Lara is er niet meer
Geplaatst: 20 dec 2013, 22:58
Heel onverwachts hebben wij vandaag Lara in laten slapen.
Anderhalve maand geleden zei onze DA nog hoe gezond zij was. Dat klopt, op wat stijver worden na, ging het goed. Daar kreeg zij pijnstillers voor en sindsdien ging het lopen ook weer goed. Een paar dagen terug begon Lara heel erg te likken aan een bult en steeds te hijgen. Na even aankijken hebben we afspraak gemaakt en toen bleek dat zij een tumor bij haar tepel had. Die tumor is gisteren opengebarsten. Om een lang verhaal kort te maken. Er was niets meer aan te doen (uitzaaiingen); we konden haar levensduur alleen nog rekken. Het lopen enzo vond ze nog heerlijk, maar thuis kon zij niet goed meer liggen, had geen rust meer en was heel nerveus aan het hijgen. Haar langer bij ons houden zou een lijdensweg voor Lara betekenen. En dat wilden we haar niet aan doen.
En nu zijn we haar kwijt. Die lieve Lara die net geen 13 jaar heeft mogen worden. Wat zal ik haar missen. We hebben zoveel samen meegemaakt. Een scheiding, een nieuwe relatie, de komst van pleegkinderen, het komen en gaan van Gringo en Belle (herplaatsers) en de komst van de katten voor wie zij een soort moeder was. Als we met Lara gingen lopen, liepen de katten mee. Lara en de katten deelden samen een drinkbak, 3 manden en knuffels. En wij allemaal moeten nu zonder Lara verder.
Lieve Lara. Ik ben je zo dankbaar voor het leven dat wij samen hebben mogen hebben. Veel mensen zijn persoonlijk afscheid van jou komen nemen. Omdat je ook voor hen zo speciaal bent.
Wij zullen je nooit vergeten.
Anderhalve maand geleden zei onze DA nog hoe gezond zij was. Dat klopt, op wat stijver worden na, ging het goed. Daar kreeg zij pijnstillers voor en sindsdien ging het lopen ook weer goed. Een paar dagen terug begon Lara heel erg te likken aan een bult en steeds te hijgen. Na even aankijken hebben we afspraak gemaakt en toen bleek dat zij een tumor bij haar tepel had. Die tumor is gisteren opengebarsten. Om een lang verhaal kort te maken. Er was niets meer aan te doen (uitzaaiingen); we konden haar levensduur alleen nog rekken. Het lopen enzo vond ze nog heerlijk, maar thuis kon zij niet goed meer liggen, had geen rust meer en was heel nerveus aan het hijgen. Haar langer bij ons houden zou een lijdensweg voor Lara betekenen. En dat wilden we haar niet aan doen.
En nu zijn we haar kwijt. Die lieve Lara die net geen 13 jaar heeft mogen worden. Wat zal ik haar missen. We hebben zoveel samen meegemaakt. Een scheiding, een nieuwe relatie, de komst van pleegkinderen, het komen en gaan van Gringo en Belle (herplaatsers) en de komst van de katten voor wie zij een soort moeder was. Als we met Lara gingen lopen, liepen de katten mee. Lara en de katten deelden samen een drinkbak, 3 manden en knuffels. En wij allemaal moeten nu zonder Lara verder.
Lieve Lara. Ik ben je zo dankbaar voor het leven dat wij samen hebben mogen hebben. Veel mensen zijn persoonlijk afscheid van jou komen nemen. Omdat je ook voor hen zo speciaal bent.
Wij zullen je nooit vergeten.
