus ook toe..