Labradorforum

Ben met ons tweetal weer eens lekker voor een weekend op Schouwen-Duiveland. Vanmorgen hebben we een heerlijke wandeling gemaakt door de polder. Van Scharendijke via Serooskerke naar Schelphoek en daar een stukje door het bos en langs de Oosterschelde. Daar heeft mijn man ons weer opgepikt zodat ik niet nog weer 1.5 uur terug hoefde te lopen.

Onderweg kwamen we langs een akker met daarop een vogelverschrikker. Beide honden vlogen blaffend op "die griezel" af. Lotte durfde helemaal naar hem toe en bemerkte dat ze van "'deze persoon" niets te vrezen had. Ze kwam daarna kwispelend bij me terug. Nee dan Tiddles; De held! Hij bleef op ongeveer 15 meter afstand tegen het ding staan grommen en blaffen. Alle haren overeind en heel breed en hoog. Toen hij bemerkte dat ik inmiddels was doorgelopen kwam hij met de staart tussen zijn poten achter mij aan.

Toen we op de terugweg naar de camping weer langs de betreffende akker reden, was de vogelverschrikker toch weg.................Geschrokken van mijn gevaarlijke honden?

Nu liggen beiden voldaan aan mijn voeten te slapen en Tiddles ligt luid te dromen. Waarover zou dat gaan.................... :

Dat wordt straks dromen met geluiden (iedereen kent ze wel van zijn hond). Je vergeet soms wel eens iets met het socialiseren

Die vogelverschrikker staat vannacht naast jullie mandjes Lotte en Tiddles!

Haha geweldig